Skip to content Skip to footer

Από τις εκδόσεις Παρέμβαση έχουν μέχρι στιγμής κυκλοφορήσει:

Ποιητικές συλλογές, διηγήματα, αφηγήσεις, μυθιστορήματα, νουβέλες, μελέτες, φωτογραφικά λευκώματα, ιστορικά και λαογραφικά βιβλία, προσωπικά και συλλογικά έργα.

Αντίστιξη
Μαρία - Δέσποινα Ράμμου

Nουβέλα με προδιαγραφές θεατρικού έργου που θέτει στο μικροσκόπιο ζητήματα ψυχογραφικά, με αφόρμηση ένα επίκαιρο κοινωνικό φαινόμενο, μια γυναικοκτονία.  Έχοντας κάτι από αρχαία τραγωδία στο ξετύλιγμα των σκηνών, παρατηρούμε τα ετερόκλητα στοιχεία των πρωταγωνιστών του ερωτικού τριγώνου να αναδεικνύονται, μπλέκοντας παράλληλα μνήμες, ευσεβείς πόθους, διλήμματα, ώστε όλα αυτά να καταλήξουν σε μία ενδιαφέρουσα αρμονική συνύπαρξη, μια «αντίστιξη».

***

«Κι εγώ στεκόμουν στα βράχια σαν τον γλάρο που δεν βρίσκει τροφή, αλλά συνεχίζει να αγναντεύει το νερό, με την ελπίδα ότι θα ξεπλύνει τις σκέψεις της αμαρτίας.

     – Είναι αμαρτία η πείνα;

     – Η πείνα και η προσευχή για ήρεμη ζωή, ναι».

Φυλακή, χώμα, κρεμάλα, το σκηνικό  της προσαρμοσμένης στα σύγχρονα ήθη «θεατρικήςνουβέλας», που προτείνει μια παραλλαγή αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας.

Με πρόσχημα την εξιστόρηση ενός εγκλήματος πάθους, ξεδιπλώνονται τα αγωνιώδη υπαρξιακά ερωτήματα τριών ηρώων. Το ερωτικό τρίγωνο συνθέτουν οι πλατωνικοί εραστές, Γλυκερία και Αλβέρτος, διάσημοι συγγραφείς, που εισάγονται στην «πάροδο» της «σκηνής» νεκροί, και ο φυλακισμένος σύζυγος Ευθύμιος, ο οποίος σκότωσε τη σύζυγό του για εκδίκηση.  Το συγγραφικό ζεύγος είναι εντεταλμένο να ολοκληρώσειτο κύκνειο άσμα του με τίτλο «ΑΝΤΙΣΤΙΞΗ», που συνοψίζεται σε ένα αλληγορικό «μουσικό κοντραπούντο»: αντανακλά τη συνύπαρξη πολλών διαστάσεων – «μελωδιών», μια εναρμόνιση των αφηγήσεωντης διαφορετικής προέλευσης και της ζωής, που διένυσε ο καθένας, σε αντιπαραβολή με αυτήν που θα ήλπιζε να είχε ζήσει.  Η βουτιά στοπαρελθόν, στους προγόνους και την παιδική τους ηλικία,γίνεται για αμφότερους αφορμή σύμπλευσης στα πολύπαθα μονοπάτια της αυτογνωσίας. Σημείο άφιξης και λύσεως της τραγωδίας ορίζεται η λύτρωση από τις αμφιβολίες μέσα από το συνταίριασμα των βιωμάτων τους και τοπέρασμα στην αντίπερα όχθη της γαλήνης.Το φιλόδοξο, πρωτότυπο σύγγραμμά τους, είναι ένα ψηφιδωτό από μνήμες, ευσεβείς πόθους, διλήμματα και αυτοαναφορικές αναλύσεις.

Η «ΑΝΤΙΣΤΙΞΗ»αποδίδειτην ευθυγράμμιση των εσωτερικών φωνών χαρακτήρων, που μοιράζονται την ίδια μοίρα: από τις στάχτες τους αναρριχώνται στην αναγέννηση, με κοινή πυξίδα την αντίληψη της αγάπης τους για τη ζωή.

«Στέκουμε αγέρωχες μούμιες βαθιά κάτω στο χώμα αντί πάνω στη γη, εμείς, λαλίστατοι συζητητές στην αγορά των νεκρών».

Η Μαρία-Δέσποινα Ράμμου γεννήθηκε το 1981. Είναι φιλόλογος, Διδάκτωρ Κλασικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Μάρτιος 2017) και υποψήφια μεταδιδακτορική ερευνήτρια του ίδιου ιδρύματος. Υπήρξε επιστημονική συνεργάτιδα του «Σύγχρονου Λατινοελληνικού Λεξικού, από τις απαρχές της λατινικής γραμματείας μέχρι τον 9ο μ.Χ. αιώνα» (επιμέλ. Τρομάρας Λ.Μ., Νικήτας Δ., καθηγητές Λατινικής Φιλολογίας Α.Π.Θ, εκδ. University Studio Press, 2019). Καθήκον της κ. Ράμμου ήταν η σύνταξη των λημμάτων για το γράμμα «O».

Πώς να γίνετε ένας καλύτερος άνθρωπος
Παύλος Κύρκος

Βιβλίο αυτοβελτίωσης που σκοπό έχει να μας βοηθήσει να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με τον εαυτό μας. Ο φόβος, ένα από τα πιο δυσάρεστα ανθρώπινα συναισθήματα, τίθεται σε άλλη βάση μέσα από τις σελίδες του, ώστε να συμφιλιωθούμε μαζί του και να τον ξεπεράσουμε.

***

«Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Υπήρχε, υπάρχει και σίγουρα θα συνεχίσει να υπάρχει σε κάθε εποχή. Όσο τον ελέγχουμε, τόσο το επίπεδο ζωής μας καλυτερεύει σε όλα τα επίπεδα. Το βιβλίο αυτό είναι μια απόπειρα να προσεγγίσουμε τα βάθη του μέσα κόσμου μας, να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους…»

Ο Παύλος Κύρκος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βόνιτσα Αιτωλοακαρνανίας. Παρακολούθησε μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Pisa «Economia e Comercio», καθώς και Μαθηματικά στην Αθήνα, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με θέματα αυτοβελτίωσης. Φοίτησε σε τμήμα Οικονομίας του ΟΑΕΔ. Έχει δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά στον τομέα της βιοτεχνίας, της γεωργίας και του τουρισμού. Το «Πώς να γίνετε ένας καλύτερος άνθρωπος» είναι το πρώτο του βιβλίο.

Δύο ψεύτικα γατάκια σε ένα αληθινό παραμύθι
Ελένη Νάτση

Διηγήσεις με λαογραφικό υπόβαθρο εν είδει παραμυθιού. Η συγγραφέας κάνει μία αναδρομή στην παιδική της ηλικία, φέρνοντας έτσι και στη μνήμη των παλαιοτέρων θύμησες του παρελθόντος, ενώ ανοίγει έναν διαφορετικό και ιδιαίτερο κόσμο στους νεότερους, με ορόσημο δύο «ψεύτικα» γατάκια.

***

«Σε μια επαρχιακή πόλη και σε μεταβατική εποχή, ένα μικρό κορίτσι, ζει μοναδικές εμπειρίες στο σπίτι της γιαγιάς της. Πολλά χρόνια αργότερα, τα γεγονότα έρχονται στη μνήμη της και γίνονται μία διήγηση σαν παραμύθι…»

Η Νάτση Ελένη γεννήθηκε στη Φλώρινα το 1962 και μεγάλωσε στην Κοζάνη. Σπούδασε στο Μαθηματικό τμήμα του Α.Π.Θ. και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Φλώρινας. Εργάστηκε σε φροντιστήριο Μ.Ε., σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και σε Σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Περιοδικό «Παρέμβαση», τεύχος 213-214

1. Σταῦρος Ζαφειρίου, Τὸ Ἄλογο τοῦ Τορίνο
3. B. Π. Κ., ενδόδημα και αποικιακά
8. Π. Β. Πάσχος, Ἀγνάντεμα σ’ ἑλληνορθόδοξη θάλασσα
10. Μάκης Καραγιάννης, Σπαράγματα
12. Κώστας Θ. Ριζάκης, ΔΙΤΤΩΣ ΔΕΕΣΑΙ ΩΣ ΔΥΤΗΣ
13. Αθανάσιος Καλλιανιώτης, Στη θάλασσα των Σαργασσών
19. Μαρίκα Συμεωνίδου, μετάφραση
21. Γιώργος Σιώμος, Τον βρήκε η ποίηση
24. Σταύρος Μίχας, 2 ποιήματα
25. Δήμητρα Γκατζηγιάννη-Αναστασίου, διήγημα
27. Γιώργος-Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης, Μεσημεριανός Περίπατος
28. Παναγιώτης Καποδίστριας, ποιήματα
30. Δημήτρης Τσινικόπουλος, Ποιός να ξέρει, αν…
32. Μάρθα Ζιώγου, Γράμμα στον απόγονο
33. Συνέντευξη με τη Σόνια Θεοδωρίδου
36. Γεωργία Δεμπερδεμίδου, 2 ποιήματα
37. Ιωάννης Πανούσης, Αθώος κι αναλώσιμος;
38. Θέμης Κωτούλας, Εις το όνομα της μητρός
43. Βασίλης Μαρκόπουλος, Στα λασποπρασόφυλλα
45. Νίκος Μυλόπουλος, 4 ποιήματα
47. Τραϊανός Μάνος, μετάφραση
48. Ευριπίδης Κλεόπας, Σχετικά με μια επιστολή του Γεώργιου Δροσίνη
50. Μαρία Κύρου, – Μη αποδεκτό –
52. Ο Πανελλήνιος Εφηβικός Λογοτεχνικός Διαγωνισμός της Παρέμβασης και το βιβλίο «Αποστάγματα γραφής»
55. Αφιέρωμα για τα τραίνα και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς
55. Γιώργος Παυλόπουλος, Το φυλάκιο
56. Ηλίας Κεφάλας, Φωνές
57. Αντώνης Κάλφας, Σιδηροδρομικός σταθμός Κατερίνης
58. Αφροδίτη Κοΐδου, Ανάμεσα
59. Σίμος Οφλίδης, Μικρά καθυστέρησις
61. Δότα Σαρβάνη, Σιδηροδρομικός σταθμός Φλώρινας
65. Χριστίνα Καραντώνη, Της φωτιάς
66. Γιάννης Καισαρίδης, Τραί-έ-να, χρόνου προειδοποιήσεις και απειλές
70. Θοδωρής Σαρηγκιόλης, Το τρένο στην Έδεσσα 1894 – 1912
73. Χρήστος Χαρτοματσίδης, Bellorusskij Vokzal – Σταθμός Λευκορωσίας
76. Γιάννης Τσιτσίμης, Η γυναίκα για ένα τραίνο που δεν έρχεται ποτέ
79. Άννας Κουστινούδη, απόδοση
80. Παναγιώτης Δημόπουλος, Τρανσαλπίνα | αργότερα
83. Αντώνης Ν. Παπαβασιλείου, Ράγες ονείρων
85. Αναστασία Γκίτση, Hauptbahnhof Nürnberg
86. Παρασκίβα Ζώγου, μετάφραση
87. Ιωάννα Λαδοπούλου-Παπαδοπούλου, Η μοναξιά των τρένων
88. Ελένη Κοφτερού
89. B. Π. Kαραγιάννης, Tαξείδια στις ράγες με τα πόδια
93. Μίμα Ε. Δουγαλή, Παπά-Γιάννης (Βατάλης)
95. Φιλιώ Μπτούρη, Ο κόσμος της λογοτεχνίας με μια ματιά…
97. Νέες κυκλοφορίες των Εκδόσεων Παρέμβαση
99. Η κάθοδος των Βορείων…
100. Δήμητρα Χριστοπούλου για Θ. Τάση
103. Χρήστος Β. Μασσαλάς για Χαράλαμπο Μ. Μουτσόπουλου
104. Μόνα Σαββίδου-Θεοδούλου για Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου
108. Αντώνης Κάλφας για Β.Π. Καραγιάννη
108. Ολυμπία Τσικαρδάνη για Γιώργο Δελιόπουλο
112. Οδός βιβλίων
112. Η τρυφερά δισέλιδος των Γρεβενών

Έργο εξωφύλλου & εσωτερικού: Kώστας Ντιός

Αποστάγματα γραφής
Πανελλήνιος Εφηβικός Λογοτεχνικός Διαγωνισμό της Παρέμβασης

Περιλαμβάνει όλες τις συμμετοχές του Πανελλήνιου Εφηβικού Λογοτεχνικού Διαγωνισμού που διοργανώθηκε από το Λογοτεχνικό Περιοδικό Παρέμβαση και τις Εκδόσεις Παρέμβαση. Ο διαγωνισμός διήρκησε από τον Οκτώβρη μέχρι τον Δεκέμβρη του 2022. Συμμετείχαν συνολικά 340 μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, ενώ διακρίθηκαν 12 κείμενα. Όλα τα κείμενα των παιδιών που συμμετείχαν συμπεριλαμβάνονται στην έκδοση. Το έργο εξωφύλλου είναι της Χριστίνας Καραντώνη.

Οι μαθητές που διακρίθηκαν:

Γυμνάσιο Πεζά

1o Βραβείο   Γαρίνη Λυδία – Το καμένο τριαντάφυλλο
2o Βραβείο   Ράικου Σοφία – Η πυξίδα της καρδιάς
3o Βραβείο   Γαβρήλου Αδριανή – Το παιδί των Χριστουγέννων

Γυμνάσιο Ποιήματα

1o Βραβείο   Μπούκης Χρήστος – Εμπειρία στη θάλασσα
2o Βραβείο   Τόμπρου Εμμανουέλα-Αλεξία – Δεν είμαι πια παιδί
3o Βραβείο   Κοτρόζου Σοφία – Το σπίτι μου, το πατρικό μου

Λύκειο Πεζά

1o Βραβείο   Ντάγκας Νικόλας – Το Χαλί
2o Βραβείο   Καραγιάννη Βασιλική-Μελιτίνη – Τικ τοκ
3o Βραβείο   Αλεξόπουλος Παναγιώτης – Οι αναβάτες του ονείρου

Λύκειο Ποιήματα

1o Βραβείο   Κυριαζοπούλου Χαρίκλεια – Οκτώ του μήνα
2o Βραβείο   Ντακομίτη Ειρήνη – Ύπαρξη
3o Βραβείο   Σταματάκος Παναγιώτης – Αρνούμαι

Η επιτροπή αξιολόγησης ήταν οι: Β. Π. Καραγιάννης, Άννα Κουστινούδη, Γιώργος Δελιόπουλος, Μάριος Μώρος.

Κρύπτες στον παράδεισο
Αντώνης Κάλφας

Η δέκατη ποιητική συλλογή του Αντώνη Κάλφα «Κρύπτες στον παράδεισο» (εκδόσεις Παρέμβαση 2023) επαναφέρει στο προσκήνιο θέματα γνωστά και από τα προηγούμενα βιβλία του: ελεγειακή διάθεση, ανολοκλήρωτοι έρωτες, δυσανεξία εξαιτίας της πολυκατοικιοποιημένης ζωής αλλά και παραμυθία που δύνανται να προσφέρουν ο βορειοελλαδίτικος τόπος με τις φωτογραφικές του αποτυπώσεις, η ανάγκη για μια καινούρια νοηματοδότηση της ζωής, η πίστη στις δυνατότητες του σώματος. Ο πυκνός ποιητικός λόγος απαιτεί από τον αναγνώστη την άγρυπνη συμμετοχή του αφού ο αλληγορικός λόγος, οι αναπάντεχες μεταφορές και η ελλειπτικότητα ενισχύουν την αφαίρεση. Ταυτόχρονα, το σώμα του ποιήματος συνομιλεί τόσο με την νεοελληνική παράδοση (Ανδρέας Εμπειρίκος, Ρώμος Φιλύρας, Μάρκος Μέσκος, Παντελής Μπουκάλας) όσο και με την ευρωπαϊκή ελεγειακή ματιά (Άννα Αχμάτοβα, Πέτερ Χάντκε). Με τα λόγια του ποιητή: «Ποιους συναντά η ποίηση/ κανένας δεν ξέρει κι ούτε εξάλλου/ έμαθες ποτέ τις κρύπτες του παραδείσου—/εκείνο δηλαδή το κομμάτι ζωής/ που κείτεται ανάμεσα στα χαλάσματα/ χορτασμένο ευτυχία».

Ο Αντώνης  Κάλφας γεννήθηκε το 1956 στην Κατερίνη, όπου και ζει. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα [1974-1979], Μεσαιωνική και Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων [1980-1985], ενώ παρακολούθησε μαθήματα θεωρίας της λογοτεχνίας & της Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο της Konstanz [1987-1989]. Από το 1990 εργάζεται ως φιλόλογος στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση.

Έχει γράψει τα ποιητικά βιβλία: «Έκταση της αισθηματικής ηλικίας» [1980], «Πρωταθλητές μικρών αποστάσεων» [1985], «Σημειώσεις για την αθωότητα» [1992], «Ωδή στην ευρύχωρη απώλεια» [1995], «Πληγώματα και φαρμακείες», «Σχόλια για την ποίηση και την ποιητική» [2002], «Χρόνια της ομίχλης» (δίγλωσση έκδοση, ελληνικά-γερμανικά) [2006], «Με τα διασωθέντα της πίστης κειμήλια», «Επτά μακεδονικές ιστορίες» [2009], «Εκ πείρας έρωτος»  [2014] και τις μελέτες «Ο μαθητής ως αναγνώστης», «Η διδασκαλία των λογοτεχνικών κειμένων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση», «Ένας αναλυτικός-περιγραφικός βιβλιογραφικός οδηγός» (1993, 1998), «Η εκδοτική δραστηριότητα στην Πιερία» (1918-1999), «Συμβολή στην καταγραφή της μακεδονικής βιβλιογραφίας», «Βιβλία-Φυλλάδια» [2000], «Ο Συνοικισμός Ευαγγελικών της Κατερίνης» (1923-2000), «Τοπική ιστορία και κίνηση των θρησκευτικών ιδεών» [2001] [σε συνεργασία με τον Πάρη Παπαγεωργίου], «Λογοτεχνικές εκδόσεις, μαρτυρίες και αφηγήσεις στην Πιερία» (1918-2010) [2011].

Ποιήματά του και εργασίες έχουν δημοσιευθεί  σε ανθολογίες, περιοδικά και εφημερίδες.

Πανσέληνοι έρωτες
Χρήστος Δ. Παπαδόπουλος

Ποιητική συλλογή που, όπως μας προδιαθέτει κι ο τίτλος της, διακατέχεται από το στοιχείο του έρωτα. Μέσα από ολιγόστιχα ποιήματα σε λυρικό τόνο ο ποιητής δίνει διέξοδο στον πλούσιο συναισθηματικό του οίστρο, έχοντας ως κοινή συνισταμένη τον έρωτα και τη δύναμή του στις ανθρώπινες σχέσεις.

***
Πανσέληνος έρωτας

Σε τόσους γαλαξίες πρόστρεξα,
ποιο αστέρι σου οφείλω ακόμα;
Κλέβω την άνοιξη κατ’ έτος,
ποιο λουλούδι σου χρωστώ;
Έχω αφήσει άφωνα τα πουλιά,
ποιο τραγούδι τους δεν σου είπα;
Έχω απόθεμα απ’ τον ήλιο ακτίνες,
τις μέρες συννεφιάς σου τις χαρίζω.
Όλες τις νύχτες διαλέγω όνειρα,
για να έχεις δικό σου κόσμο
κι απ’ τους πανσέληνους έρωτες,
κράτησα το μεδούλι και σε πότισα.
Τι σου οφείλω ακόμα;

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στις Πρέσπες και ζει στην Καστοριά. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές («Ματωμένη στράτα», «Νούφαρα» και «Έναστρο φιλοδώρημα»). Ανθολογήθηκε με τίτλο «Μεθόριος» στον τόμο του περιοδικού «Νέα Πορεία» (Ιούνιος 1998) και στη σειρά «Μια πόλη στη Λογοτεχνία-Φλώρινα» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο (2001). Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες της Δυτικής Μακεδονίας και στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Έχει εμφανιστεί στις εκπομπές «Ρεπόρτερς» και «Οι Δημιουργοί στην Περιφέρεια» της ΕΡΤ.

Όμορφα χωριά
Γιώργος Ν. Σιώμος

Έκδοση που απαρτίζεται από διηγήματα και ποιήματα, μέσω των οποίων ο συγγραφέας δίνει μία διαφορετική διάσταση στην έννοια της ομορφιάς. Συναισθήματα ζοφερά, όπως αυτά της μοναξιάς, της εγκατάλειψης, της ερημιάς φαίνεται να κατακλύζουν τις γραμμές του βιβλίου, μιας και η πρόσφατη εμπειρία του εγκλεισμού λόγω της πανδημίας αποτελεί μία από τις πηγές έμπνευσης. Το χωριό είναι κατά βάση το σκηνικό δράσης, ενώ το υποβλητικό υπόβαθρο μέσα από το οποίο περιγράφεται αποτελεί ίσως έναν τρόπο που τονίζει την ομορφιά του και μας θυμίζει το ζωηρό παρελθόν του.

***
Καταχνιά, ομίχλη κι ένα στρώμα παχιάς υγρασίας σέρνεται, σαν αρρώστια έτοιμη να μολύνει τα πάντα. Μονάχα ο τρούλος της εκκλησίας διακρίνεται, το καμπαναριό κι ο τελευταίος όροφος μιας πολυκατοικίας μακριά στον ορίζοντα. Επίσης, οι κορφές δυο πεύκων δεξιά κι αριστερά του τρούλου, καθώς κι ένα ελικόπτερο σταματημένο ψηλά, όπως σε φωτογραφία. Κάθε μέρα που περνάει όλο και θολώνει το τοπίο, πληθαίνουν οι μολυσμένοι από παλιά κατάρα ή από λέπρα, χολέρα, τύφο και πανούκλα.

Το κέλυφος της πλήξης
είναι από κέρατο κατσίκας.
Της πλήξης από
αναγκαστικό εγκλεισμό,
από κέρατα ταράνδου.

Ο Γιώργος Ν. Σιώμος γεννήθηκε το 1949 στη Λόχμη Γρεβενών και ζει στη Βέροια. Έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων: «Ο κορυδαλλός» (εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2012), «Το παράπονο του Εμμανουήλ Παππά» (εκδόσεις Γαβριηλίδης 2014), «Ο κόκκινος σπάγκος» (εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2017) και τα «Μικρά πεζά» (εκδόσεις Ενύπνιο 2021).

Λαξευμένα σκαλιά στη Νίσυρο
Παράσχος Μπερμπέρογλου

Ποιητική συλλογή που απαρτίζεται από σαράντα ποιήματα, γραμμένα κατά βάση σε μικρή φόρμα και κατά ένα χρονικό εύρος που αφορά τριάντα περίπου χρόνια. Μέσα από τους στίχους της αποπνέεται Ελλάδα, όπως δηλώνεται και από τον τίτλο με την αναφορά σε ένα χαρακτηριστικό νησί του Αιγαίου, ενώ γίνονται αναφορές και σε στοιχεία της γερμανικής κουλτούρας, χώρα από την οποία έχει δεχτεί επιρροές ο συγγραφέας. Παράλληλα, προβάλλονται και υπαρξιακά θέματα σε ένα συνονθύλευμα ποικιλίας θεμάτων.

***

Κει πάνω στον Βορρά

Κει πάνω στον Βορρά να σεργιανίσω θέλω,
ν’ αγναντέψω τα σύννεφα τα σκυθρωπά
κι εκείνων των πουλιών του πελάγους των σβέλτων,
το πέταγμα το λυρικό.

Να βαδίσω θέλω σε γεφύρια και λιβάδια,
σε μονοπάτια ατέρμονα, πλατιά,
να δω θέλω τις πέτρες, τα χαλίκια και τη λάσπη,
το χώμα και τον πάγο του Βορρά.
Να δω θέλω τους φάρους, τα κανάλια,
τα κόκκινα τα σπίτια των ψαράδων,
τις καμινάδες και τα τζάκια τα περίτεχνα,
τα βορινά χοχλάδια τα παλιά.
Να δω θέλω τους μύλους του ανέμου,
τα ξύλινα τα χέρια να γυρίζουν,
το χόρτο να γελά και να χορεύει,
να τρίζουν τα δοκάρια, οι καλαμιές.
Και πίσω στο Νότο σαν γυρίσω,
αφήνοντας τα βορινά αυτά τα μέρη,
να πω γεμάτος αχαλίνωτη χαρά:
«Χορτάσανε τα μάτια μου
κι αυτό εδώ το θαύμα!»

Ο Παράσχος (Πάρης) Μπερμπέρογλου γεννήθηκε το 1968 από Έλληνες μετανάστες στο Feuerbach της Στουτγκάρδης, στη Γερμανία. Το 1981 η οικογένειά του μετοίκησε στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. Φοίτησε στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Το 1989 έλαβε το Πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό της  «Körber-Stiftung» Γερμανική ιστορία – για το βραβείο του Προέδρου της Δημοκρατίας και η εργασία του μεταφέρθηκε το 1990 στη μικρή οθόνη υπό τον τίτλο: «Freihändig auf dem Tandem» από το γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι «Südwestfunk». Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου με υποτροφία της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DΑΑD).Δίδαξε τη γερμανική γλώσσα μεταξύ άλλων στο Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe Θεσσαλονίκης και στη Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης. Από το 2002 είναι μόνιμο μέλος Ειδικού Εκπαιδευτικού-Διδακτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και μέλος Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Σ.Ε.Π.) στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Ε.Α.Π.) στο πλαίσιο του προγράμματος σπουδών «Διδακτική της Γερμανικής ως Ξένης/Διεθνούς Γλώσσας». Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας, της Ένωσης Ελλήνων Υποτρόφων της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD), της Πανελλήνιας Ένωσης Καθηγητών Γερμανικής Γλώσσας Π.Ε. και της Ελληνικής Εταιρίας Γερμανικών Σπουδών. Εκτός από την ποίηση ασχολείται με τη ζωγραφική και την ορειβασία και ταξιδεύει πολύ.

Αψιθιά με μέλι
Ολυμπία Τσικαρδάνη

Ποιητική συλλογή, που μέσα από τη λυρική γραφή της συγγραφέως, φανερώνει την ευεργετική διάσταση της ποίησης για τον άνθρωπο, μπροστά σε κάθε δυσκολία ή προβληματισμό του. Πηγή έμπνευσης η φύση και η δισδιάστατη λειτουργία της, μπλέκοντας αντίθετα στοιχεία, κάτι που φαίνεται και μέσα από τον τίτλο που παντρεύει το πικρό με το γλυκό.

***

Και παρασύρεσαι στη φλόγα της γραφής.

Η μυρωδιά του γιασεμιού κι ένα κομμάτι ουρανού,
ένα κοχύλι στη στεριά, τα ξέπλεκα μαλλιά της μοναξιάς
κι η αγάπη που κεντάει τ’ όνομά σου, σε ρίχνουν στα βαθιά.

Πλάθεις εικόνες μέσα σου, τα μυστικά σμίγουν σαν κρύσταλλοι,
οι πικροδάφνες σε οδηγούν σε δάσος βίου απέραντου,
αγαπημένες συλλαβές σού ψιθυρίζουν όταν βρέχει
και μέσα σου φιλοξενείς ψυχές που κόβουν μαργαρίτες.

Μα πιο πολύ γνωρίζεις τι θυμάσαι,
τι δεν πρόλαβες να δεις, τι ονειρεύτηκες.
Μέσα σου πάντα κλαίει ένα άγρυπνο φεγγάρι
και δεν μπορείς παρά να φτιάξεις ένα σπίτι από λέξεις
για να σωθεί το φεγγαρόφωτο.

Τώρα,
κρατάς τη γενναιοδωρία που φύλαξες
εκεί που η ζωή δεν είναι υποψία.
Το μόνο που ζητάς
είναι οι λέξεις σου πριν λυτρωθούν,
ν’ αντιφεγγίζουν ένα όνειρο αθωότητας
στο υφαντό του χρόνου.

Η Ολυμπία Τσικαρδάνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Σέρβια Κοζάνης. Σπούδασε στο τμήμα της Κλασικής Φιλολογίας του ΑΠΘ. Ζει στα Σέρβια και διδάσκει στο Γενικό Λύκειο. Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.
Ασχολείται με τη συγγραφή διηγημάτων, δοκιμίων, άρθρων και ποίησης. Έχει δημοσιεύσει έργα της στον τοπικό τύπο, σε περιοδικά λογοτεχνικού ενδιαφέροντος και στο διαδίκτυο. Επίσης, γράφει κριτικές για το έργο άλλων λογοτεχνών σε λογοτεχνικά περιοδικά.
Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και έχει εκδώσει μία ποιητική συλλογή με τίτλο  «Ανεμώνη» (εκδ. Εντύποις), μία συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Τοπία της στοργής» (εκδ. Παρέμβαση) και έχει γράψει και ένα θεατρικό έργο με τίτλο «Μικρές Πατρίδες» που ανέβηκε στη σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης ως μουσικοθεατρική παράσταση σε συνεργασία με το Νέο Ωδείο Music Art Κοζάνης. Επίσης, συμμετέχει με έργα της σε διάφορους συλλογικούς τόμους.
Τον Σεπτέμβριο του 2015 το διήγημά της «Οδύνη και Φως» που αναφέρεται στο ολοκαύτωμα των Σερβίων, βραβεύτηκε με το 3ο βραβείο διηγήματος σε Πανελλήνιο διαγωνισμό που οργάνωσε η Κοβεντάρειος Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης.
Τον Σεπτέμβριο του 2016 της απονεμήθηκε Έπαινος από το Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» στον ΛΒ’ Πανελλήνιο  λογοτεχνικό διαγωνισμό 2015 για τα έντεκα πρώτα ποιήματα της ποιητικής συλλογής «Ανεμώνη».
Επίσης, απέσπασε το 2ο βραβείο στον Παγκόσμιο ποιητικό διαγωνισμό «Καζαντζάκεια 2017» για το ποίημά της «Το Χρέος» και το 1ο βραβείο στον ΣΤ’ Παγκόσμιο διαγωνισμό ποίησης της «Αμφικτυονίας Ελληνισμού» για το ποίημά της «Στα κάτεργα του αβέβαιου».
Τον Ιανουάριο του 2018 απέσπασε το 3ο βραβείο στον 36ο Λογοτεχνικό διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών για το δοκίμιό «Με λογισμό και μ’ όνειρο». Την ίδια χρονιά, με το ποίημα «Οδυσσείς» κέρδισε το 2ο βραβείο στον 7ο Πανελλήνιο  Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πνευματικής Συντροφιάς Λεμεσού.
Το 2020 απέσπασε το Γ’ βραβείο για τη Συλλογή διηγημάτων της «Τοπία της Στοργής» στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Βιβλίου του Συλλόγου Μουσικής Τέχνης και Λόγου «Λινός».
Το 2021 απέσπασε Έπαινο στους 36ους Δελφικούς Αγώνες Ποίησης της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών με το ποίημα «Αείσκιωτοι Δρόμοι» και Α’ Έπαινο στον 17ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος με το ποίημα «Η Μνήμη Γονατίζει» που αναφέρεται στην  έξοδο του Μεσολογγίου.
Όπως λέει η ίδια: «Άφησα τη ζωή να γράψει επάνω μου και τώρα τη γράφω εγώ. Άλλοτε με στίχους κι άλλοτε με ιστορίες. Γιατί υπάρχει ποίηση σε κάθε ανθρώπινη ιστορία αλλά και μια ιστορία πίσω από κάθε ποίημα».

Ταξίδια έξω από το παράθυρο της πραγματικότητας
Ευάγγελος Μπίλιος

Τρισυπόστατο βιβλίο, που το περιεχόμενό του απαρτίζουν ποιήματα, διηγήματα και παραμύθια. Κοινός νοηματικός τόπος η μετάβαση σ’ έναν κόσμο ονειρικό, μακριά από την πεζή πραγματικότητα, με σκοπό να συμπαρασύρει το αναγνωστικό κοινό στο όμορφο ταξίδι που έχει σχεδιάσει ο συγγραφέας.

***

Η μηχανή του χρόνου

Φάσμα εικόνας
αποτυπωμένο
στη σκουριασμένη μηχανή του χρόνου.
Χρόνος που αντέχει ακόμη.
Τόσο μικρός που μοιάζει αιώνας.
Σαν στάλα ζωής
που άνεμος την παρέσυρε πέρα μακριά.
Ψέμα
που έμαθε να ζει αληθινό
μέσα στη ροή του χάους,
σαν σκιά που μας γυρίζει την πλάτη της,
κρατώντας καλά το μυστικό της.
Ανάσα και σκέψη…
μάρτυρες αιώνιοι στο όνειρο που ζούμε.
Ένα ταξίδι στο άγνωστο
με πυξίδα εμάς και σημείο αναφοράς την ύπαρξή μας…

Ο Βαγγέλης Μπίλιος είναι γεννημένος στις 7 Δεκεμβρίου 1982 στο Wildwood (New Jersey) των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Σπούδασε Οικονομία και Διοίκηση στο τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων στην Ηγουμενίτσα. Κατοικεί στο Βελβεντό και είναι λάτρης της Ελλάδας και των ταξιδιών. Το «Ταξίδια έξω από το παράθυρο της πραγματικότητας» είναι το πρωτόλειό του. Ένα πόνημα με το οποίο καταγινόταν τις ώρες εκείνες που ήθελε να βγει κι ο ίδιος έξω από το παράθυρο της πραγματικότητας και εκεί να ταξιδέψει και το αναγνωστικό του κοινό. Η συγγραφή έγινε από τη μεγάλη του αγάπη προς τα παιδιά, τους εφήβους και όσους μεγάλους θέλουν και επιμένουν να μένουν στην ψυχή παιδιά, να γαληνεύουν μ’ ένα παραμύθι, ένα αφήγημα μυθοπλασίας και να ξαναγίνονται παιδιά, μεταφερόμενοι έξω από τον χώρο της σκληρής, σύγχρονης πραγματικότητας, στους παλιούς καλούς καιρούς, σε κόσμους ονειρικούς, φανταστικούς και παραμυθένιους, όπου το όνειρο πάντα βασιλεύει σε κάθε ψυχή.

Λογική και οντολογική ύπαρξη
Η υπαρκτική ποσόδειξη στη Φιλοσοφία της Λογικής

Δήμητρα Χριστοπούλου

Επιστημονική μελέτη που εντάσσεται στον κλάδο “Φιλοσοφία της Λογικής”. Ειδικότερα, η μελέτη επικεντρώνεται στο θέμα της υπαρκτικής ποσόδειξης και στην έκφραση οντολογικών ισχυρισμών. Διερευνά το ζήτημα εάν η “οντολογική ουδετερότητα” χαρακτηρίζει τη χρήση του υπαρκτικού ποσοδείκτη σε ορισμένα λογικά συστήματα, περιγράφει τη σύγχρονη συζήτηση και τους τρόπους που ένα τέτοιο ζήτημα μπορεί να αντιμετωπιστεί.

 

***

«Η Φιλοσοφία της Λογικής διερευνά τη φύση και το γνωσιολογικό status της Λογικής. Θέτει διαφορετικά ερωτήματα από την Ιστορία της Λογικής και διακρίνεται σαφώς από αυτή. Η Φιλοσοφία της Λογικής μελετά τα τυπικά χαρακτηριστικά και τις διαφορές των λογικών συστημάτων, διασαφηνίζει την έννοια της “λογικότητας”, διερευνά τη σχέση της Λογικής με τις άλλες επιστήμες καθώς και με τη φιλοσοφία. Διερευνά επιπλέον τη διασύνδεση της Λογικής με οντολογικά και γνωσιολογικά ζητήματα της αναλυτικής Φιλοσοφίας».

Η Δήμητρα Χριστοπούλου, μέλος ΔΕΠ του ΕΚΠΑ, διδάσκει εδώ και δεκαπέντε χρόνια Φιλοσοφία των Μαθηματικών και Λογική σε ελληνικά Α.Ε.Ι. Έχει ασχοληθεί ερευνητικά με την οντολογική και γνωσιολογική προβληματική του P. Benacerraf, το Νεοφρεγκεανισμό, τη διαμάχη μεταξύ μαθηματικού Ρεαλισμού και Αντιρεαλισμού, το οντολογικό status των αριθμών, τη σημασιολογία της μαθηματικής γλώσσας, γνωσιολογικά ζητήματα για τα μαθηματικά όπως η μεθοδολογία της αφαιρετικής λειτουργίας και διάφορα θέματα από την προβληματική της Φιλοσοφίας της Λογικής.

Περιοδικό «Παρέμβαση», τεύχος 211-212

Ειδικά αφιερώματα:
-Συνέντευξη με τον Παντελή Μπουκάλα
-Λογοτεχνικά περιοδικά που αντέχουν στον χρόνο: τέσσερις εκδότες μιλούν στην «Π»
Τα περιεχόμενα του τεύχους είναι τα εξής:
1. Παντελής Μπουκάλας, Ξυράφι
2. Αλεξάνδρα Μπακονίκα, 3 ποιήματα
3. Β.Π.Κ., ενδόδημα και αποικιακά
9. Χριστίνα Καραντώνη, Ευδήλου του Έλληνος
10. Αντώνης Κάλφας, Λυρικά αιφνίδια
13. Δημήτρης Κόκορης, Σφυρίδης ποδοσφαιρικός
18. Martialis, Δύο Επιγράμματα, μτφρ. Γιῶργος Κεντρωτής
19. Μάκης Καραγιάννης, Χέρμαν Μέλβιλ – Κόρμακ Μάκαρθυ Δυο κορυφαίες στιγμές της αμερικάνικης πεζογραφίας
22. Παντελής Μπουκάλας, Συνομιλία με την Δήμητρα Καραγιάννη
28. Κώστας Θ. Ριζάκης, η διαδικασία, 3
29. Σωτήρης Σαράκης, Αυτός και ο σκύλος του
30. Πάνος Σταθόγιαννης, Πνύκα
31. Διαμαντής Αξιώτης, Τής Νύχτας καί τού Ερέβους
32. Όλγα Κοτζαμανίδου, Φως
33. Λογοτεχνικά περιοδικά που αντέχουν στο χρόνο: τέσσερις εκδότες μιλούν στην «Π»: Βασίλης Τσιαμπούσης Ι Γιώργος Κορδομενίδης Ι Γιώργος Θεοχάρης Ι Δημήτρης Κονιδάρης
42. Ελένη Σιγαλού, 2 ποιήματα
43. Χρήστος Παπαδόπουλος, 3 ποιήματα
44. Γ. Πανούσης, Φθινοπωρινά 2022
45. Βασίλης Κλείτσας, 2 ποιήματα
46. Σίμος Οφλίδης – Λένα Καλαϊτζή-Οφλίδη, «Νεροκουβαλητής» αψύχων σωμάτων παρακατιανός
51. Αθανάσιος Καλλιανιώτης, Γλυκά ρεσάλτα στην Οκρίκα: ναυτικές περιπέτειες
56. Θεόδωρος Σαριγκιώλης, 4 ποιήματα
57. Κλεονίκη Δρούγκα, 2 ποιήματα
58. Λαμπούση Χριστίνα, 2 ποιήματα
60. «Αναγνώσεις» στο έργο της Ιωάννας Φλώρου
62. Δότα Σαρβάνη, Μίμης Σουλιώτης
64. Λίνα Φυτιλή, Σώμα
65. Αλέξανδρος Αραμπατζής, Αίφνης
67. Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, Παράξενοι καιροί
69. Δήμητρα Ν. Παπανικολάου, Γυμνός έρωτας
70. Βάλια Γκέντσου, εκ των υστέρων
71. Αντώνης Παπαβασιλείου, Περί Σημειωματάριων γενικώς και ειδικώς
73. Ελένη Κοφτερού, 2 ποιήματα
74. Μαρία – Δέσποινα Ράμμου, Ο δύτης
77. Γιάννης Βούρος, 3 ποιήματα
78. Παναγιώτης Δημόπουλος, παρτιτούρα | Δήμητρα Γκατζηγιάννη-Αναστασίου, Το «Καλό δωμάτιο» της γιαγιάς
79. Φιλιώ Μπτούρη, Ο κόσμος της λογοτεχνίας με μια ματιά…
82. Νέες κυκλοφορίες των Εκδόσεων Παρέμβαση
85. Ελένη Αλεξίου για Λ. Α. Ναρ
89. Δήμητρα Καραγιάννη για Μιχάλη Πιτένη
91. Φανή Γ. Μπαλαμώτη για Ελένη Αλεξίου
93. Στέργιος Πουρνάρας για Αγαθοκλή Αζέλη
95. Χρήστος Σπίγκος για Γιάννη Τσιτσίμη
99. Γεωργία Τριανταφυλλίδου για Παναγιώτη Δημόπουλο
102. Ολυμπία Τσικαρδάνη για Νικόλαο Σταμκόπουλο
108. Δήμητρα Χριστοπούλου για Γιώργο Ρουσόπουλο
111. Οδός βιβλίων
112. Ένα μεγάλο έργο
Έργο εξωφύλλου: Ιωάννα Φλώρου

Ύμνος στον Ιωάννη Τραμπαντζή
Καλλιόπη Μπόντα-Ντουμανάκη - Θωμάς Θεοδωρόπουλος

Αφιερωματικός τόμος στον Ιωάννη Τραμπαντζή, σημαντική φυσιογνωμία στην περιοχή της Σιάτιστας, ο οποίος υπήρξε ιδρυτής του ιστορικού Τράμπαντζείου Γυμνασίου Σιάτιστας, συμβάλλοντας στην πνευματική εξέλιξη της περιοχής. Στοιχεία από το βίο και την προσφορά του καταγράφονται, μαθαίνοντας παράλληλα για την κοινωνικοκοικονομική κατάσταση της περιοχής.

Η Καλλιόπη Μπόντα-Ντουμανάκη γεννήθηκε στη Σιάτιστα το 1953. Φοίτησε στο Τραμπάντζειο Γυμνάσιο Σιάτιστας και μετά την αποφοίτησή της, το 1971, φοίτησε στο Φυσικό Τμήμα της Φυσικο-μαθηματικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Από το 1976 μέχρι το 2007 υπηρέτησε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως εκπαιδευτικός και δίδαξε σε διάφορα Γυμνάσια και Λύκεια στη Ελλάδα και στην πόλη Augsburg της Γερμανίας. Από το 2007 μέχρι το 2010 που συνταξιοδοτήθηκε υπηρέτησε ως υπεύθυνη λειτουργίας του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Σιάτιστας.

Ο Θωμάς Θεοδωρόπουλος γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1968 και είναι έγγαμος με δύο παιδιά. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης με κύρια ειδικότητα καλαθοσφαίριση, και δευτερεύουσες αντισφαίριση και ποδόσφαιρο. Επίσης είναι καθηγητής Μουσικής ΤΕ 16 και πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Δημητρίου Σιάτιστας από το 2005. Κατέχει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στη «Δημιουργική Γραφή και Εκπαίδευση» από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στις «Επιστήμες της Αγωγής: Εκπαίδευση στη Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού – Διαμεσολάβηση» από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Είναι γνώστης της Αγγλικής και Σερβικής γλώσσας. Για δώδεκα χρόνια ήταν υποδιευθυντής στο Μουσικό Σχολείο Σιάτιστας και εδώ και δύο χρόνια Διευθυντής του Γενικού Λυκείου Σιάτιστας «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ».

Το αθλητικό ιδεώδες
Θωμάς Θεοδωρόπουλος

Πρόκειται για ένα βιβλίο που προσεγγίζει τον αθλητισμό από μια διαφορετική σκοπιά, αυτή της λογοτεχνίας. Ερευνά τη δυνατότητα συμβολής της λογοτεχνίας και της Δημιουργικής Γραφής στην καλλιέργεια του αθλητικού ιδεώδους στις ψυχές των μαθητών.

Ο Θωμάς Θεοδωρόπουλος γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1968 και είναι έγγαμος με δύο παιδιά. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης με κύρια ειδικότητα καλαθοσφαίριση, και δευτερεύουσες αντισφαίριση και ποδόσφαιρο. Επίσης είναι καθηγητής Μουσικής ΤΕ 16 και πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Δημητρίου Σιάτιστας από το 2005. Κατέχει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στη «Δημιουργική Γραφή και Εκπαίδευση» από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στις «Επιστήμες της Αγωγής: Εκπαίδευση στη Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού – Διαμεσολάβηση» από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Είναι γνώστης της Αγγλικής και Σερβικής γλώσσας. Για δώδεκα χρόνια ήταν υποδιευθυντής στο Μουσικό Σχολείο Σιάτιστας και εδώ και δύο χρόνια Διευθυντής του Γενικού Λυκείου Σιάτιστας «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ».

ANALIZA I PRIKAZ NOŽNIH TEHNIKA U DŽUDOU
Θωμάς Θεοδωρόπουλος

Βιβλίο με αθλητικό περιεχόμενο στη σερβική γλώσσα που διερευνά τεχνικές αναφορικά με το άθλημα του τζούντο.

Ο Θωμάς Θεοδωρόπουλος γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1968 και είναι έγγαμος με δύο παιδιά. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης με κύρια ειδικότητα καλαθοσφαίριση, και δευτερεύουσες αντισφαίριση και ποδόσφαιρο. Επίσης είναι καθηγητής Μουσικής ΤΕ 16 και πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Δημητρίου Σιάτιστας από το 2005. Κατέχει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στη «Δημιουργική Γραφή και Εκπαίδευση» από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στις «Επιστήμες της Αγωγής: Εκπαίδευση στη Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού – Διαμεσολάβηση» από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Είναι γνώστης της Αγγλικής και Σερβικής γλώσσας. Για δώδεκα χρόνια ήταν υποδιευθυντής στο Μουσικό Σχολείο Σιάτιστας και εδώ και δύο χρόνια Διευθυντής του Γενικού Λυκείου Σιάτιστας «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ».

Αλφαβητικό Ευρετήριο Κύριων Ονομάτων και Τοπωνυμίων στο βιβλίο του Γεωργίου Μόδη ``Το λαμπρό Καταφύγιο``
Ιωάννης Κυραϊλίδης

(Β´ Έκδοση)

Ευρετήριο ονομάτων και τοπωνυμίων στον δέκατο τέταρτο τόμο των  «Μακεδονικών Ιστοριών» του Γεωργίου Μόδη, ενός από τους κυριότερους συγγραφείς του Μακεδονικού αγώνα, και τίτλο «Το λαμπρό καταφύγιο». Ο συντάκτης του έργου επιχείρησε την καταγραφή αυτή με σκοπό τη διευκόλυνση των μελετητών του έργου Γεωργίου Μόδη και γενικότερα της «Μακεδονικής Ιστορίας».

Ο Ιωάννης Κυραϊλίδης γεννήθηκε στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας. Αποφοίτησε από το τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε σε πλήθος αρχαιολογικών ανασκαφών (Δίον, Λείβηθρα, Δησπιλιό, Ανατολικό Όλυμπο κ.α.). Τις μεταπτυχιακές του σπουδές τις πραγματοποίησε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με ειδίκευση στη διδακτική της Ιστορίας. Το διδακτορικό του το πραγματοποίησε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας με θέμα “ Ιστορική Γεωγραφία του Πόντου”.

Η διαθεματική προσέγγιση της αρχαϊκής λυρικής ποίησης
Ιωάννης Κυραϊλίδης

(Β´ Έκδοση)

Μελέτη η οποία προσεγγίζει την έννοια της διαθεματικότητας αναφορικά με την αρχαία λυρική ποίηση στα πλαίσια εφαρμογής της από τους μαθητές με την έννοια του πρότζεκτ. Έννοιες αποσαφηνίζονται, ενώ γίνεται και μία ιστορική διαδρομή στην αρχαϊκή λυρική ποίηση.

Ο Ιωάννης Κυραϊλίδης γεννήθηκε στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας. Αποφοίτησε από το τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε σε πλήθος αρχαιολογικών ανασκαφών (Δίον, Λείβηθρα, Δησπιλιό, Ανατολικό Όλυμπο κ.α.). Τις μεταπτυχιακές του σπουδές τις πραγματοποίησε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με ειδίκευση στη διδακτική της Ιστορίας. Το διδακτορικό του το πραγματοποίησε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας με θέμα “ Ιστορική Γεωγραφία του Πόντου”.

Η εικόνα της αρχαιότητας μέσα από τα πρώτα τεύχη του περιοδικού «Αριστοτέλης» Φλώρινας
Ιωάννης Κυραϊλίδης

(Β´ Έκδοση)

Μελέτη που σχετίζεται με την έκδοση του περιοδικού «Αριστοτέλης», το οποίο υπήρξε δημιούργημα του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Φλώρινας «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ», και βρισκόταν σε κυκλοφορία από το 1960 έως το 1969. Ειδικότερα, μελετώνται τα τεύχη 1-30, αναδεικνύοντας πτυχές του περιοδικού, ενώ οι συγκεντρωτικοί πίνακες που παρατίθενται δίνουν στατιστικά στοιχεία αναφορικά με την ύλη ή τη θεματική της αρχαιότητας σε αυτά.

Ο Ιωάννης Κυραϊλίδης γεννήθηκε στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας. Αποφοίτησε από το τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε σε πλήθος αρχαιολογικών ανασκαφών (Δίον, Λείβηθρα, Δησπιλιό, Ανατολικό Όλυμπο κ.α.). Τις μεταπτυχιακές του σπουδές τις πραγματοποίησε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με ειδίκευση στη διδακτική της Ιστορίας. Το διδακτορικό του το πραγματοποίησε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας με θέμα “ Ιστορική Γεωγραφία του Πόντου”.

Τα Εναστρογραφήματα – Οδοιπορικό μες στη φωνή σου
Εύδηλος Έλλην (Κωνσταντίνος Τσιάγκας)

Εκτενής ποιητική συλλογή που χωρίζεται σε τέσσερα μέρη και μαρτυρά ποσό πολύγραφος υπήρξε ο δημιουργός της. Λάτρης της κλασσικής παιδείας, κάνοντας χρήση εξεζητημένου λεξιλογίου, συνέθεσε στίχους γραμμένους στο πολυτονικό σύστημα και δίνοντας παράλληλα  ιδιαίτερη σημασία στη συμμετρία των στίχων. Πρόκειται για ένα μαγικό οδοιπορικό στη φωνή του ποιητή.

***

ΕΝΑΣΤΡΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

Πὼς νὰ ἐγγράψω τὴν στιγµή
ποὺ ἀνατέλλει ἐντός µου
τὸ πέριξ µου µοιάζει σκοτεινό
µὰ τὸ φωτίζει ἠ πνοή µου.

Πνοή ποὺ γράφτηκε θαρρείς
µὲ τὴν αἰώνια τὴν φωτοχυσία
µὲ ἒθρεψε καὶ γίνανε
οἱ µυστικές µου οἱ πύλες

Πύλες ποὺ µόνο εὐγενείς
σκοποί σὲ ἀνακυκλύουν
ἐδώ δὲν εἶσαι  εἶσαι ἐδώ;
ἀέναο παιχνίδι ρήσης.

Ο Kωνσταντίνος Τσιάγκας (Εύδηλος Έλλην) γεννήθηκε στην Κοζάνη στις 4-3-1958. Γεννήτορές του ήταν ο Νικόλαος Τσιάγκας και η Ματίνα, το γένος Κουντουρά. Δεν ήταν κάτοχος Πτυχίου πανεπιστημιακού επιπέδου. Δε μαχόταν την παιδεία, αλλά την εκπαίδευσιν. Αληθής παιδεία ήταν για εκείνον μόνον η κλασσική ελληνική παιδεία, που γεννά ελεύθερους και μορφωμένους ανθρώπους. Ως μέγιστο άθλο στη ζωή του θεωρούσε το ότι ήταν αυτομορφούμενος, αυτοδίδακτος και αυτοδημιούργητος εις την ποίηση και τη λογοτεχνία. Άγαμος, ελεύθερος, ωραίος και δέσμιος μόνον στην ποίηση και τη λογοτεχνία.

Ανεκπλήρωτη ζωή
Αναστάσιος-Μάριος Μιχαηλίδης

Ποιητική συλλογή τριάντα δύο ποιημάτων μικρής έκτασης, αποστάγματα των σκέψεων του πρωτοεμφανιζόμενου δημιουργού τους περί ζωής. Μέσα από το υποβλητικό σκηνικό κάθε ποιήματος ο συγγραφέας βρίσκει έναν ευρηματικό τρόπο να μιλήσει για την ύπαρξη και τα ερωτήματα γύρω απ’ αυτή, συμπαρασύροντας και μας στην αναζήτηση των απαντήσεών τους.

***

«Ο αχός της “Ζωής” ψιθυρίζει στα παράθυρα των σπιτιών και τους λέει το τραγούδι που δεν τραγουδήθηκε ακόμα, την αλήθεια που δεν ειπώθηκε. Το ταξίδι του είναι μεγάλο και δύσκολο, ίσως να μην καταφέρει να το τελειώσει ποτέ,  αν δεν σιωπήσουν οι ιαχές του μίσους. Μέσα σε απόλυτη ησυχία ο κόσμος θα γίνει λίγο πιο φωτεινός και η ομορφιά θα ξεγλιστρήσει μέσα από τα πυρακτωμένα χείλη, για να συναντήσει την «Ανεκπλήρωτη Ζωή», όπου μια στάλα της μπορεί να κάνει τη διαφορά».

Ο Αναστάσιος-Μάριος Μιχαηλίδης γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου του 2000 στη Θεσσαλονίκη. Είναι φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας  του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και ασχολείται με τη δημιουργική γραφή τα τελευταία δύο χρόνια. Αρκετά από τα ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε έγκριτα λογοτεχνικά περιοδικά της χώρας, όπως η «Παρέμβαση», η «Οδός Πανός»  κ.ά.

Πρακτικά Εκδήλωσης «Τόπος & Λογοτεχνία»

Επειδή οι τόποι καθορίζουν τη σκέψη. Επειδή η γραφή είναι καθρέφτης των βιωμάτων και του είναι μας. Επειδή οι λέξεις γεννιούνται μέσα στους χώρους όπου υπάρχουμε και ζούμε. Επειδή οι τόποι είναι το πιο φυσικό σκηνικό για ένα λογοτεχνικό έργο. Επειδή ο τόπος χτίζει τον λόγο κι ο λόγος γίνεται αλλιώτικα αντιληπτός μέσα από την εικόνα του τοπίου. Επειδή σε όλες τις εποχές υπήρξαν κορυφαία λογοτεχνικά έργα εμπνευσμένα από τόπους και κορυφαίοι λογοτέχνες που τους καθόρισαν οι τόποι όπου γεννήθηκαν ή έζησαν. Για όλους αυτούς τους λόγους η Παρέμβαση προχώρησε στην πραγματοποίηση μιας εκδήλωσης γύρω από το θέμα αυτό, μιας διήμερης δράσης που έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 2022 και στην οποία ακούστηκαν πολύτιμες σκέψεις και απόψεις που μας πήγαν ένα βήμα πιο πέρα, στον «τόπο» της λογοτεχνίας, της δημιουργίας και της έμπνευσης. Τα πρακτικά αυτά εμπεριέχουν τις εισηγήσεις που συμπεριλήφθηκαν στην εκδήλωση, ενώ οι συνεντεύξεις και οι συζητήσεις είναι διαθέσιμες βιντεοσκοπημένες.

Γράφουν: Παναγιώτης Δημόπουλος, Αντώνης Κάλφας, Δημήτρης Καμαριάδης, Β. Π. Καραγιάννης, Λένα Οφλίδη – Σίμος Οφλίδης, Αντώνης Παπαβασιλείου, Μιχάλης Πιτένης, Σωτήρης Ραπτόπουλος

Διαδικτυακές συνεντεύξεις: Εύα Αραμπατζή, Simba Narducci – Bαϊνά, Δημήτρης Βουχάρας, Γιώργος Δελιόπουλος, Μάνος Δραγώγιας, Αντώνης Κάλφας, Β. Π. Καραγιάννης, Δήμητρα Καραγιάννη, Μάκης Καραγιάννης, Γιώργος Καραγιορδανίδης, Θανάσης Καρανάνος, Κωνσταντίνος Κοτσίφκας, Κατερίνα Λάκκα, Κωνσταντίνα Μπαλιάμη, Παναγιώτης Μπετσάκος, Ελευθερία Παπαδοπούλου, Δήμητρα Παπανικολάου, Ολυμπία Τσικαρδάνη

Κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για να διαβάσετε το e-book

Παλίμψηστα
Παναγιώτης Δημόπουλος

Μικρά κείμενα δοκιμιακού χαρακτήρα που ξεδιπλώνουν το ιδιαίτερο συγγραφικό, ενίοτε δηκτικό, προφίλ του γράφοντος. Ο συγγραφέας εκμεταλλευόμενος τις γνώσεις του στη μουσική όντας μουσικός, και μεταχειριζόμενος με ιδιαίτερη μαεστρία τη γλώσσα, μιλά για τη μουσική, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσονται προσωπικοί του στοχασμοί για ποικιλία θεμάτων.

 

***

     «Σε εξαιρετικές περιπτώσεις τα βιβλία ακόμη διατηρούν μια περιορισμένη χρησιμότητα για αναγνώστες, αν και η ωφελιμότητά τους δεν είναι καθόλου εγγυημένη. Το παρόν δεν αποτελεί ίσως τέτοια εξαίρεση, αλλά χάρη στην υψηλή και γενναιόδωρη ευγένεια της εκδότριας και της επιμελήτριας, τη χαμερπή αγένεια του συγγραφέα και τη φωτογένεια της Αγίας Λουκίας στο εξώφυλλο, έφτασε στο τυπογραφείο. Ο συγγραφέας απαλλάσσει εαυτόν από κάθε ευθύνη για την ερμηνεία των κειμένων πάραυτα.  

     Ο φιλοπερίεργος αναγνώστης θα διαβάσει τα Παλίμψηστα πιο ευχάριστα με κάποια ανοχή. Δεν διακρίνονται για πολλές αρετές, όμως είναι φιλαληθή σαν συνθήματα γηπέδου της κερκίδας του ενός, και είναι γραμμένα με τις καλύτερες προθέσεις σαν συνταγές γιαγιάς. Η χρονομέτρηση μιας αργής και προσεκτικής ανάγνωσής τους είναι περίπου 156’ σε συνθήκες απογεύματος εργάσιμης με ολιγόλεπτα διαλείμματα. Τα κείμενα (που διαβάζονται και στο μπάνιο) κάνουν χρήση δύο αναπόφευκτων υβριστικών εικόνων και σωρείας απαξιωτικών εκφράσεων· καλό είναι λοιπόν οι μη ενηλικιωμένοι (κάθε ηλικίας) να μην αποκτήσουν το βιβλίο. Ο συγγραφέας παραμένει, εν ζωή, στη διάθεση των αναγνωστών για να συναινέσει σε όλες τις απορίες τους.

      Για το ιστορικό, τα Παλίμψηστα γράφτηκαν απευθείας σε ηλεκτρονικό επεξεργαστή κειμένου, πάντα τις πρώτες πρωινές ώρες, του συγγραφέως καπνίζοντος, με εμβόλιμες διαδικτυακές παρτίδες σκάκι στα διαλείμματα – ο συγγραφέας υπέστη πάνω από 300 πανωλεθρίες από έφηβους ασιάτες σκακιστές κατά τη συγγραφή. Για το προϊστορικό, αποτελούν προϊόν ανάγκης και όχι επιθυμίας».

Ο Παναγιώτης Δημόπουλος γεννήθηκε το 1977. Είναι πιανίστας και συνθέτης. Έχει εκδώσει ηχογραφήσεις και μελέτες του, αποσπώντας θετικές κριτικές διεθνώς. Διδάσκει μουσική από το 2008. Το 2014 υπήρξε Πρόεδρος της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης και το 2017 Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Κοζάνης. Αυτό είναι το πρώτο, επί της ουσίας, βιβλίο του και δεν είναι απίθανο να παραμείνει το μοναδικό.

Επισκέπτης από τα Δυτικά…
Β. Π. Καραγιάννης

Μικρές ιστορίες αυτοβιογραφικού χαρακτήρα που παρουσιάζουν την πολυετή και βαρυσήμαντη πορεία του γράφοντος στον χώρο των γραμμάτων σε συνάρτηση με τη μητρόπολη του πολιτισμού, τη Θεσσαλονίκη. Με τον ιδιαίτερο και καυστικό του τρόπο σχολιάζει τα περί της λογοτεχνίας, ενώ παρακολουθούμε την περιδιάβαση στο λογοτεχνικό του παρελθόν.

Ο Β.Π.Κ. γεννήθηκε στη Λευκοπηγή Κοζάνης, είναι κάτοικος Κοζάνης και νοσταλγός της Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στη Νομική του ΑΠΘ και διετέλεσε Δικηγόρος Κοζάνης. Διευθυντής, εκδότης κ.λπ. του λογοτεχνικού περιοδικού «Παρέμβαση» από το 1984 (τχ. 210, έτη 38). Διευθυντής της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης και του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης, όταν δηλαδή η Κοζάνη ήταν «Πόλη του Βιβλίου» (1996-2003).

Κάποια από τα βιβλία του σε σύνολο 28 έργων

1 .«Περιπλάνηση ένδον», διηγήματα
2. «Τα 6,6 της σκηνοπηγίας», κάτι σαν μυθιστόρημα
3. «Εσωτερική βραδυπορία», ποίηση
4.  «Δεκαπενθήμερα», χρονογραφίες
5. «Οι χάρτες των ονείρων μας», αφηγήσεις φευγάτες
6 «Προλογύδρια παντός καιρού», ήγουν περίεργα προλογίσματα εκατοντάδων πνευματικών εκδηλώσεων
7. «Αμαρτήματα κατά συρροήν στον Άθω», διηγήσεις και περιηγήσεις στο Άγιον Όρος
8. «Το χρώμα της νοσταλγίας», διηγήματα, εκδ. Γαβριηλίδη
9. «Ταξιδιωτικό στα βιβλία, μαθητεία στο ταξίδι» (1995-2003 χρόνια στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης και το Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης, τα πάθη και τα λάθη)
10.  «Συγκεχυμένες αγάπες» (διηγήματα), εκδ. Γαβριηλίδης
11. «Το σκαληνό τρίγωνο της αμαρτίας» (διηγήματα), εκδ. Γαβριηλίδης
12. «Ηδονο(α)βλεψίες» (διηγήματα), εκδ. Γαβριηλίδης
13. «Ενωμένα μυστικά» (διηγήματα), εκδ. Γαβριηλίδης
14. «Εκείνος ο Απρίλης του Χίλια ’967», εκδ. Παρέμβαση
15. «Πολεμικά συμβάντα και εργατικά ενθυμήματα»
16. «Επισκέπτης από τα δυτικά» (ο μονομερής έρως της πόλεως Θεσσαλονίκης)

Περιοδικό Παρέμβαση, τεύχος 209-210

Τα περιεχόμενα είναι τα εξής:

  1. Ηλίας Κεφάλας, Νυχτώνει, ποίημα
  2. Γιάννης Στεφανάκις, 11 χαϊκού
  3. Β. Π. Κ., ενδόδημα και αποικιακά
  4. Τάσος Καλούτσας, Το μυστήριο της αγάπης, διήγημα
  5. Olga Orozco, Παραλλαγές πάνω στο χρόνο, μτφρ. Γ. Κεντρωτής
  6. Γιώργος Δελιόπουλος, Μωμόγεροι, ποίημα
  7. Καίτη Παυλή, Δίδυμες, ποίημα
  8. Κώστας Θ. Ριζάκης, 2 ποιήματα
  9. Αντώνης Κάλφας, διήγημα
  10. Μάκης Καραγιάννης, Ο τρόμος του πεζογράφου
  11. Aleksandr Blok, 2 ποιήματα, μτφρ. Θ. Κούτλης
  12. Θανάσης Κούτλης, Άηθες άσμα λαϊκόν, ποίημα
  13. Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, 2 ποιήματα
  14. Κώστας Ακρίβος, Ανδρωμάχη, διήγημα
  15. Αναστάσιος Μπέλλος, εισήγηση
  16. Βάννα Γ. Πασούλη, διήγημα
  17. Δήμητρα Αναστασίου, Ο κήπος της Μαρίας, διήγημα
  18. Ρέα Γαλανάκη, συνέντευξη στη Δήμητρα Καραγιάννη
  19. Αντώνης Ν. Παπαβασιλείου, Επί της παραλίας, διήγημα
  20. Σουλτάνα Βουδούρη, 2 ποιήματα
  21. Π. Καβανά, ποιήματα, μτφρ. Μ. Συμεωνίδου
  22. William Wordsworth, μια Νυχτερινή σκέψη, μτφρ. Μ. Συμεωνίδου
  23. Μαξίμ Κριστόφ, ποίημα, μτφρ. Δ. Τριανταφυλλίδης
  24. Τίνα Κουτσουμπού, Δεκατέσσερις ημέρες, διήγημα
  25. Παρασκευή Ζώγου, Μ’ αρέσεις όταν είσαι λυπημένος, ποίημα
  26. Σοφία Ελευθερίου, Ο Θανάσης, διήγημα
  27. Γ. Πανούσης, 2 ποιήματα
  28. Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, ποιήματα
  29. Εκδήλωση «Τόπος και λογοτεχνία» 26-27 Αυγούστου, Κοζάνη
  30. Γεωργία Μακρογιώργου, ποιήματα
  31. Γιώργος Γαβάρης, 2 ποιήματα
  32. Χρηστίδου Φωτεινή, Γιορκ, Νέα Αγγλία
  33. Τζώρα Νικολίνα-Ιωσέφα, 2 ποιήματα
  34. Φωτεινή Βασιλοπούλου, 2 ποιήματα
  35. Π. Δημόπουλος, παρτιτούρα
  36. Χρυσάνθη Βλάχου, 2 ποιήματα
  37. Βασίλης Μαρκόπουλος, Βαγγέλας ο κιμπάρης
  38. Αναστάσιος – Μάριος Μιχαηλίδης, Το θύμα της ζωής, ποίημα
  39. Χριστίνα Καραντώνη για Δημήτρη Γ. Παπαστεργίου
  40. Παναγιώτης Δημόπουλος, Χάιλιγκενστατ
  41. Αθανάσιος Καλλιανιώτης, Θύελλα στον βόρειο Ατλαντικό
  42. Φιλιώ Μπτούρη, Ο κόσμος της λογοτεχνίας με μια ματιά…
  43. Σεβαστή Κωνσταντινίδου για Γιώργο Π. Κωνσταντινίδη
  44. Άννα Κουστινούδη για Μαρία Πολίτου
  45. Δώρα Τσικαρδάνη για Μιχάλη Τριανταφυλλίδη
  46. Μιχάλης Πιτένης για Κατερίνα Λάκκα
  47. Σωτήρης Παστάκας για Τασούλα Τσιλιμένη
  48. Σεβαστή Κωνσταντινίδου για Αλεξία Βόγδου
  49. Μάριος – Κυπαρίσσης Μώρος, Η πατρική μνήμη και υϊκή γραφή
  50. Επιστολή του Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλου
  51. Οδός βιβλίων…

Έργο εξωφύλλου: Τάκης Χάτσιος

Ο Άγιος, τα ονόματα & τα φαντάσματα του ποταμιού
Νικόλαος Σταμκόπουλος

Σε συνέχεια της μελέτης «Αναζητώντας τις Σαράντα Βάντσες», που αφορούσε το παρελθόν της ευρύτερης περιοχής της Άνω και Κάτω Κώμης, η παρούσα μελέτη επιχειρεί να ρίξει φως σε ειδικότερου ενδιαφέροντος τομείς. Παρουσιάζεται το ιστορικό των ανθρωπωνυμίων της περιοχής όπως και των ναωνυμίων, εξετάζοντας τη σχέση της περιοχής με τον ποταμό Αλιάκμονα και απαντώντας σε ερωτήματα, όπως το παράδοξο ο πολιούχος της ηπειρωτικής Κοζάνης να είναι ο Άγιος Νικόλαος.

***

Στο βιβλίο αυτό γίνεται αναφορά στα φαινόμενα του θρησκευτικού συγκρητισμού και υβριδισμού, εστιάζοντας σε συγκεκριμένα παραδείγματα της παραλιακμόνιας περιοχής, από τον Μεσαίωνα έως σήμερα. Γίνεται, επίσης, μία αναφορά στην εξέλιξη των βαπτιστικών ονομάτων στους οικισμούς Άνω και Κάτω Κώμη Κοζάνης, όπως και στο πώς προέκυψαν τα περισσότερα επώνυμα των σημερινών κατοίκων. Έμεσα ψηλαφίζεται η εξέλιξη των βαπτιστικών ονομάτων  ολόκληρης της κοιλάδας του μέσου ρου του Αλιάκμονα, από τον 15ο αιώνα μέχρι σήμερα.

Προσπαθούν να απαντηθούν ερωτήματα όπως: Γιατί οικισμοί απομακρυσμένοι από θάλασσα, όπως η Κοζάνη, έχουν για πολιούχο τον Άγ. Νικόλαο; Ποιος ήταν αυτός ο Άγιος και γιατί ήταν τόσο σημαντικός για τους Χριστιανούς της κοιλάδας του Αλιάκμονα; Γιατί παρά τη μεγάλη και μακρά δημοφιλία του Αγ. Νικάνορα βορείως του Αλιάκμονα και του Αγ. Διονυσίου Ολυμπίτου νοτίως του ποταμού, κανείς λαϊκός δεν έφερε το όνομά τους στις αντίστοιχες περιοχές μέχρι πρόσφατα; Γιατί η κοιλάδα του Αλιάκμονα βρίθει από ναούς και ξωκλήσια του Αγ. Νικολάου, ενώ αυτά σπανίζουν στην περιοχή Ελασσόνας και Δυτ. Ολύμπου; Γιατί ναοί του Αγ. Αντωνίου εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα στην Αν. Θεσσαλία και την Κ. Μακεδονία, ενώ στη Δ. Μακεδονία είναι ελάχιστοι; Πού βρισκόταν ο περίφημος παραλιακμόνιος οικισμός-φάντασμα S. Nicolo που εμφανίζεται στους αναγεννησιακούς χάρτες; Ποιος ή ποια ήταν η πρώτη πολιούχος της παραλιακμόνιας Βεροίας και πώς συνδέεται με τον σημερινό πολιούχο Άγ. Αντώνιο; Γιατί ο επισκοπικός ναός των Σερβίων ονομάστηκε «Βασιλική των Κατηχούμενων» και σε ποιον Άγιο ήταν αφιερωμένος όταν κτίστηκε;

Σε κάθε περίπτωση, ανοίγει μια χαραμάδα για φως σε όποιον αναζητά απαντήσεις για το σκοτεινό μεσαιωνικό και πρώιμο Οθωμανικό παρελθόν της κοιλάδας του Αλιάκμονα, και δημιουργεί ερωτηματικά σε όποιον θεωρεί κάποια πράγματα δεδομένα

Ο Νίκος Σταμκόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κοζάνη, από όπου έφυγε στην ηλικία των δεκαεννιά για σπουδές. Έκτοτε, επέστρεφε και ξαναέφευγε λόγω εργασίας. Έχει καταγωγή από την Ξηρολίμνη και την Άνω Κώμη. Αποφοίτησε από την Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης το 2004 και από το τμήμα Βαλκανικών Σπουδών της Φλώρινας το 2011. Ως διπλωματούχος Μηχανικός Περιβάλλοντος, επαγγελματικά ασχολείται με την περιβαλλοντική διαχείριση τεχνικών έργων, καθώς και την υγεία και την ασφάλεια σε εργοταξιακούς χώρους. Ερασιτεχνικά ασχολείται με την Βαλκανική Ανθρωπολογία, την Ιστορική Γλωσσολογία, ενώ παλιότερα με την Βυζαντινή αγιογραφία και την ορεινή πεζοπορία. Στα ενδιαφέροντά του συγκαταλέγονται θέματα δημόσιας υγείας, αλλά και η Ιστορία, κυρίως η τοπική και η μεσαιωνική Βαλκανική. Είναι παντρεμένος και έχει έναν γιο.

Στο παραμύθι των φτερών
Δότα Σαρβάνη

Ποιητική συλλογή που ξεδιπλώνει τον λυρικό κόσμο της ποιήτριας, δίνοντας έμφαση σε ζητήματα ποιητικής. Μέσα από τα εξήντα τρία ποιήματα της συλλογής υπογραμμίζεται η ευεργετική τους επίδραση στην ψυχολογία όσων τα διαβάζουν, όπως και τα γενεσιουργά στοιχεία που οδηγούν σ’ αυτά, υπενθυμίζοντας πως καθένας είναι ένας εν δυνάμει ποιητής.

***

Στο παραμύθι των φτερών

Τότε που οι θεοί δεν ήταν τέλειοι,
γιατί οι άνθρωποι τους έπλαθαν στα μέτρα τους
το σύμπαν του απέραντου,
ένας θεός ανήσυχος έφτιαξε τα φτερά.

Στους αγγέλους πρώτα τα ενσωμάτωσε
και γέμισαν «ωσαννά» οι ουρανοί.
Να τα χαρίσει και στους ανθρώπους αποφάσισε
τον κόσμο να διασχίζουνε
τους αιθέρες και τις θάλασσες
να φωλιάζουνε στης ελευθερίας τα δέντρα.

Από αβλεψία θεϊκή τα κόλλησε στη ράχη των πουλιών
κι εκείνα σκορπιστήκανε στα πέρατα της γης.
Προσπάθησε να διορθώσει το λάθος του.
Μα ποιος επιστρέφει τα φτερά που του χαρίστηκαν;
Ποιος ξεβολεύεται από το αέναο πέταγμα;

Η Δότα Σαρβάνη γεννήθηκε στο Λέχοβο της Φλώρινας. Ζει στη Φλώρινα, όπου εργάστηκε σαν εκπαιδευτικός. Είχε δυναμική παρουσία στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης. Γράφει από παιδί με πρώτες διακρίσεις στην ποίηση από το περιοδικό «Διάπλασις των παίδων». Ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευτεί στον τοπικό Τύπο, στο λογοτεχνικό περιοδικό της Φλώρινας «Εταιρία» και στο λογοτεχνικό περιοδικό της Κοζάνης «Παρέμβαση». Ποιήματά της έχουν ανθολογηθεί στη «Νέα Πορεία», στο ειδικό τεύχος «Μεθόριος», στο βιβλίο «Μια πόλη στη λογοτεχνία – Φλώρινα», εκδ. Μεταίχμιο, στο βιβλίο «Οι ποιητές της Φλώρινας», εκδ. Γιάννης Αριστείδου και στην ανθολογία του συγγραφέα Νικήτα Κακκαβά «Δυσμενής μετάθεση – όψεις της επαρχίας στην Ελληνική ποίηση», εκδ. Πηγή. Έχει διακριθεί με έπαινο στον Α’ λογοτεχνικό διαγωνισμό «Μίμης Σουλιώτης». Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή «Στου μεταξιού τις φλέβες» (2011).

Πολεμικά συμβάντα & εργατικά ενθυμήματα
Β. Π. Καραγιάννης

Βιβλίο που αποτελεί φόρο τιμής σ’ ένα ιδιαιτέρως αγαπημένο πρόσωπο του συγγραφέα, τον εκλιπόντα πατέρα του. Ο Β. Π. Καραγιάννης στο βιβλίο του αυτό βάζει τον πρωταγωνιστή πατέρα του να μιλά σε πρώτο πρόσωπο εξιστορώντας ιστορίες από τα χρόνια της ζωής του που υπήρξε στρατιώτης και έπειτα λιγνιτωρύχος στα ορυχεία του τόπου καταγωγής του, δίνοντας παράλληλα και το κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο μιας εποχής.

Ο Β.Π.Κ. γεννήθηκε στη Λευκοπηγή Κοζάνης, είναι κάτοικος Κοζάνης και νοσταλγός της Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στη Νομική του ΑΠΘ και διετέλεσε Δικηγόρος Κοζάνης. Διευθυντής, εκδότης κ.λπ. του λογοτεχνικού περιοδικού «Παρέμβαση» από το 1984 (τχ. 210, έτη 38). Διευθυντής της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης και του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης, όταν δηλαδή η Κοζάνη ήταν «Πόλη του Βιβλίου» (1996-2003).

Κάποια από τα βιβλία του σε σύνολο 28 έργων

1 .«Περιπλάνηση ένδον», διηγήματα
2. «Τα 6,6 της σκηνοπηγίας», κάτι σαν μυθιστόρημα
3. «Εσωτερική βραδυπορία», ποίηση
4.  «Δεκαπενθήμερα», χρονογραφίες
5. «Οι χάρτες των ονείρων μας», αφηγήσεις φευγάτες
6 «Προλογύδρια παντός καιρού», ήγουν περίεργα προλογίσματα εκατοντάδων πνευματικών εκδηλώσεων
7. «Αμαρτήματα κατά συρροήν στον Άθω», διηγήσεις και περιηγήσεις στο Άγιον Όρος
8. «Το χρώμα της νοσταλγίας», διηγήματα, εκδ. Γαβριηλίδη
9. «Ταξιδιωτικό στα βιβλία, μαθητεία στο ταξίδι» (1995-2003 χρόνια στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης και το Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης, τα πάθη και τα λάθη)
10.  «Συγκεχυμένες αγάπες» (διηγήματα), εκδ. Γαβριηλίδης
11. «Το σκαληνό τρίγωνο της αμαρτίας» (διηγήματα), εκδ. Γαβριηλίδης
12. «Ηδονο(α)βλεψίες» (διηγήματα), εκδ. Γαβριηλίδης
13. «Ενωμένα μυστικά» (διηγήματα), εκδ. Γαβριηλίδης
14. «Εκείνος ο Απρίλης του Χίλια ’967», εκδ. Παρέμβαση
15. «Πολεμικά συμβάντα και εργατικά ενθυμήματα»
16. «Επισκέπτης από τα δυτικά» (ο μονομερής έρως της πόλεως Θεσσαλονίκης)

Η Εκδίκηση
Θανάσης Καρανάνος

Μυθιστόρημα μυστηρίου μέσα από το οποίο διερευνάται η διάπραξη μιας αδικίας και η σημασία ή μη της τιμωρίας γι’ αυτή, της «εκδίκησης». Τα μέλη μιας παρέας ανδρών καταπατούν τον ιερό θεσμό της φιλίας, οικειοποιώντας για δικούς τους λόγους την ιδιοκτησία του φίλου τους. Ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής τους της «αυθαιρεσίας» και πώς αντιδρούν οι εμπλεκόμενοι μόλις αυτή γίνει γνωστή είναι οι άξονες πάνω στους οποίους συντίθεται η πλοκή προξενώντας σε δεύτερο στάδιο σκέψεις για το αναπάντεχο της ανθρώπινης φύσης.

 

***

 

Σε μια επαρχιακή πόλη μια παρέα πέντε ανδρών διαλύεται μετά από πολύχρονη φιλία. Μετά τη διάλυσή της ο ένας εκ των πέντε πεθαίνει από φυσικά αίτια. Έπειτα από μερικά χρόνια πεθαίνουν τρεις ακόμα της πρώην παρέας. Οι δύο από φυσικά(;) αίτια και ο τρίτος από πτώση σε φρεάτιο ανελκυστήρα νεοαναγειρόμενης οικοδομής. Ο πέμπτος της παρέας ζητά μετάθεση και φεύγει σε άλλη πόλη, άγνωστος μεταξύ αγνώστων.
Οι τρεις άνδρες πεθαίνουν σε διάστημα δύο ετών και πάντα σε παραμονές μεγάλων εορτών της Χριστιανοσύνης. Οι τρεις θάνατοι δημιουργούν μια περίεργη ατμόσφαιρα και πολλά ερωτηματικά στη μικρή κοινωνία της πόλης: Τι συνέβη και η παρέα διαλύεται; Ποιο μυστικό ή τι συνδέει τους τρεις θανάτους; Γιατί ο πέμπτος της παρέας ζητά μετάθεση και φεύγει;
Ένας δικηγόρος της πόλης, εντεταλμένος από τη σύζυγο ενός εκ των νεκρών, ψάχνει να βρει την αιτία των τριών θανάτων… 

O Θανάσης Στ. Καρανάνος είναι συνταξιούχος της ΔΕΗ. Γεννήθηκε στην Κοζάνη. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού του Ε.Α.Π. Η “Εκδίκηση” είναι το πρώτο του βιβλίο.

Οι φιλέλληνες καλλιτέχνες του 1821
Δήμητρα Καραγιάννη

Διεπιστημονική μελέτη ιστορικού και εικαστικού περιεχομένου με επίκεντρο τον Αγώνα της ανεξαρτησίας του 1821. Έργα Φιλελλήνων ζωγράφων με θέμα την ηρωική επανάσταση των Ελλήνων καταγράφονται και αναδεικνύονται, ενώ παράλληλα δίνεται και το ιστορικό πλαίσιο της περιόδου κατά την οποία τελείται η σύνθεσή τους, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται πιο ολοκληρωμένα το κίνημα του Φιλελληνισμού, όπως και η σημασία του.

 

***

 

Το βιβλίο αυτό, με θέμα τους Φιλέλληνες ζωγράφους που αποτύπωσαν στα έργα τους την ελληνική επανάσταση, παρουσιάζει τους καλλιτέχνες που εμπνεύστηκαν από τον Αγώνα των Ελλήνων, το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εκδηλώθηκε το κίνημα του φιλελληνισμού στην τέχνη, αναφέρεται στις χώρες όπου εμφανίστηκε η τάση αυτή εντονότερα, καταγράφει τα θέματα του Αγώνα που ενέπνευσαν περισσότερο τους καλλιτέχνες και αποτιμά τη συμβολή του εικαστικού φιλελληνισμού στην υπόθεση της ελληνικής ανεξαρτησίας. Επίσης, περιλαμβάνει έναν αναλυτικό κατάλογο ονομάτων καλλιτεχνών που εμπνεύστηκαν από την επανάσταση, με γνώμονα τη χώρα καταγωγής τους και με αναφορά στα πιο σημαντικά έργα που αυτοί δημιούργησαν. Ο καλλιτεχνικός φιλελληνισμός όχι μόνο αποτέλεσε μια δυναμική μορφή έκφρασης και αποτύπωσης του Αγώνα μέσω της τέχνης, αλλά και έναν έμμεσο τρόπο υποστήριξής του σε θεωρητικό, αλλά και σε πρακτικό επίπεδο.

Η Δήμητρα Καραγιάννη είναι Φιλόλογος, Συγγραφέας και Εκδότρια. Τελείωσε τη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. και κατέχει Μεταπτυχιακό στη Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία. Είναι Συνεκδότρια του Λογοτεχνικού Περιοδικού «Παρέμβαση» και Υπεύθυνη των δράσεων που αυτό πραγματοποιεί. Διετέλεσε Συντονίστρια της Ομάδας Πολιτισμού του Δήμου Κοζάνης. Έχει εκδώσει δύο βιβλία: «Κλεισμένα σε θυρίδες, 25 υστερόγραφα εποχής» (Εκδ. Γαβριηλίδης, 2016) και «Εικόνες της Δυτικής Μακεδονίας» (Εκδ. Παρέμβαση, 2020). Το 2022 τιμήθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού ως Εκπρόσωπος του Ελληνικού Πολιτισμού. Δραστηριοποιείται συστηματικά σε θέματα λογοτεχνίας, τέχνης και άλλα ζητήματα ευρύτερου πνευματικού ενδιαφέροντος. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια, σεμινάρια και ημερίδες, παρουσιάσεις και έχει δημοσιεύσει άρθρα και εργασίες σε εφημερίδες, blogs και περιοδικά. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη μουσική, τη στιχουργική και το τραγούδι, πραγματοποιώντας συνεργασίες με γνωστούς Έλληνες καλλιτέχνες.

Τους χειμώνες τούς νικούν τα χελιδόνια
Ντέπη Χατζηκαμπάνη

Ποιητική συλλογή γραμμένη σε ελεύθερο και άναρχο στίχο, που αντιπροσωπεύει το φιλελεύθερο πνεύμα της δημιουργού. Η υπαινικτική αίσθηση μελαγχολίας και ίσως ζοφερών συναισθημάτων, που διακατέχει τα ποιήματα, διαλύεται από την  επικράτηση της αισιόδοξης πλευράς της ζωής, δικαιολογώντας και την επιλογή του τίτλου για «νίκη» της άνοιξης μες τους «χειμώνες».

*Η φωτογραφία του εξωφύλλου είναι του Ηλία Μωραΐτη.

***

Όσοι τραγούδησαν, κάποια βραδιά σιωπήσανε

κι όσοι σιωπήσαν, έγιναν τραγούδια αιώνια

με Ασημόπροκες τα θέλω μας τρυπήσανε

τα οράματά μας πετσοκόψαν με πριόνια.

 

Όμως, εμείς για πάντα εδώ θα ’μαστε,

τους χειμώνες τούς νικούν τα χελιδόνια.

Η Ντέπη Χατζηκαμπάνη ζει και μεγαλώνει στη Λέσβο. Πλέκει στίχους και ποιήματα με το βελονάκι της ψυχής. Έχει σπουδάσει Διοίκηση επιχειρήσεων. Στίχους της έχουν μελοποιήσει και ερμηνεύσει σημαντικοί καλλιτέχνες και συγκροτήματα όπως: o Φίλιππος Πλιάτσικας, ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Μάνος Ξυδούς, ο Θάνος Ανεστόπουλος, ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Μπάμπης Στόκας, οι «Magic De Spell», τα «Γυμνά Καλώδια», ο Δημήτρης Γαύρος, ο Ηλίας Μακρίδης, η Ελένη Πέτα, η Δήμητρα Καραγιάννη, οι «Σπυριδούλα», ο Χρήστος Μάστορας, ο Πασχάλης Τσαρούχας, οι «Όναρ» και πολλοί άλλοι. Έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, ένα στιχουργικό παραμύθι και έναν θεατρικό μονόλογο. Αυτό είναι το έκτο βιβλίο της.

Πρακτικά Δ´ και Ε´ Συμποσίων Λογοτεχνίας

Πρόκειται για τα Πρακτικά των Δ´ και Ε´ Συμποσίων Λογοτεχνίας που διενεργήθηκαν έπειτα από πρωτοβουλία του λογοτεχνικού περιοδικού Παρέμβαση τα χρονικά διαστήματα 24 – 25 Ιουλίου 2020 και 10 – 11 Σεπτεμβρίου 2021 στην Κοζάνη. Περιέχουν εισηγήσεις ποικίλης θεματικής πολλών και εξειδικευμένων εισηγητών.

Γράφουν οι:

 

Πρακτικά Δ΄ Συμποσίου Λογοτεχνίας

Ανδρομάχη Βασιλειάδου | Ελένη Γερούση Ι Ελένη Δεληβοριά | Λένα Καλαϊτζή-Οφλίδη |
Δημήτρης Καμαριάδης | Β. Π. Καραγιάννης | Δήμητρα Καραγιάννη |
Μαρία Λάτσαρη | Δημήτρης Λιακάκος | Άννα Μαμάτσιου |
Κυριακή Μαυροφυλλίδου | Φιλιώ Μπτούρη | Σίμος Οφλίδης |
Αντώνης Παπαβασιλείου | Δημήτρης Παπακωνσταντίνου |
Σωτήρης Ραπτόπουλος | Ελένη Σαββίδου | Φωτεινή Τάλιου |
Ολυμπία Τσικαρδάνη | Αναστάσιος Χαρέλας

 

Πρακτικά Ε΄ Συμποσίου Λογοτεχνίας

Παναγιώτης Δημόπουλος | Ξανθίππη Ζαχοπούλου | Ειρήνη Ιωαννίδου | Αντώνης Κάλφας |
Δημήτρης Καμαριάδης | Φωτεινή Καμίτα |
Β. Π. Καραγιάννης | Μάκης Καραγιάννης |
Χλόη Κουτσουμπέλη – Άννα Κουστινούδη | Θεοδώρα Λειψιστινού |
Άννα Μαμάτσιου | Κυριακή Γ. Μαυροφυλλίδου |
Παντελής Μπουκάλας | Γιώργος Δελιόπουλος – Άννα Ελευθεριάδου |
Αντώνης Ν. Παπαβασιλείου | Αγνή Γ. Παπακώστα | Μιχάλης Πιτένης |
Σωτήρης Γ. Ραπτόπουλος | Αναστάσιος Χαρέλας

Σου το υποσχέθηκα
Ιουλία Καρυμπίδου

Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία, που στοιχεία της θα μπορούσε κανείς να ταυτίσει και με τη δική του ζωή. Μέσα από την εξιστόρηση της ζωής της ηρωίδας μεταφερόμαστε σε μία άλλη εποχή, στα ήθη και στα έθιμα και βιώνουμε μαζί της τον πόνο και τις αγωνίες της. Μία ιστορία που η αποτύπωσή της στο χαρτί υπήρξε «υπόσχεση» με στόχο να μείνει για πάντα στη μνήμη.

Η ιστορία μας μιλάει για την ζωή μια ταλαιπωρημένης γυναίκας από τον Πόντο, γεμάτη πόνο, αγάπη, έρωτα, προδοσία. Μια αληθινή ιστορία όπου ξεκινά το 1938 και καταλήγει στο σήμερα. Τα διάφορα εμπόδιά της ζωής της στερήσαν τον μοναδικό άντρα που αγάπησε. «Ας σε δω αγκαλιά με τον πατερά σου και ας πεθάνω».

Η Ιουλία Καρυμπίδου γεννήθηκε το 1971 στην Τσάλκα, Γεωργίας είναι ελληνοποντια στην καταγωγή και συγκεκριμένα από την Τραπεζούντα. Μεγάλωσε και σπούδασε στην Γεωργία όπου και τελείωσε το τμήμα λογιστικής, το όνειρο της όμως ήταν η Νομική. Ήρθε στη Ελλάδα το 1995 όπου και διαμένει μόνιμα. Το βιβλίο ” Σου το υποσχέθηκα” αφορά την υπόσχεση που είχε δώσει στο παρελθόν στον πιο σημαντικό ανθρώπου που είχε πάνω στη γη.

Καινούρια ζωή
Ελευθερία Παπαδοπούλου

Βιβλίο με θρησκευτικό υπόβαθρο, που ιστορίες της Καινής Διαθήκης δίνονται μέσα από το πρίσμα μιας διαφορετικής οπτικής, πιο αισιόδοξης. Τα πρόσωπα των ιστοριών αναδιαμορφώνουν την πορεία της ζωή τους μέσα από τα μάτια της συγγραφέως και δίνουν το μήνυμα πως, και με τη βοήθεια της πίστης, ποτέ δεν είναι αργά για την έναρξη μιας «καινούριας ζωής».

Το παρόν βιβλίο ασχολείται με άτομα που γνώρισαν τον Χριστό και είδαν τη ζωή τους να αλλάζει ριζικά. Μαζί με τους ήρωες αυτούς θα περπατήσουμε νοερά τα σοκάκια της Γαλιλαίας, της Σαμάρειας και της Ιουδαίας και θα ζήσουμε την εποχή εκείνη μέσα από τις αφηγήσεις τους.

Αν και πέρασαν πάνω από 2.000 χρόνια από τότε, θα ταυτιστούμε με τις ελπίδες, τις αγωνίες, τις προσδοκίες και τις τραγωδίες που αντιμετώπισαν. Διαβάζοντας τις ιστορίες τους, μπορεί να ταυτιστούμε με την τελειομανία της Μάρθας, τις ενοχές της Σαμαρείτισσας ή την απελπισία του λεπρού άνδρα και των υπολοίπων χαρακτήρων του βιβλίου.

Μέσα από εξονυχιστική έρευνα γύρω από τα έθιμα της εποχής, το ιστορικό πλαίσιο, καθώς και άντληση από τις αναφορές της Καινής Διαθήκης, τα άτομα αυτά παίρνουν σάρκα και οστά για να μας μεταφέρουν ένα πολύ σημαντικό μήνυμα για αυτά που ζούμε σήμερα.

Θα μας δείξουν με τον τρόπο τους πώς μπορούμε να κάνουμε μια καινούργια αρχή.

Η Ελευθερία Παπαδοπούλου γεννήθηκε στη Χρυσαυγή Βοΐου. Σε ηλικία 14 ετών μετακόμισε με τη μητέρα της στον Καναδά όπου είχε μεταναστεύσει ο πατέρας της το 1958. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser, B.C., και πήρε την πιστοποίηση δικαστικής μεταφράστριας από το Geneva Language School του Βανκούβερ. Επίσης, παρακολούθησε μαθήματα δημοσιογραφίας για έναν χρόνο στο Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών στη Θεσσαλονίκη. Εργάστηκε σαν καθηγήτρια σε τοπικά σχολεία της περιοχής του Maple Ridge, B.C., και συγχρόνως, δημοσίευσε διάφορα άρθρα σε τοπικές εφημερίδες και περιοδικά του νομού.  Το 1990 μετακόμισε στην Ελλάδα ανοίγοντας ένα φροντιστήριο ξένων γλωσσών στο Τσοτύλι Βοΐου Κοζάνης. Συγχρόνως, δημοσίευσε διάφορα άρθρα σε τοπικές εφημερίδες, κυρίως στα Χρονικά Δυτικής Μακεδονίας. Το 2015 μετακόμισε στη Μαδρίτη όπου και μένει μέχρι σήμερα, εργαζόμενη σε διάφορες εταιρίες και κρατικές υπηρεσίες ως καθηγήτρια Αγγλικών. Είναι συγγραφέας ενός ακόμη βιβλίου με τον τίτλο, Το Παντοπωλείο: ένα ταξίδι στο χρόνο, το οποίο εκδόθηκε το 2013.

Πρακτικά Ημερίδας Άφιξη και ενσωμάτωση ελληνικών πληθυσμών μετά την καταστροφή του 1922

Πρόκειται για τα Πρακτικά της Ημερίδας με τίτλο Άφιξη και ενσωμάτωση ελληνικών πληθυσμών μετά την καταστροφή του 1922, η οποία πραγματοποιήθηκε από την Παρέμβαση στις 18/12/2021. Το βιβλίο περιλαμβάνει εισηγήσεις με αναφορά στην επίδραση του μακροχρόνιου ελληνικού πολιτισμού της Ιωνίας στον ελλαδικό χώρο, μελέτες σχετικά με την εγκατάσταση των προσφύγων στην περιοχή, τα καινούρια ήθη και τις γνώσεις που έφεραν μαζί τους, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, την υποδοχή από τον ντόπιο πληθυσμό και την ενσωμάτωσή τους, ειδική αναφορά στις αλλαγές που έφεραν σε όλους τους τομείς της ζωής: στην κοινωνία, τον τοπικό πληθυσμό, την οικονομική ανάπτυξη, τον πολιτισμό, την πολιτική, τα επαγγέλματα, τον δημογραφικό εμπλουτισμό και την τόνωση του ελληνικού φρονήματος.

Η έκδοση πραγματοποιήθηκε από την Παρέμβαση, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την άφιξη των ελληνικών πληθυσμών στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική καταστροφή με στόχο την ανάδειξη της ιστορίας της Μικρασιατικής καταστροφής και την προβολή της πλούσιας πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς του Προσφυγικού Ελληνισμού της Μικρασίας.

Γράφουν οι: Βλάσης Αγτζίδης, Ραϋμόνδος Αλβανός, Θωμάς Αλεξιάδης, Γιώργος Δελιόπουλος, Αθανάσιος Καλλιανιώτης, Δημήτρης Καμαριάδης, Φωτεινή Καμίτα, Β. Π. Καραγιάννης, Νίκος Κούκης, Ευτυχία – Αλεξάνδρα Λουκίδου, Φωτεινή Μπογιατζή – Πέκου, Αντώνης Παπαβασιλείου, Ολυμπία Τσικαρδάνη.

Μικρασίας γραφές: 52+1 συγγραφείς γράφουν για τη Μικρασία

Έκδοση που περιλαμβάνει λογοτεχνικά κείμενα εμπνευσμένα από τη Μικρασία. Άνθρωποι των γραμμάτων από όλη την Ελλάδα γράφουν κείμενα εμπνευσμένα από τη Μικρασία, αναδεικνύοντας τα ιστορικά γεγονότα και τις αλλαγές που αυτά έφεραν σε όλους τους τομείς της ζωής. Πραγματοποιήθηκε από την Παρέμβαση, με τη συμμετοχή του Δήμου Κοζάνης, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την άφιξη των ελληνικών πληθυσμών στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική καταστροφή με στόχο την ανάδειξη της ιστορίας της Μικρασιατικής καταστροφής και την προβολή της πλούσιας πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς του Προσφυγικού Ελληνισμού της Μικρασίας.

Γράφουν οι: Κώστας Ακρίβος, Τασούλα Γεωργιάδου, Γιώργος Δελιοπουλος, Ξανθίππη Ζαχοπούλου, Β.Π.Καραγιάννης, Χριστίνα Καραντώνη, Κατερίνα Καριζώνη, Ευτυχία – Αλεξάνδρα Λουκίδου, Σίμος κ Λενα Οφλίδη, Αντώνης Παπαβασιλείου, Γιάννης Πατίλης,  Κώστας Θ. Ριζάκης, Γιάννης Στεφανάκις, Μαρίκα Συμεωνίδου, Αναστασία Βαρδαβούλια – Παπαδοπούλου, Ανδρομάχη Βασιλειάδου, Ελένη Δεληβοριά, Γεωργία Δεμπερδεμίδου, Γιάννης Δίγκας, Νίκος Καζατζοπουλος, Δημήτρης Κωλέσης, Σεβαστή Κωνσταντινίδου , Κωνσταντίνος Μανίκας, Κορίνα Μαυράκη, Νίκη Μπλουτη –Καράτζαλη, Χρήστος Ντικμπασάνης, Πένυ Ραμαντανη, Ελένη Σεμερτζίδου, Αγγελική Ταλιγκαρου, Γιώργος Τσάρος, Παρθένα Τσοκτουριδου, Σίμος Ανδρονιδης, Αθανάσιος Αριτζοόλου, Κατερίνα Γιάσογλου, Νάνση Εξάρχου, Έλσα Ζυγούρη, Αγαθή Κυριτση, Άννα Μαματσιου, Κική Μαυροφυλλιδου, Κώστας Παπαθανασίου, Κωνσταντίνα Παπακου, Βασιλική Παπαμαντζαρη (σύλλογος Απολλωνιαδιτων Καστοριάς), Δημήτριος Πρεντζας, Ελένη Σαββιδου, Φοίβος Σταμπολιαδης, Μαρία Στουκη – Δεμπερδεμιδου, Παύλος Ταγτεβερενίδης, Σάββας Τεγόπουλος, Δωροθέα Τουρλιτακη, Παναγιώτα Τσιανογιαννη, Μάντυ Τσιπουρα, Νικολέτα Τσοκαριδου, Ευαγγελία Χατζηδάμου.

Αναζητώντας τις Σαράντα Βάντσες
Νικόλαος Σταμκόπουλος

Πρόκειται για μια ενδελεχή μελέτη για την Άνω Κώμη, αλλά και την ευρύτερη περιοχή, που αναζητά απαντήσεις σε ερωτήματα και ερευνά το παρελθόν του τόπου.

Άραγε, κατά το παρελθόν υπήρξε όντως κάποια μεγάλη πόλη ανάμεσα στην Κοζάνη και τον Αλιάκμονα; Την ονόμαζαν Βάντσα; Είχε στα αλήθεια κάποτε η Βάντσα το μέγεθος πόλης με σαράντα συνοικίες; Ποιοι την ονόμασαν έτσι; Οι Σέρβοι; Ποιοι και πότε εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή; Τι γλώσσες μιλούσαν και πως δομούσαν τους οικισμούς τους; Τι είναι γνωστό για την ιστορία των επιδημιών στην περιοχή της Κοζάνης; Τι πληροφορία κομίζουν τα οικωνύμια και τα μικροτοπωνύμια γύρω από τις Βάντσες; Τι μπορεί και τι δεν μπορεί να σημαίνει Βάντσα; Ήταν όντως Λουτρό το προηγούμενο όνομα της Βάντσας; Πού να βρίσκονταν οι θρυλικές Σαράντα Βάντσες και τι τις ερήμωσε; Οι Οθωμανοί, οι επιδημίες, ή κάτι άλλο; Είναι οι Σαράντα Βάντσες θρύλος; Πραγματική ιστορία; Ή απλά ένα παραμύθι; Υπάρχει, δηλαδή, κάποια αλήθεια πίσω από την παράδοση των χαμένων Σαράντα  Βαντσών; Αν όχι, τι θα μπορούσε να έχει οδηγήσει στην κατασκευή αυτού του σωζόμενου θρύλου; Αυτά, και πολλά ακόμα ερωτήματα, επιχειρεί να απαντήσει αυτό το βιβλίο. Η όλη αναζήτηση, προσφέρει πολλές πληροφορίες, όχι μόνο για τους δύο οικισμούς, αλλά για ένα μεγάλο μέρος της κοιλάδας του μέσου ρου του Αλιάκμονα.

Ο Νίκος Σταμκόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κοζάνη, από όπου έφυγε στην ηλικία των δεκαεννιά για σπουδές. Έκτοτε, επέστρεφε και ξαναέφευγε λόγω εργασίας. Έχει καταγωγή από την Ξηρολίμνη και την Άνω Κώμη. Αποφοίτησε από την Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης το 2004 και από το τμήμα Βαλκανικών Σπουδών της Φλώρινας το 2011. Ως διπλωματούχος Μηχανικός Περιβάλλοντος, επαγγελματικά ασχολείται με την περιβαλλοντική διαχείριση τεχνικών έργων, καθώς και την υγεία και την ασφάλεια σε εργοταξιακούς χώρους. Ερασιτεχνικά ασχολείται με την Βαλκανική Ανθρωπολογία, την Ιστορική Γλωσσολογία, ενώ παλιότερα με την Βυζαντινή αγιογραφία και την ορεινή πεζοπορία. Στα ενδιαφέροντά του συγκαταλέγονται θέματα δημόσιας υγείας, αλλά και η Ιστορία, κυρίως η τοπική και η μεσαιωνική Βαλκανική. Είναι παντρεμένος και έχει έναν γιο.

Το παιδί και ο παπαγάλος - Το τελευταίο καλοκαίρι στη Σμύρνη
Αλεξία Βόγδου

Η εικονογράφηση έγινε από τη Θεοδώρα Παπαβασιλείου - Βίκα

Παιδικό βιβλίο με θέμα εμπνευσμένο από τα γεγονότα της Μικρασιατικής καταστροφής, που βοηθά τα παιδιά να γνωρίσουν αυτό το τόσο βαρυσήμαντο ιστορικό γεγονός για τον ελληνισμό μέσα από την ιστορία του μικρού Αρσένη και του καλύτερού του φίλου, του Φρίξου του παπαγάλου.

***

Σμύρνη Καλοκαίρι 1921

Ο μικρός Αρσένης ζει με την οικογένεια του στη Σμύρνη, περνώντας ανέμελα την παιδική του ηλικία με τον αγαπημένο του παπαγάλο Φρίξο, μη μπορώντας να φανταστεί την καταιγίδα που ερχόταν και θα άλλαζε δραματικά την ζωή του. Η οικογένειά του, εγκατεστημένη στα παράλια της Μικράς Ασίας παρακολουθεί τα γεγονότα που συμβαίνουν ελπίζοντας, πως πόθοι αιώνων για λευτεριά από τους Τούρκους  θα πραγματοποιηθούν.

Σμύρνη  Καλοκαίρι 1922

Λίγο πριν τα τραγικά συμβάντα της καταστροφής της Σμύρνης, των παραλίων της Μικράς Ασίας και του ξεριζωμού του Ελληνικού πληθυσμού, η οικογένεια του Αρσένη βλέποντας τον κίνδυνο, ετοιμάζονται για τον δρόμο της προσφυγιάς. Όμως η μοίρα δυστυχώς  άλλα τους  επιφυλάσσει…

Η Αλεξία Βόγδου γεννήθηκε στην Κοζάνη, σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή Αθηνών, στο τμήμα της Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Συνεχίζει τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην εκπαίδευση (Μ.Ed.) στο Ανοικτό Ελληνικό Πανεπιστήμιο, ενώ παράλληλα φοιτά στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2006 υπηρετεί στην Πολεμική Αεροπορία ως μόνιμο στέλεχος. Είναι μητέρα έξι παιδιών. Από τα μαθητικά της χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή διηγημάτων και ποίησης. Έχει συγγράψει εκπαιδευτικό εγχειρίδιο και δίγλωσσο παραμύθι που αφορούν την διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Επίσης, το βιβλίο της Τα εξωφρενικά γυαλιά του Αρίστου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παρέμβαση.

Μνημοθόνη
Μαρία Δαλαμήτρου

Πρόκειται για ένα βιβλίο που γράφτηκε στην πανδημία του κορωνοϊού. Περιγράφει τη σχέση των ανθρώπων με το σπίτι, τον εγκλεισμό σε αυτό, τη φυγή από αυτό, την ανακάλυψη αυτού ή τον επαναπροσδιορισμό του. Ένα κομμάτι μελλοντικής μνήμης: του πώς θα θυμόμαστε οι άνθρωποι αυτά που ζούμε.

***

Όταν εμφανίστηκε η Μνημοθόνη, οι άνθρωποι σταμάτησαν να συλλέγουν αντικείμενα για να σώζουν αναμνήσεις, αλλά μπορούσαν να εγκαταστήσουν ηλεκτρόδια στον εγκέφαλό τους και να προβάλουν τις αναμνήσεις τους στην οθόνη του σαλονιού τους, Παρασκευή βράδυ για παράδειγμα, αντί άλλης ταινίας.

Εγώ είχα και τα δύο. Συνέχιζα να μαζεύω βάζα με βότσαλα και με κοχύλια, όπως έκαναν άλλοτε οι άνθρωποι, κι ας είχα εγκαταστήσει το πρόγραμμα της Μνημοθόνης. Η Μνημοθόνη δεν σε γλίτωνε από το παρελθόν. Σου έδειχνε τα πάντα, όπως τα θυμόσουν εσύ βέβαια, αλλά τα πάντα.  Τα βάζα με τα βότσαλα ήταν πιο ασφαλή από αυτή την άποψη. Πέτρες που επέπλεαν σε νερό.

Η Μαρία Δαλαμήτρου γεννήθηκε το 1978 στην Κοζάνη. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Λογοτεχνίας του Essex University. Ζει στην Πάτρα και εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Έργα της κυκλοφορούν σε ανθολογίες διηγημάτων και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει επίσης δύο συλλογές ποίησης (Προτελευταία Εποχή, ΑΩ 2010, Αποθησαυρισμένα, ΑΩ 2021) και μία συλλογή διηγημάτων (Άνδρες Παρά Τέταρτο, ΑΩ 2012).

Η πριγκίπισσα Νευρωνία και ο μαγικός καθρέφτης
Αρχοντία Σπαχίδου

Ένα ιδιαίτερο παιδικό βιβλίο στο κλίμα της αποκριάς που με ευφάνταστο τρόπο περιγράφει την ιστορία της γκρινιάρας πριγκίπισσας Νευρωνίας. Μεταφέροντας τα παιδιά σε μια άλλη εποχή και με τη βοήθεια του καθρέφτη τα κάνει να καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι να πιστεύουν στον εαυτό τους και την ομορφιά της ζωής.

*Η εικονογράφηση του βιβλίου έγινε από τον ζωγράφο Gjergi Kola.

***

“Αλήθεια, υπάρχουν μαγικοί καθρέπτες; Και αν ναι, τι ακριβώς μπορούν να αλλάξουν; Ας παρακολουθήσουμε τη Νευρωνία στο προσωπικό της ταξίδι αναζήτησης. Στ’ αλήθεια, τι μπορεί να μας μάθει, που δεν το ξέρουμε ήδη; “

Η Αρχοντία Σπαχίδου γεννήθηκε το 1986 στην Κοζάνη. Σπούδασε Φαρμακευτική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάζεται ως φαρμακοποιός στην πόλη της Κοζάνης. Έχει τελειώσει, ακόμα, στο ΑΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων και στο πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας το τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής. Η αγάπη της για τη λογοτεχνία και το διάβασμα γενικότερα την ώθησε να πειραματιστεί με τις λέξεις. Η επαφή με τη δημιουργική γραφή σε συνδυασμό με τη μητρότητα οδήγησαν στη συγγραφή παιδικών παραμυθιών.

ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ και μικρές ιστορίες του
Πένυ Ραμαντάνη

Συλλογή μικρών ιστοριών, εν είδει εξομολογήσεων, που γίνονται σε ένα παγκάκι. Το φθαρμένο από το χρόνο παγκάκι θέλει να “προλάβει” να πει τις ιστορίες που τόσα χρόνια είδε να εκτυλίσσονται μπροστά του, ως μια παρακαταθήκη για τους κατοίκους της πόλης, των οποίων αποτελούσε σταθμό ανάπαυλας.

*Το εξώφυλλο είναι βασισμένο σε πίνακα ζωγραφικής του Κώστα Ντιό.

***

“Είμαι ένα παγκάκι ξύλινο με σιδερένια πόδια βαμμένα μπλε, αλλά ξεβαμμένα πια, κολλημένα πάνω σε μια τσιμεντένια πλατφόρμα. Αν καθίσεις πάνω μου και κοιτάξεις δεξιά, θα δεις τη θάλασσα κι αριστερά εκτείνεται μια πόλη. Έχουν ξεβάψει κι έχουν σκουριάσει τα πόδια μου και τα ξύλα μου έχουν ξεφτίσει, είναι πια άγρια κι απεριποίητα. Αντέχω ακόμα, αλλά φοβάμαι. Φοβάμαι ότι σύντομα θα με βάλει στο μάτι κάποια δημοτική αρχή και στη θέση μου θα μπει άλλο παγκάκι, νέο, και δεν θα μείνει από μένα ούτε μια ανάμνηση. Έτσι, σκέφτομαι πως πρέπει να προλάβω να τα πω. Είμαι σίγουρος πως όλη αυτή η πόλη που βλέπεις αριστερά σου, έχει περάσει από πάνω μου. Και οι γονείς και τα παιδιά τους. Οι άνθρωποι. Τι παράξενο είδος! Πριν ξεφτίσει το χρώμα μου τελείως, πριν σπάσουν τα ξύλα και με ξεριζώσουν, πρέπει να μιλήσω. Σα ναυτικός κι εγώ, πλάι στη θάλασσα μια ολόκληρη ζωή, χόρτασα αλμύρα, σκουριά και ιστορίες. Ιστορίες που όλες μαζί σαν μικρά κομματάκια, συνθέτουν μια εικόνα που δίνει νόημα σε όλα, που αφαιρεί το ‘μάταιο’. Αγαπώ τα μικρά κομμάτια, τις εκδοχές μιας μεγάλης, ασύλληπτης πραγματικότητας”.

Η Πένυ Ραμαντάνη γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα, είναι τραγουδίστρια και τραγουδοποιός στο συγκρότημα Ντο Δίεση από το 2015 και από το 1999 έως το 2012 στο συγκρότημα Όναρ. Το 2009 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο Υπέροχα Μόνοι, το 2015 το παιδικό παραμύθι Το Αστέρι κι ο Κωστής και το 2018 Ο Λουλουδάκος.

Άγνωστο Τι
Αλέξης Λεβεντέρης

Πρόκειται για μια πρωτότυπη ποιητική συλλογή γραμμένη από ένα μουσικό. Εκφράζει τη σύγχρονη οπτική του δημιουργού της, ο οποίος έρχεται να μας μιλήσει για το σήμερα εκφράζοντας βαθύτερες σκέψεις και έντονες συναισθηματικές καταστάσεις.

Η εικονογράφηση του βιβλίου έγινε από την Ελισάβετ Γεωργούδη.

Το κείμενο επιμελήθηκαν ο Βαγγέλης Δουβαλέρης και η Μίνα Αντελάντε.

 

 

Ξεβράζεις τους ανυπόφορους έρωτες, πενθείς όταν οι άλλοι σε αγγίζουν – κείνοι που αγνοούν τρανταχτά ερωτήματα κι ακολουθούν τη ροή των συμβάντων σε καιρούς που άλλο δεν τους μάθαν, μόνο να τρέχουν σε σήραγγες τυφλές ιδρωμένοι, από άγχος κυριευμένοι πάνω σε σαθρά, αρχέγονα έλκηθρα.

 Κι όταν η σήραγγα στην άβυσσο χαθεί σε παγοκύστες φυλάνε τους έρωτες ενώ τα ηφαίστεια γύρω ξυπνάνε.

Ο Αλέξης Λεβεντέρης είναι μουσικός και γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Συνθέτει, παίζει μπάσο, κιθάρα, τραγουδάει, γράφει στίχους, ενορχηστρώνει και διδάσκει στο Ωδείο Τέχνης Γ. Β. Φακανάς. Έχει κυκλοφορήσει 8 στούντιο άλμπουμ σε ποικίλα μουσικά είδη (rock, συμφωνική μουσική, soundtrack, μουσική δωματίου, έργα για κλασική κιθάρα).Οι σπουδές του περιλαμβάνουν: πτυχίο κλασικής κιθάρας, κλασικών θεωρητικών και αντίστιξης με τον Απόλλωνα Κουσκουμβεκάκη (Ωδείο Ορφέας), τιμητικό πτυχίο σπουδών στο ηλεκτρικό μπάσο και στα σύγχρονα θεωρητικά με τον Γιώργο Φακανά (Ωδείο Τέχνης). Είναι απόφοιτος του Μεταφραστικού Τμήματος του Βρετανικού Συμβουλίου και απόφοιτος του Τμήματος Μετάφρασης & Διερμηνείας του Ε.Ε.Ο. Το “Άγνωστο Τι” είναι το πρώτο του βιβλίο.

Ισορροπία του λευκού
Γιώργος Π. Κωνσταντινίδης

Συλλογή διηγημάτων που συνοδεύονται από φωτογραφίες. Ο ρόλος των φωτογραφιων είναι ιδιαίτερα σημαντικός, μιας και εκείνες αποτέλεσαν, σε κάθε περίπτωση, για το συγγραφέα το ερέθισμα, ώστε να ξεδιπλώσει μια ξεχωριστή ιστορία.

Οι φωτογραφίες είναι των: Γρηγόρη Δάλλη, Γρηγόρη Καλαμπούκα και Χρήστου Λαμπριανίδη.

 

Η ασπρόμαυρη κυρία, με την μελαγχολική κομψότητα, με μάγεψε. Η σκιά της τυπώθηκε στο μυαλό μου. Περνούσε ο καιρός μα η εικόνα της δεν ξεθώριαζε.  Μια μέρα, έτσι ξαφνικά, άνοιξε τον ασβεστωμένοφράχτη και ξεχύθηκε σε ένα κάτασπρο λιβάδι. Δεν άφησε πίσω της τίποτα άλλο παρά μόνο κάτι μαύρες κηλίδες στον λευκό τάπητα.  Σύντομα την ακολούθησε ένα μικρό πλήθος. Και γίναν πια δεκατέσσερις ιστορίες που κάποτε ήταν φωτογραφίες. Και μια που ήταν μπλουζάκι…

Ο Γιώργος Π. Κωνσταντινίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κοζάνη. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη Θεσσαλονίκη. Τα τελευταία χρόνια διατηρεί επιχείρηση εστίασης. Η συλλογή διηγημάτων Η ισορροπία του λευκού είναι το πρώτο του βιβλίο.

Καμπή – Σύννεφα στην εφηβεία
Μάνος Δραγώγιας

Ποιητική συλλογή που φέρνει στο προσκήνιο την πιο αμφιλεγόμενη περίοδο στη ζωή του ανθρώπου, την εφηβεία, φιλτραρισμένη μέσα από τα βιώματα του συγγραφέα της. Σκέψεις, μελαγχολικές ενίοτε, για τη ζωή, το θάνατο, τον έρωτα καταγράφονται, ενώ εξάρεται και η δύναμη της νιότης. Αξιοσημείωτο είναι πως αρκετά ποιήματα είναι μεταφρασμένα στα αγγλικά.

Η Καμπή – σύννεφα στην εφηβεία, έρχεται κάπως ετεροχρονισμένα, αλλά πλήρως διαχρονικά. Μικρή σε όγκο, ποιητική-εφηβική συλλογή, που έχει γραφεί σχεδόν είκοσι πέντε χρόνια πριν. Είναι ένα πόνημα ζωντανό και ατόφιο, που αφηγείται προσωπικές αλήθειες του γράφοντος, εν είδει αναμνήσεων από τη δύσκολη νεανική καθημερινότητα παραπέμποντας κάποιες φορές στο φανταστικό κόσμο του αλκοόλ και των ναρκωτικών, μέσα από τον ελεύθερο στίχο και τον ποιητικό λόγο. Δίνει την αίσθηση μιας συνεχόμενης μάχης του εφηβικού νου με το κατεστημένο της δεκαετίας του 90’ σε μια μικρή επαρχιακή πόλη και εξάρει τη δύναμη της νιότης μέσα από την ολική άρνηση της καθημερινής ζωής και του ωμού σεξ. Δηλώνει φόβους και μερικές από τις μόνιμες ανθρώπινες ανησυχίες, όπως η ζωή και ο θάνατος. Αποτυπώνει τις φωτογραφικές σκέψεις του εφήβου για τις διαπροσωπικές του σχέσεις. Τέλος, αφουγκράζεται και προκαλεί ακραίες μνήμες σε σχέση με την οικογένεια και το πατρικό είδωλο της στην κοινωνία του χθες. Επινοεί διακεκομμένα μέσα από καταθλιπτικά συναισθήματα ερωτικά στιχάκια τονίζοντας το μεγαλείο του έρωτα, προσδιορίζει την αρχή του τέλους σε ατέρμονες καταστάσεις και θαυμάζει χωρίς φόβο το πέρασμα στην άλλη πλευρά με τον απόλυτο θάνατο. Ξεδιπλώνεται στις ποιητικές σελίδες ατόφια η ψυχική κατάσταση του δημιουργού, όπως τη βιώνει σε πραγματικό χρόνο και υπό πραγματικές συνθήκες.

 

Ο πίνακας εξωφύλλου και τα έργα ζωγραφικής είναι του Κώστα Ντιό, ενώ την επιμέλεια έχει κάνει η Άννα Μαμάτσιου.

Η μετάφραση των ποιημάτων έγινε από την Αναστασία Μακρή.

Γεννήθηκε το 1977 στη Κοζάνη, όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα, έχοντας καταγωγή εκ πατρός από τη Λευκοπηγή Κοζάνης και εκ μητρός από τη Λυγερή Κοζάνης. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το 2019 διορίστηκε στο Δήμο Μαντουδίου– Λίμνης – Αγίας Άννας στην Βορειοανατολική Εύβοια, ενώ στο παρελθόν και για σχεδόν είκοσι χρόνια εργαζόταν ως ελεύθερος επαγγελματίας. Είναι παντρεμένος με την Κωνσταντίνα Χαλάστρα και πατέρας τριών παιδιών, της Παναγιώτας, του Δημήτρη και του Ιάσονα.

Η Καμπή-σύννεφα στην εφηβεία είναι η πρώτη απόπειρα του Μάνου να επικοινωνήσει με το ευρύτερο κοινό μέσω της ποίησης.

Εκείνος ο Απρίλης του Χίλια ‘967
Β. Π. Καραγιάννης

Πρόκειται για το 25ο στη σειρά των έργων του Β. Π. Καραγιάννη και αφορά καταγραφές και μαρτυρίες. Αναφέρεται, συγκεκριμένα, στις πρώτες μέρες και μήνες της Απριλιανής δικτατορίας και ό,τι λάβαινε χώρα στην πόλη της Κοζάνης και γύρωθεν αυτής. Ο σ. ξεφυλλίζει την ιστορική εφημερίδα το Θάρρος της εποχής εκείνης, πολύτιμη παρακαταθήκης του τοπικού γίγνεσθαι που μόνον οι εφημερίδες διασώζουν, και καταγράφει σχολιάζοντας τα γεγονότα με τον τρόπο του, αλλά και χρησιμοποιώντας προσωπικές μνήμες, και μαρτυρίες άλλων συμπολιτών, συνθέτει μια ενδιαφέρουσα έως σπαρταριστή τοιχογραφία εκείνου του αλησμόνητου ούτως ή άλλως καιρού. Αναφέρεται επί μακρόν στη μεγάλη δίκη των 44 αριστερών πολιτών της Κοζάνης όπως και στα κοινωνικά, πνευματικά και καλλιτεχνικά γεγονότα εκείνων των πρώτων μηνών της δικτατορίας.

Ο Β.Π.Καραγιάννης γεννήθηκε στην Λευκοπηγή Κοζάνης το 1953. Σπούδασε στην Νομική του ΑΠΘ. Από το 1984 εκδίδει τη λογοτεχνική επιθεώρηση Παρέμβαση (Κρατικό βραβείο Λογοτεχνίας 2014). Από το 1996 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης και της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης. Επιμελήθηκε την έκδοση περισσότερων από 100 βιβλία και εξέδωσε 20 δικά του. Διοργάνωσε πολυάριθμες εκδηλώσεις πνευματικού κυρίως ενδιαφέροντος. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.
Κάποια από τα βιβλία του:
Οι χάρτες των ονείρων μας 2001),
Τα 6,6 της σκηνοπηγίας (2000),
Προλογύδρια παντός καιρού,
Αμαρτήματα κατά συρροήν στον Άθω,
Ταξιδιωτικό στα βιβλία , μαθητεία στο ταξίδι (2011).
Εκδ. Γαβριηλίδης:
Το χρώμα της νοσταλγίας (2008)
Συγκεχυμένες αγάπες (2011)
Το σκαληνό τρίγωνο της αμαρτίας (2013)
Ηδονο(α)βλεψίες (2015)
Ενωμένα μυστικά (2018)

Η γη μας
Αναστασία Γεωργάκη
Το βιβλίο Η γη μας είναι ξεχωριστό, γραμμένο από ένα παιδί, γεμάτο με τη φαντασία και την αθωότητα της παιδικής ηλικίας. Ένα βιβλίο για τη γη και το περιβάλλον, που περιγράφει τον κόσμο μέσα από τα μάτια της μικρής Αναστασίας… Μία τσούχτρα θέλει να μολύνει τη θάλασσα και σκαρφίζεται διάφορα τεχνάσματα. Θα τα καταφέρει άραγε;…

 Η Αναστασία είναι ένα κορίτσι εφτά χρονών με ευαίσθητη και δυνατή ψυχή συγχρόνως. Γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου του 2014. Πηγαίνει στην Α΄ τάξη του 5ου Δημοτικού Σχολείου Κοζάνης. Το όνειρό της είναι να γίνει αεροσυνοδός. Της αρέσει πάρα πολύ να ζωγραφίζει και γενικά να δημιουργεί, όπως δημιούργησε κι αυτό το παραμύθι. Μία από τις δύσκολες μέρες της καραντίνας έμεινε κλεισμένη στο δωμάτιό της ως το βράδυ γράφοντας και ζωγραφίζοντας. Κάποια στιγμή βγήκε και ρώτησε τους γονείς της: Θέλετε να δείτε την εργασία μου; Όταν εκείνοι άκουσαν και είδαν την ιστορία που είχε φτιάξει ολομόναχη, κόβοντας και κολλώντας από ένα μπλοκ ζωγραφικής, τα φύλλα σαν βιβλίο, έμειναν άφωνοι. Κατόπιν, το μοιράστηκαν με φίλους και γνωστούς, το διάβασε στην τάξη της, όπου επίσης άρεσε πολύ. Μπορεί να μην είναι ένα τέλειο βιβλίο, αλλά μην ξεχνάμε πως η Αναστασία είναι ένα εφτάχρονο παιδί. Έτσι, οι γονείς της πήραν την απόφαση να κάνουν την ιστορία της αληθινό βιβλίο και να την μοιραστούνε μαζί σας…

Τα πρόσωπα της ψυχής
Δημήτρης Σ. Πέτρου

Πρόκειται για τη συλλογή 16 αφηγήσεων που τελέστηκαν στα πλαίσια συνεδριών ψυχοθεραπείας και το απόσταγμα του βαθύτερου νοήματός τους καταγράφηκε από τον παιδοψυχίατρο – συγγραφέα Δημήτρη Πέτρου.

Πόσο γνώριμα φαντάζουν τα πρόσωπα των θεραπευομένων; Είναι εκεί απέναντι μου τολμώντας μια βαρκάδα μαζί μου και μια αφήγηση των όσων μπορούν να αφηγηθούν. Βλέμματα και πρόσωπα… με τρομάζει η τόση ομοιότητά τους! Παιδιά, έφηβοι, αδέρφια, γυναίκες, μητέρες, άντρες, πατεράδες… στο κοίταγμά τους νιώθω την βαθιά τους επιθυμία να κοιταχτούν, στις αφηγήσεις τους την βαθιά τους επιθυμία να ακουστούν. Με τρομάζει η τόση ομοιότητα των αφηγήσεών τους.

Τόση καλοσύνη ακούω, μα κακία καμιά σε ό,τι κι αν αφηγούνται – ίσως απωθημένο θυμό και ακίνητες αναμνήσεις. Πόσοι από εμάς, άραγε, έχουμε κρατήσει ακίνητη την ανάμνηση εκείνης της πρώτης ματιάς που υποσχέθηκε να μας κρατήσει κοντά της και πόσοι την έχουμε μετακινήσει σε μια άλλη μορφή; Αλήθεια, τι θα γινόταν αν δεν μπορούσαν να κινηθούν οι σκέψεις, οι αναμνήσεις, οι εμπειρίες μας;

Μεταξύ του υπερβολικού και της έλλειψης ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας ηδονοβλεπτικής τραυματολαγνίας. Έχω βάσιμες υποψίες πως η αγάπη για την μέση συνδέεται άμεσα με την ευτυχία και την θεραπΕία της ψυχής, με τρομάζει η τόση ομοιότητα της ευτυχίας στους ανθρώπους.

Μια γέννηση, δύο αετοί κοιτάζουν μινιατούρες…κινούν να βρουν το βλέμμα τους, να βρουν το πέταγμά τους.

Ο παιδοψυχίατρος Δημήτρης Πέτρου γεννήθηκε στις 30 Μαΐου 1973 στην Θεσ/νίκη. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Κωμόπολη της Ιερισσού Χαλκιδικής και στη συνέχεια έφυγε για σπουδές στο εξωτερικό. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Σιένα στην Ιταλία παίρνοντας το πτυχίο του στις 14 Νοεμβρίου 2000. Ειδικεύτηκε στην Παιδοψυχιατρική Κλινική του Γ.Ν. “Γεώργιος Παπανικολάου” στη Θεσ/κη. Από το 2016 διατηρεί δικό του ιατρείο στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης, όπου ασκεί το κλινικό του έργο με μεγάλο ζήλο. Συνεργάζεται με ψυχολόγους, λογοθεραπευτικά κέντρα της πόλης, πραγματοποιεί διαλέξεις με θέματα που αφορούν στην ψυχική υγεία και είναι ραδιοφωνικός παραγωγός σε διαδικτυακή εκπομπή, στην οποία θίγονται θέματα ψυχικής υγείας. Οι εκπαιδεύσεις του στην εγκληματολογία και στην ψυχιατροδικαστική ψυχολογία στάθηκαν αφορμή να ασχοληθεί με θέματα που αφορούν στο οικογενειακό δίκαιο αναλαμβάνοντας τον ρόλο του τεχνικού συμβούλου σε δικαστικές υποθέσεις.

Νεολογικισμός – Νεοφρεγκεανισμός, Οι αριθμοί ως αντικείμενα
Δήμητρα Χριστοπούλου

Μία ιδιαίτερη και σε βάθος προσέγγιση της Φιλοσοφίας των μαθηματικών… Το βιβλίο αποτελεί τη διδακτορική διατριβή της Δήμητρας Χριστοπούλου η οποία υποστηρίχθηκε τον Δεκέμβριο του 2005 και εκπονήθηκε στο πλαίσιο του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών “Ιστορία και Φιλοσοφία της Επιστήμης και της Τεχνολογίας” (Μ.Ι.Θ.Ε. ΕΚΠΑ & Σ.Ε.Μ.Φ.Ε. Ε.Μ.Π.). Αναφέρεται στον Νεοφρεγκεανισμό/Νεολογικισμό, το σύγχρονο ρεύμα της Φιλοσοφίας των Μαθηματικών που υποστηρίζει ότι οι αριθμοί είναι αφηρημένα αντικείμενα.

Η Δήμητρα Χριστοπούλου διδάσκει Φιλοσοφία Μαθηματικών εδώ και χρόνια. Έχει ασχοληθεί με την προβληματική του P. Benacerraf, τη διαμάχη μεταξύ Μαθηματικού Ρεαλισμού και Αντιρεαλισμού, το οντολογικό status των αριθμών, την σημασιολογία της μαθηματικής γλώσσας και τη μαθηματική γνωσιολογία.

Στο τέλος μου είναι η αρχή μου… Μια αφήγηση της μετάβασης στην Μεταλιγνιτική εποχή

Μια έκδοση του περιοδικού Παρέμβαση, μια “αφήγηση” για τη μετάβαση, για τον τόπο και τους ανθρώπους της Δυτικής Μακεδονίας. Η έκδοση αγγίζει το θέμα της Μετάβασης από μια ευρύτερη σκοπιά: λογοτεχνική, πολιτιστική, τεχνοκρατική, κοινωνική και ταυτόχρονα βαθιά εσωτερική. Σκιαγραφεί τα γεγονότα, περιγράφει το χθες, αναζητά λύσεις και εκφράζει την αγωνία τού αύριο. Ο πολιτισμός, ως κινητήριος δύναμη, τοποθετείται και μιλά για ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα του σήμερα με τον πιο άμεσο και εκφραστικό τρόπο.

Γράφουν και συμμετέχουν: Γιώργος Δελιόπουλος Ι Γεωργία Δεμπερδεμίδου Ι Γλύκα Διονυσοπούλου Ι Γιάννης Ζιώγας Ι Θεόδωρος Θεοδουλίδης Ι Δημήτρης Καμαριάδης Ι Β.Π.Καραγιάννης Ι Δήμητρα Καραγιάννη Ι Μάκης Καραγιάννης Ι Γιώτα Καρβουνιάρη Ι Βαγγέλης Καρλόπουλος Ι  Νίκος Μάντζαρης Ι  Φιλιώ Μπτούρη Ι Αντώνης Παπαβασιλείου Ι Χρήστος Παπαγεωργίου Ι Δημήτρης Παπακων/νου Ι Μιχάλης Πιτένης Ι Σωτήρης Ραπτόπουλος Ι Τάσος Σιδηρόπουλος Ι Κυριακή Στούμπου Ι  Λευτέρης Τοπάλογλου

Φωτογραφικό υλικό: Αλέξης Κασνάκης

Το βιβλίο περιλαμβάνει Qr code, μέσω του οποίου οι αναγνώστες έχουν τη δυνατότητα να μεταφερθούν στο Youtube για να παρακολουθήσουν και την αντίστοιχη εκδήλωση.

1821 λέξεις για το χθες…

Μια έκδοση του περιοδικού Παρέμβαση αφιερωμένη στα 200 χρόνια από την έναρξη της επανάστασης του 1821, με ειδική αναφορά στην περιοχή της Κοζάνης. Γράφουν: Σοφία Ηλιάδου-Τάχου, Καθηγήτρια Νέας Ελληνικής Ιστορίας Π.Δ.Μ.-Πρόεδρος Επιτροπής Πολιτισμού Π.Δ.Μ., Θανάσης Καλλιανιώτης, Εκπαιδευτικός – Ιστορικός, Νίκος Μπουκουβάλας, Χημικός, Τάσος Χαρέλας, Φιλόλογος, Μάριος Μώρος, Υποψήφιος Διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας ΑΠΘ, Άννα Μαμάτσιου, Φιλόλογος, Β.Π.Καραγιάννης, Συγγραφέας – Εκδότης Περιοδικού Παρέμβαση.

Έργα ζωγραφικής: Γιώργος Κόλλας, Κώστας Ντιός

 

Το βιβλίο περιλαμβάνει Qr code, μέσω του οποίου οι αναγνώστες έχουν τη δυνατότητα να μεταφερθούν στο Youtube για να παρακολουθήσουν και την αντίστοιχη εκδήλωση.

Οι ``7`` μικροί κανονιέρηδες του συνοικισμού
Αριστοτέλης Δεληγιάννης

Ένα μυθιστόρημα για την “τέχνη” του ποδοσφαίρου και για την ομορφιά του ξεχωριστού αυτού λαϊκού αθλήματος.

“Η εποχή των μεγάλων επικεφαλίδων που κοσμούσαν τις αθλητικές εφημερίδες… τα τεράστια γράμματα στα εξώφυλλα… έδιναν πάντοτε ιδέες στους νεαρούς θαυμαστές ενός αθλήματος, που από την πρώτη του εμφάνιση κυρίευσε τον κόσμο.

Το 1969, μία ομάδα παιδιών, με έναυσμα την ομάδα της Άρσεναλ, έφτιαξε το δικό της οπλοστάσιο, για να ζήσει το δικό της παραμύθι. Εφτά μικροί κανονιέρηδες, που μέσα από τον κόσμο του ποδοσφαίρου έμαθαν τον κόσμο της αφοσίωσης, της ευθύνης και, φυσικά, τη χαρά του παιχνιδιού.

Η σωστή καθοδήγηση από γνώστες του αθλήματος -οποιουδήποτε αθλήματος- μπορεί να χαράξει νέες πορείες. Νίκη, ήττα, όλα είναι στο πρόγραμμα. Το 2003-2004 η Άρσεναλ κατέκτησε το αήττητο πρωτάθλημα στην πρεμιέρ λιγκ, όπως έκαναν και οι μικροί κανονιέρηδες, στο δικό τους πρωτάθλημα.

Η γειτονιά πάντοτε υπήρξε το πρώτο λατομείο εξόρυξης ταλέντων. Εκεί όπου οι κανόνες είναι ξεχωριστοί και κάνουν το ποδόσφαιρο μοναδικό…”

Ο Αριστοτέλης Δεληγιάννης, γεννήθηκε στην Κοζάνη τον Νοέμβριο του 1983. Φοίτησε στο Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης του Αλεξανδρείου ΤΕΙ Θεσσαλονίκης της Σχολής Διοίκησης Οικονομίας. Το 2011 ξεκίνησε η ενασχόληση του με την αθλητική σύνταξη, καθώς άρχισε να αρθρογραφεί στην εφημερίδα Αθλητικά νέα της Θεσσαλονίκης, με αντικείμενο τα μεγάλα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Ταυτόχρονα, έγραφε ώρες στο στούντιο του ραδιοφωνικού σταθμού, αναλύοντας τις αγωνιστικές των μεγάλων ομάδων της Ευρώπης. Είναι από το 2013 αρχισυντάκτης της αθλητικής ιστοσελίδας aris.re, ενώ συμμετείχε στο βιβλίο Τ’ όνομά τους θυμίζει Θεό. Με την επιστροφή του στην πόλη της Κοζάνης, εργάστηκε κατά καιρούς στην Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη. Μιλάει Αγγλικά και βρίσκεται στο πρώτο έτος Μεταπτυχιακού τίτλου.

ΑΛΗΘΙΝΕΣ Παλαιάς κοπής, μιας άλλης εποχής
Τασούλας Γεωργιάδου

Διηγήματα ιδιαίτερης αισθητικής και ξεχωριστής γραφής… Ιστορίες Αληθινών γυναικών μιας άλλης εποχής, γεννημένες στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Γυναίκες παλαιάς κοπής, με όνειρα σε παροπλισμό  και περιορισμένες επιλογές, θεωρούν υποχρέωσή τους  να μη δυσαρεστήσουν γονείς κι αδέλφια που αποφασίζουν για το δικό τους καλό. Βάζουν σε προτεραιότητα τα κοινωνικά πρέπει, το τι θα πει ο κόσμος, καταχωνιάζουν τα θέλω τους και ο γάμος είναι μονόδρομος προορισμός. Καθώς προχωρούν οι δεκαετίες, οι γυναίκες της νεότερης γενιάς γίνονται πιο τολμηρές, πιο ανεξάρτητες, πιο διεκδικητικές σε δικαιώματα. Τις χαρακτηρίζει η υπομονή, η καρτερία, ο αγώνας για το καλύτερο των δικών τους ανθρώπων, κάποιοι μισανθισμένοι έρωτες, αλλά και η αγάπη. Οι ζωές τους συνάδουν με τα ήθη των επαρχιακών πόλεων και παραλληλίζονται με την εθνική περιπέτεια.

 

Σας αγάπησα, σας πόνεσα, σας ένιωσα. Όι, δεν φεύγω εγώ από το σόι σας! Να μου δώσετε την άλλη θυγατέρα σας, τη μικρή. Και δεν ακούω πράμα. Έμεινα σύξυλη. Το φλιτζανάκι γλίστρησε από τα χέρια μου με θόρυβο στον νεροχύτη και τσάκισε το χερουλάκι του. Σκούπισα βιαστικά τα βρεμένα χέρια μου στην ποδιά. Ένιωθα να ζαλίζομαι. Έβγαλα την ποδιά και χύθηκα στο μπροστινό δωμάτιο. Έκλεισα με ορμή την πόρτα πίσω μου και στρώθηκα στη ραπτομηχανή. Πάτησα δυνατά το πεντάλ και άρχισε να γαζώνει ένα τυχαίο πανί, όσο για να γίνεται φασαρία να μην ακούω τη συζήτηση στη σάλα. Η Σίγγερ μούγκρισε να συμπαρασταθεί στην κυρά της. Έπρεπε να σκεφτώ, να σκεφτώ γρήγορα τι θα κάνω.

Η Τασούλα Γεωργιάδου (Καβάλα 1956) είναι επίτιμη Σχολική Σύμβουλος Φυσικών Επιστημών. Σπούδασε Χημεία στο ΑΠΘ και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές MSc στην Προστασία Μνημείων, MEd στις Τεχνολογίες Πληροφορικής κ Επικοινωνιών και Phd στη Διδακτική των Φυσικών Επιστημών. Δίδαξε στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι συγγραφέας σχολικών εγχειριδίων και ψηφιακού υλικού Χημείας, όπως και συγραμμάτων Διδακτικής ΦΕ και Περιβαλλοντικής Εκ/σης. Έχει περί τις ογδόντα δημοσιεύσεις. σε επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια. Με την αφυπηρέτησή της προσπαθεί να ασχοληθεί με τον πεζό λόγο. Έχει δημοσιεύσει διηγήματα/αφηγήσεις/ χρονογραφήματα σε λογοτεχνικά έντυπα, εφημερίδες και ιστοτόπους ποικίλης ύλης. Οι Αληθινές είναι η πρώτη της συλλογή διηγημάτων.

Σχολή Ξένων Γλωσσών
Βασίλης Βασιλικός

Έντεκα διηγήματα του Βασίλη Βασιλικού, που γράφτηκαν από το 1955 μέχρι το 1977… Οι Εκδόσεις Παρέμβαση ξαναφέρνουν στο εκδοτικό φως τα διηγήματα αυτά, σε μία αναπροσαρμοσμένη έκδοση ορισμένων από τις πιο συναρπαστικές ιστορίες του Βασίλη Βασιλικού. Ερωτικές αφηγήσεις, οικογενειακές αναμνήσεις, ιστορίες με προσωπικές, κοινωνικές και πολιτικές μνήμες, βαθιά εσωτερικές και γοητευτικές, αναδεικνύουν την γνήσια πένα ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες συγγραφείς της εποχής μας, που διαβάζεται αδιάκοπα με το ίδιο ενδιαφέρον κι αποτελεί μια από τις διαχρονικότερες αξίες της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Η Σχολή Ξένων Γλωσσών έρχεται να μας μιλήσει για το παρελθόν, για το παρόν, για τη διαχρονική γοητεία της λογοτεχνίας και για τη δύναμή της να εισβάλλει σε νου και ψυχή, αγγίζοντας τις ευαίσθητες πτυχές μας.

Μη ζητάς εξηγήσεις, μη θέλεις όλα να τα διαλευκάνεις, του είπε Εκείνη και ξανά τού φύτεψε εκείνο το σκοτεινό βλέμμα της, γεμάτο αγάπη, τρυφερή στοργή και ένα μεράκι, πες, για ‘’το γαμώτο που δεν έζησα, Θε μου’’.

Ο Βασίλης Βασιλικός γεννήθηκε στην Καβάλα. Από το 1953 μέχρι σήμερα έχει εκδώσει περί τα 120 βιβλία(πεζογραφία, δοκίμιο, θέατρο, ποίηση). Είναι ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας συγγραφέας μετά τον Νίκο Καζαντζάκη. Ανάμεσα στα χίλια βιβλία που πρότεινε στους αναγνώστες της η αγγλική εφημερίδα The Guardian (“1.000 novels everyone must read”, 21/1/2009) περιλαμβάνονται δύο μόνο ελληνικά: ο “Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά” του Νίκου Καζαντζάκη και το “Ζ” του Βασίλη Βασιλικού. Είναι παντρεμένος με την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου και έχουν μία κόρη, την Ευρυδίκη.

Εικόνες της Δυτικής Μακεδονίας
Δήμητρα Καραγιάννη

Φωτογραφίες: Σάκης Αναστασόπουλος, Θανάσης Γαύρος, Γρηγόρης Δάλλης, Γιάννης Ιωαννίδης, Αλέξης Κασνάκης, Χρήστος Λαμπριανίδης, Κώστας Παπαϊωάννου, Αντώνης Σβολιαντόπουλος, Δημήτρης Στραβού

Ένα ξεχωριστό βιβλίο, ένα λεύκωμα, μια πολυσυλλεκτική έκδοση, που περιλαμβάνει κείμενα για ολόκληρη την Δυτική Μακεδονία, χρονολογίες σταθμούς στην ιστορία του τόπου, εντυπωσιακές εικόνες της ευρύτερης περιοχής και αποσπάσματα έργων λογοτεχνών της κάθε πόλης. Εννιά εξαιρετικοί φωτογράφοι πλαισιώνουν με φωτογραφίες τους το βιβλίο,  προσεγγίζοντας την περιοχή ο καθένας με την ξεχωριστή ματιά του.

Τα ιστορικά, λαογραφικά, πολιτιστικά και κοινωνικά στοιχεία που αποτυπώνονται στα κείμενα, περιγράφουν τον ξεχωριστό και αινιγματικό αυτόν τόπο της Βόρειας Ελλάδας που συνδυάζει αρώματα, χρώματα, εικόνες κι εποχές. Το βιβλίο περιγράφει όλα τα στοιχεία που προσδιορίζουν την ταυτότητα της Δυτικής Μακεδονίας, σε μια συμπυκνωμένη αποτύπωσή τους. Η έκδοση είναι δίγλωσση, στα ελληνικά και στα αγγλικά.

Με μοναδική δύναμη και αισθαντική λιτότητα, οι φωτογραφίες έρχονται να φωτίσουν το σήμερα, να σκιαγραφήσουν τη γοητεία του τοπίου, να μεταδώσουν την σπάνια ενέργεια της περιοχής και να αναδείξουν την ομορφιά της. Η Δυτική Μακεδονία, η ωραία άγνωστη της Βόρειας Ελλάδας, μας συστήνεται απ’ την αρχή.

Η μετάφραση στα αγγλικά είναι της Άννας Κουστινούδη.

Το κείμενο επιμελήθηκε ο Κώστας Θ. Ριζάκης. Τη γραφιστική επιμέλεια είχε ο Γιώργος Βεργουλιάδης.

H Δήμητρα Καραγιάννη είναι Φιλόλογος, Συγγραφέας και Εκδότρια. Δραστηριοποιείται συστηματικά σε θέματα λογοτεχνίας, εκπαίδευσης, τέχνης και άλλα ζητήματα ευρύτερου πνευματικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Υπήρξε Συντονίστρια της Ομάδας Πολιτισμού του Δήμου Κοζάνης. Το 2016 κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο Κλεισμένα σε θυρίδες, 25 υστερόγραφα εποχής (εκδ. Γαβριηλίδης). Έχει συμμετάσχει σε πανελλαδικά συνέδρια, σεμινάρια και ημερίδες. Δημοσίευσε άρθρα και εργασίες σε εφημερίδες, blogs και περιοδικά. Έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες παρουσιάσεις λογοτεχνικών βιβλίων και έλαβε μέρος σε ποικίλες εκδηλώσεις πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη μουσική και τη στιχουργική, πραγματοποιώντας συνεργασίες με γνωστούς Έλληνες καλλιτέχνες.

Επιλέγοντας διαδρομή
Δήμητρα Παπανικολάου

Ένα βιβλίο πλημμυρισμένο από σκέψεις, όνειρα και συναισθήματα, δοσμένα μέσα από μικρές απολαυστικές ιστορίες. Γιατί, τι είναι η ζωή; Ένας χορός, ένας έρωτας, μια ιστορία… Αν έπρεπε να επιλέξεις τη διαδρομή της ζωής σου, τι θα επέλεγες; Μια ζωή όπως πρέπει ή όπως εσύ θέλεις; Θα βάδιζες στα ίδια μέρη; Πιθανόν… άλλοτε μιλώντας με τον εαυτό σου και άλλοτε ισορροπώντας μεταξύ μαγικών στιγμών και ονείρων. Κι αν τολμούσες να βγάλεις τις μάσκες και να αναζητήσεις το φως; Θα ανακάλυπτες πού κρύβεται ο φύλακας άγγελός σου, για να σε παρασύρει σαν τα χελιδόνια, σε φάρους μακρινούς, δίνοντας ελπίδα.

Η Δήμητρα Ν. Παπανικολάου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καρυδίτσα Κοζάνης. Είναι απόφοιτος του τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών με μεταπτυχιακές σπουδές σε περιβαλλοντικά θέματα. Έζησε για κάποια χρόνια στην Πάτρα, αλλά μετά το πέρας των σπουδών επέστρεψε στη γενέτειρά της όπου ζει και εργάζεται ως χημικός μηχανικός σε ένα ερευνητικό ινστιτούτο. Με έναυσμα την αγάπη της για τη φωτογραφία ξεκίνησε τη συγγραφή μικρών κειμένων για να ντύσει τις φωτογραφίες της και αρκετά από αυτά δημοσιεύθηκαν σε τοπικό site. Το Επιλέγοντας Διαδρομή είναι το πρώτο της βιβλίο.

Στερνή πτήση
Αργυρώ Πατσού

Έξι ιδιαίτερα διηγήματα από την ξεχωριστή πένα της Αργυρώς Πατσού. Οι κεντρικές μορφές και των έξι διηγημάτων βρίσκονται σε οριακό σημείο –στα ακρώρεια του ψυχισμού τους– εκεί όπου επρόκειτο να συντελεστεί η μεταμόρφωσή τους. Στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, σαμανισμού, ανιμισμού, αλχημικά σύμβολα και αρχέτυπα, εμποτίζουν αυτή την πορεία προς την αυτοπραγμάτωσή τους. Τα εσωτερικά τοπία βαθιά, τα εξωτερικά ανοιχτά• όλα θα διαδραματιστούν έξω, στην ανοιχτή φύση, και μέσα, στον οντικό πυρήνα των εμπλεκόμενων πλασμάτων.

Η Αργυρώ Πατσού είναι ποιήτρια, συγγραφέας, μεταφράστρια και παιδαγωγός. Έχει μεταφράσει πολλά βιβλία για λογαριασμό διαφόρων εκδοτικών οίκων και αρθρογραφεί στην Εφημερίδα των Συντακτών. Από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια κυκλοφόρησε, το 2011, η ποιητική συλλογή της Απόσταγμα.

Τα εξωφρενικά γυαλιά του Αρίστου
Αλεξία Βόγδου

Σε εικονογράφηση Γεράσιμου Χαλαντζούκα

Ένα απολαυστικό παιδικό βιβλίο, πλούσιο σε λέξεις και εικόνες που ταξιδεύουν τους μικρούς αναγνώστες στον συναρπαστικό κόσμο της λογοτεχνίας. Ένα βιβλίο που συμβάλλει στην ψυχαγωγία, την πνευματική καλλιέργεια και την ανάπτυξη της δημιουργικής φαντασίας του παιδιού, γραμμένο από την έξυπνη κι ευφάνταστη πένα της Αλεξίας Βόγδου και πλαισιωμένο εικαστικά από τις ξεχωριστές ζωγραφιές του Γεράσιμου Χαλαντζούκα. Ασκήσεις κι ερωτήσεις, με τη μορφή παιχνιδιού, πλαισιώνουν το βιβλίο, προσδίδοντάς του εκπαιδευτικό χαρακτήρα.

Όπως σημειώνει η συγγραφέας, το βιβλίο απευθύνεται σε μαθητές του δημοτικού, όλων των τάξεων, με σκοπό την κατανόηση της ελληνικής γλώσσας, την εξέλιξη της κριτικής τους ικανότητας, αλλά και της βαθύτερης ανάγνωσης της ιστορίας του Αρίστου. Τις ασκήσεις σχεδίασαν κι επιμελήθηκαν η Κατερίνα Τσελίκα και η Σταυρούλα Γκουντούλα, η οποία έκανε και την φιλολογική επιμέλεια του κειμένου.

Η Αλεξία Βόγδου γεννήθηκε στην Κοζάνη, σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή Αθηνών στο τμήμα της Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, συνεχίζει τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην εκπαίδευση στο Ανοικτό Ελληνικό Πανεπιστήμιο ενώ παράλληλα φοιτά στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2006 υπηρετεί στην Πολεμική Αεροπορία ως μόνιμο στέλεχος. Είναι μητέρα πέντε παιδιών. Από τα μαθητικά της χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή διηγημάτων και ποίησης και αυτό είναι το πρώτο της παιδικό βιβλίο.

Οιστρηλάτης Α΄ ο Ευπρομήτωρ και Ω3 λιπαρά μετά πνευστών, κρουστών και εγχόρδων
Βύρωνας Χαριτίδης

(Περιέχει Cd με 18 τραγούδια σε μουσική Χρήστου Γιαννόπουλου που ερμηνεύουν γνωστοί ερμηνευτές)

Πρόκειται για μια ιδιαίτερη και ασυνήθιστη ποιητική συλλογή. Με έναν τόνο σατιρικό, πειρακτικό, ο Βύρων Χαριτίδης, ποιητής μιας ιδιόμορφης γραφής, εντελώς δικής του, εισβάλλει στους χώρους και τους τρόπους της ποιητικής δημιουργίας για να εκφράσει τις λεπτές σημασιολογικές αποχρώσεις κοινωνικών, συναισθηματικών και άλλων εννοιών. Οδηγούμενος από την δημιουργική του έξαψη -οιστρήλατος και ρομαντικός ποιητής κατά βάθος- διαθέτει μια σπάνια ευκολία και άνεση στη στιχουργική, χτίζοντας λέξη λέξη το οικοδόμημα της ποίησής του.

Τα κρουστά, πνευστά και έγχορδα του Χρήστου Γιαννόπουλου έρχονται να διανθίσουν με μουσική την ποιητική αυτή συλλογή, με τρόπο πολύ ξεχωριστό, ενώ η ερμηνεία των ποιητικών ασμάτων από 11 αξιόλογους γνωστούς καλλιτέχνες, βάζει την τελευταία πινελιά στο κάδρο αυτού του έργου.

Τα τραγούδια ερμηνεύουν οι: Αγάθωνας Ιακωβίδης, Δημήτρης Φράγκος, Θωμάς Τσιβγέλης, Γιάννης Λάρδης, Παντελής Αμπαζής, Λάμπρος Καρελάς, Βάσια Ζήλου, Γιάννης Μπαστατζόγλου, Γιώργος Γιαννόπουλος, Λευτέρης Ελευθερίου, Σπύρος Παπαδήμας.

Ο Βύρων Χαριτίδης, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Α.Π.Θ και εργάζεται ως Τελωνειακός Υπάλληλος. Η ποιητική συλλογή “Οιστρηλάτης Α΄ο Ευπρομήτωρ”, είναι η δεύτερη που εκδόθηκε, με πρώτη τα “Επίκουρα Γράσα”…

Προλογύδρια παντός καιρού
Β.Π.Καραγιάννης

Οι αναμνήσεις εκείνων που συμμετείχαν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στους αγώνες, να προχωρήσει έστω και λίγο η κοινωνία προς τα μπροστά, ν’ αλλάξει έτσι η μοίρα κι η ιστορία των ανθρώπων, ανήκουν στη συλλογική σκέψη και μνήμη. Όταν δημοσιοποιηθούν, κι αυτό γίνεται συνήθως με τον πρωταγωνιστή ν’ απουσιάζει, τότε μαθαίνουμε για την προσπάθεια που γίνεται να βγουν από τον μικρόκοσμό τους τα άτομα και να συνυπάρξουν, σε μια ενιαία συνείδηση ότι αποτελούν κομμάτι ενός όλου, αδιάσπαστο στην τελική κατάληξη μέσα στον κοινό αγώνα ή ακόμα και την προσωπική μοναξιά μιας πνευματικής και μόνο δημιουργίας.

Ο Β.Π.Καραγιάννης γεννήθηκε στην Λευκοπηγή Κοζάνης το 1953. Σπούδασε στην Νομική του ΑΠΘ. Από το 1984 εκδίδει τη λογοτεχνική επιθεώρηση Παρέμβαση (Κρατικό βραβείο Λογοτεχνίας 2014). Από το 1996 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης και της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης. Επιμελήθηκε την έκδοση περισσότερων από 100 βιβλία και εξέδωσε 20 δικά του. Διοργάνωσε πολυάριθμες εκδηλώσεις πνευματικού κυρίως ενδιαφέροντος. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Κάποια από τα βιβλία του:
Οι χάρτες των ονείρων μας 2001),
Τα 6,6 της σκηνοπηγίας (2000),
Προλογύδρια παντός καιρού,
Αμαρτήματα κατά συρροήν στον Άθω,
Ταξιδιωτικό στα βιβλία , μαθητεία στο ταξίδι (2011).
Εκδ. Γαβριηλίδης:
Το χρώμα της νοσταλγίας (2008)
Συγκεχυμένες αγάπες (2011)
Το σκαληνό τρίγωνο της αμαρτίας (2013)
Ηδονο(α)βλεψίες (2015)
Ενωμένα μυστικά (2018)

Εκ πείρας έρωτος
Αντώνης Κάλφας

Χτίζοντας σπίτια δεν μαθαίνεις τον θάνατο. Καλύτερα βλέπεις, ωστόσο, την άπειρη ερημία του εγκλωβισμένου σώματος.

Είναι χειμώνας και η δυνατή βροχή κάνει τα πουλιά αληθινούς ποιητές. Απλώνουν τα φτερά τους απαλά αφήνοντας τη θλίψη κολλημένη στο παράθυρο ενός παρατημένου καφενείου.

Γελώ σημαίνει κάνω ένα επικίνδυνο άλμα για να γλυτώσω από τα τροχοφόρα της λογικής σας.

Εικόνα εξωφύλλου: Σπύρος Τσιλιγκιρίδης

Ο Αντώνης Κάλφας γεννήθηκε το 1956 στην Κατερίνη, όπου και ζει. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα (1974-1979), Μεσαιωνική και Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων (1980-1985) και εργάζεται από το 1990 ως φιλόλογος στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Έχει γράψει τα ποιητικά βιβλία: Έκταση της αισθηματικής ηλικίας (1980), Πρωταθλητές μικρών αποστάσεων (1985), Σημειώσεις για την αθωότητα (1992), Ωδή στην ευρύχωρη απώλεια (1995), Πληγώματα και φαρμακείες, Σχόλια για την ποίηση και την ποιητική τέχνη (2002), Χρόνια της ομίχλης (δίγλωσση έκδοση, ελληνικά-γερμανικά) (2006), Με τα διασωθέντα της πίστης κειμήλια. Επτά μακεδονικές ιστορίες (2009), Εκ πείρας έρωτος (2014), Το τελευταίο τσιγάρο (2017) και τις μελέτες Ο μαθητής ως αναγνώστης, Η διδασκαλία των λογοτεχνικών κειμένων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, Ένας αναλυτικός-περιγραφικός βιβλιογραφικός οδηγός (1993, 1998), Η εκδοτική δραστηριότητα στην Πιερία (1918-1999). Συμβολή στην καταγραφή της μακεδονικής βιβλιογραφίας. Βιβλία – Φυλλάδια (2000), Ο Συνοικισμός Ευαγγελικών της Κατερίνης (1923-2000). Τοπική ιστορία και κίνηση των θρησκευτικών ιδεών (2001) [σε συνεργασία με τον Πάρη Παπαγεωργίου], Λογοτεχνικές εκδόσεις, μαρτυρίες και αφηγήσεις στην Πιερία (1918-2010) (2011). Επιμελήθηκε πολλά βιβλία καθώς και το λεύκωμα 40 χρόνια Φεστιβάλ Ολύμπου 1972-2012 (2012). Από το 1996 και για δέκα χρόνια είχε τη διεύθυνση των εκδόσεων Τα Τραμάκια. Ποιήματά του και εργασίες έχουν δημοσιευθεί σε ανθολογίες, περιοδικά και εφημερίδες. Τακτικός συνεργάτης του περιοδικού Παρέμβαση.

Η Βασιλική
Γιώργος Λέκκας

Η Βασιλική αντιμετώπιζε τη νοσταλγία με θρησκευτική ευλάβεια. Πίστευε ότι είναι το κυρίαρχο συναίσθημα, τόσο του ανθρώπου, όσο και του πολιτισμού. Συνήθιζε εμφατικά να λέει: …κι αν υπάρχουμε σήμερα, κι όπως υπάρχουμε, το οφείλουμε στη νοσταλγία του Οδυσσέα… Η μητέρα της έπαιρνε το δρόμο της μέσα στη ζωή διαγράφοντας μια νέα τροχιά και η ανικανότητά της να διακρίνει ή να φανταστεί το σχήμα της, ήταν ίσως η μόνη πραγματική απορία για τον χωρισμό της από τον πατέρα.

Ο Γιώργος Καραγιώργος – Λέκκας (λογοτεχνικό ψευδώνυμο) γεννήθηκε το 1968. Zει και εργάζεται στα Σέρβια και στη Θεσσαλονίκη στον τραπεζικό τομέα. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο και το Staffordshire University της Αγγλίας. Η πρώτη του λογοτεχνική εμφάνιση έγινε το 1998 με την ποιητική συλλογή Σπαραγλώφωνα Θέμιδος Γης (εκδ. Παρατηρητής) το 2011 έλαβε από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών το Α΄ βραβείο διηγήματος το οποίο συμπεριλαμβάνεται στην παρούσα έκδοση.

Διπλωμένες ψυχές
Γιώργος Τσάρος

Σεπτέμβρης του 2009. Θεσσαλικά Άγραφα. Ο πρωτόπειρος καθηγητής Λυκείου, Παύλος Ιωάννου, θα τοποθετηθεί στο ορεινό λύκειο του χωριού. Μέσα από τη δική του ματιά περιγράφεται η πραγματικότητα του σημερινού ελληνικού σχολείου και τα προβλήματα της σχολικής ζωής, που διογκώνονται κάτω από τη βαριά σκιά της κρίσης και παραλύουν τις ανθρώπινες ζωές μαθητών, γονιών και καθηγητών, βυθίζοντάς τες στην απόγνωση και την ανασφάλεια.

Επιμέλεια: Δήμητρα Καραγιάννη

Φωτογραφία Εξωφύλλου: Χρήστος Λαμπριανίδης

Ο χειμώνας στεριώθηκε για τα καλά. Στα ορεινά θεσσαλικά Άγραφα, όπου και να ‘σκαγε το μάτι σου, γέμιζε χιονιά. Από τις κορφές και τα πλάγια ίσαμε τα πόδια των βουνών, ένα παχύ κατάλευκο υφάδι. Στα Τρίκαλα έπεσαν οι πρώτες λεπτές νιφάδες, πασπάλισαν τα κεραμίδια, τα δέντρα, τις αυλές, μα δεν κρατούσανε πολύ…

Ο Γιώργος Τσάρος γεννήθηκε στην Κω Δωδεκανήσου το 1974. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Τραπεζική και Χρηματοοικονομική στο Ανοικτό πανεπιστήμιο Κύπρου. Από το 2006 εργάζεται ως καθηγητής Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Αγαπώ το φως
Simba Narducci – Βαϊνά

H Simba Narducci–Βαϊνά, ποιήτρια της ιταλικής συναίσθησης, ανοίγεται στις ήρεμες λίμνες της δημιουργίας της. Μακριά από τον τόπο και τον χρόνο της έμπνευσης, αφήνεται σε μια αναπόληση λυρική και λιτή. Τα ποιήματά της έχουν μια μουσική που ακούγεται αισθαντικά στην ελληνική τους μετάφραση κι ακόμα αισθαντικότερα στην ιταλική τους ανάγνωση. Χαμηλότονες μουσικές διαπερνούν τις λέξεις, υπάρχουν κάτω από τις σειρές, ανιχνεύονται στις στροφές, στις ποιητικές στίξεις της. Πενήντα οκτώ ποιήματα στην ιταλική, μεταφρασμένα και στην ελληνική, συνθέτουν αυτή την ποιητική συλλογή που ρίχνει φως στη νοσταλγία των λέξεων και των εικόνων.

Επιμέλεια: Β.Π.Καραγιάννης

Πίνακας εξωφύλλου: Αθανάσιος Ζτούπας

ΓΑΛΑΖΙΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ

Ο αέρας έδιωξε τα σύννεφα,
αχνοφαίνονται
γαλάζιοι
καταγάλανοι ουρανοί.
Μέσα τους καθρεφτίζονται
οι ψυχές μας.

Η Simba Narducci-Βαϊνά γεννήθηκε στην Φλωρεντία στις 8 Απριλίου 1938. Μεγάλωσε και σπούδασε ξένες γλώσσες στην Μπολόνια. Τα ποιήματα “Ύπνος” και “Σε μια φίλη” από την δεύτερη ποιητική της συλλογή βραβεύτηκαν στην Φλωρεντία σε διεθνή διαγωνισμό που διοργάνωσε ο πολιτιστικός οργανισμός ACSI (Associazone Centri Sportivi Italiani). Το ποίημα “Ύπνος” συμπεριλήφθηκε σε έκδοση του οργανισμού ACSI, με τίτλο Ανθολογία Σύγχρονων Ιταλών Ποιητών.

Οι χάρτες των ονείρων μας (αφηγήσεις)
Β. Π. Καραγιάννης

Οι τόποι ή οι άνθρωποι τελικά είναι ωραίοι; Μέσα στα τοπία και τ’ άψυχα που τα περιβάλλουν, έρχονται οι άνθρωποι και τα ζωντανεύουν διασχίζοντάς τα. Τους δίνουν χρώμα και αίσθημα, τα ποτίζουν με την αύρα τους. Και τότε, ακόμα και τα πλέον ουδέτερα καλύπτονται από ένα σύννεφο γεμάτο βροχή ευεργετική, που πέφτει πάνω σου, πάνω στο αφυδατωμένο εν πολλοίς πρόσωπο της καθημερινότητας και της ανίας, που όλο δήθεν ψάχνει για την αλλαγή σ’ άλλους τόπους, ενώ οι αλλαγές είναι στους τρόπους και τους ανθρώπους. Κοινοτοπίες αφόρητες, θα πει κάποιος, όμως στην νότια Ιταλία και ειδικά στο Ρήγιον, πήγαμε να δούμε τους παλιούς και νέους τόπους, αλλά πρωτίστως γνωρίσαμε ανθρώπους. Και το ανθρώπινο τοπίο, ομολογουμένως, είναι το ωραιότερο.

Ο Β.Π.Καραγιάννης γεννήθηκε στην Λευκοπηγή Κοζάνης το 1953. Σπούδασε στην Νομική του ΑΠΘ. Από το 1984 εκδίδει τη λογοτεχνική επιθεώρηση Παρέμβαση (Κρατικό βραβείο Λογοτεχνίας 2014). Από το 1996 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης και της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης. Επιμελήθηκε την έκδοση περισσότερων από 100 βιβλία και εξέδωσε 20 δικά του. Διοργάνωσε πολυάριθμες εκδηλώσεις πνευματικού κυρίως ενδιαφέροντος. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Κάποια από τα βιβλία του:

Οι χάρτες των ονείρων μας 2001),
Τα 6,6 της σκηνοπηγίας (2000),
Προλογύδρια παντός καιρού,
Αμαρτήματα κατά συρροήν στον Άθω,
Ταξιδιωτικό στα βιβλία , μαθητεία στο ταξίδι (2011).

Εκδ. Γαβριηλίδης:

Το χρώμα της νοσταλγίας (2008)
Συγκεχυμένες αγάπες (2011)
Το σκαληνό τρίγωνο της αμαρτίας (2013)
Ηδονο(α)βλεψίες (2015)Ενωμένα μυστικά (2018)

Πινελιές αγάπης και νοσταλγίας
Simba Narducci – Βαϊνά

Η Simba Narducci–Βαϊνά, ποιήτρια της ιταλικής συναίσθησης, ανοίγεται στις ήρεμες λίμνες της δημιουργίας της. Μακριά από τον τόπο και τον χρόνο της έμπνευσης, αφήνεται σε μια αναπόληση λυρική και λιτή. Τα ποιήματά της έχουν μια μουσική που ακούγεται αισθαντικά στην ελληνική τους μετάφραση κι ακόμα αισθαντικότερα στην ιταλική τους ανάγνωση. Χαμηλότονες μουσικές διαπερνούν τις λέξεις, υπάρχουν κάτω από τις σειρές, ανιχνεύονται στις στροφές, στις ποιητικές στίξεις της.

Επιμέλεια: Β.Π.Καραγιάννης

Αρώματα κήπων
Παιδιά που κυνηγιούνται…
Κι εγώ πάντα πρώτη
Με φτερά στα πόδια

Profumo di Giardini
Ragazzi che si rincorrono…
Ed io sempre prima
Con le ali ai piedi…

Η Simba Narducci-Βαϊνά γεννήθηκε στην Φλωρεντία στις 8 Απριλίου 1938. Μεγάλωσε και σπούδασε ξένες γλώσσες στην Μπολόνια. Τα ποιήματα “Ύπνος” και “Σε μια φίλη” από την δεύτερη ποιητική συλλογή βραβεύτηκαν στην Φλωρεντία σε διεθνή διαγωνισμό που διοργάνωσε ο πολιτιστικός οργανισμός ACSI (Associazone Centri Sportivi Italiani). Το ποίημα “Ύπνος” συμπεριλήφθηκε σε έκδοση του οργανισμού ACSI, με τίτλο Ανθολογία Σύγχρονων Ιταλών Ποιητών.

Η Άννα φως
Βασιλική Στεργίου

Χρόνια τώρα και σαν από πάντα, στοιχειώνει μέσα μου η εικόνα έκπαγλης καταστροφής. Αυτός ο μουντός τόπος, που κι η βροχή του ακόμα φαντάζει μίμηση βροχής σε οθόνη παράθυρου -να πέφτει κουτσόβροχο σαν από χαρτί κρεοπωλείου- μεταστρέφεται σαν από ένα είδος μεταφυσικής ειρωνείας σε μια απέραντη ερημιά που χαίρεται.

Η Άννα Φως, Η Άννα βυθισμένη στον ύπνο – μηδέν. Η Άννα Γραφή. Γραφή, εμπύρετο κόσμημα. Βαθιά κάτω απ’ τα σπλάχνα της, πράσινος χυλός η γραφή και λάμπει.

Η Βασιλική Στεργίου γεννήθηκε στην Πτολεμαΐδα, όπου ζει και εργάζεται. Γράφει από πολύ νεαρή ηλικία. Έχει δημοσιεύσει κείμενά της σε λογοτεχνικά περιοδικά.

Το ημιυπόγειο της οδού Μιχαήλ Περδικάρη 5
Πάνος Τσιανάκας

Τσιγάρο στο μπαλκόνι 

Πηχτά ολονύχτια μελετήματα
σφιγμένα στη σιωπή
ως την καλημέρα του χαμάλη
το πρωί στις εφτάμιση
Συνήθως
τα βαθιά απογεύματα
μιλάω με κάποιους. 

Ο Παναγιώτης Τσιανάκας γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1962. Τελείωσε την Φιλοσοφική σχολή του ΑΠΘ. Ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία σε έντυπα και8 ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Εξέδωσε την ποιητική συλλογή Λύκειο θηλέων. Η ποιητική συλλογή 5 το ημιυπόγειο της οδού Μιχαήλ Περδικάρη 5 εκδόθηκε μετά τον θάνατό του (2007).

Τοπία της στοργής (Μικρές ιστορίες)
Ολυμπία Τσικαρδάνη

Εννέα μικρές ιστορίες. Καθεμιά από αυτές είναι και μια διαφορετική διαδρομή σε δράματα ατομικά, σε όνειρα χειροπιαστά και σε αυλές που ντύνουν με χρώματα λυρισμού την αγάπη. Ένα ανθρώπινο παζλ με χαρακτήρες ιδιαίτερους, μα τόσο οικείους.
Πίνακας εξωφύλλου: Κώστας Ντιός
Επιμέλεια: Β.Π.Καραγιάννης

Μέσα της βαθιά ήξερε πως την περίμεναν κι άλλοι αγώνες. Όχι σαν κι αυτούς που είχε ταχθεί να υπηρετεί ο άνδρας της ερήμην της. Οι δικοί της αγώνες μπορεί να μην άλλαζαν τον κόσμο, μα ήταν το ίδιο σημαντικοί για κάθε άνθρωπο που θέλει απλώς να επιζήσει και δίνει καθημερινά δεκάδες μικρές μάχες διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή κι έναν πιο δίκαιο κόσμο, ξεκινώντας πρώτα από το να είναι δίκαιος ο ίδιος, όχι μόνο απέναντι στους άλλους, αλλά κι απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό…

Η Ολυμπία Τσικαρδάνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Σέρβια Κοζάνης. Τελείωσε το τμήμα Κλασικής Φιλολογίας του ΑΠΘ. Ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή διηγημάτων δοκιμίων, άρθρων και ποίησης. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Το 2015 βραβεύτηκε με το 3ο Βραβείο Διηγήματος σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό της ΚΔΒΚ. Το 2016 της απονεμήθηκε Έπαινος από τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός. Το 2017 απέσπασε το 2ο Βραβείο στον Παγκόσμιο ποιητικό διαγωνισμό Καζαντζάκεια 2017 και το 1ο Βραβείο στον ΣΤ΄ Παγκόσμιο Διαγωνισμό ποίησης της Αμφικτυονίας Ελληνισμού. Το 2018 κέρδισε το 3ο Βραβείο στον 36ο Λογοτεχνικό διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και το 2ο Βραβείο στον 7ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πνευματικής Συντροφιάς Λεμεσού.

Η γυναίκα ως άλλος και η ιδανική γυναίκα στον τελευταίο πειρασμό (ένας ιδιότυπος διάλογος του Ν. Καζαντζάκη με τον Freud και το κίνημα του φεμινισμού)
Αγνή Γ. Παπακώστα

Οι μελέτες για τη γυναίκα που είδαν το φως της δημοσιότητας -τουλάχιστον αυτές που έχω υπόψη μου- υπήρξαν αρκετά παραδοσιακές, χωρίς ιδιαίτερους συσχετισμούς με τα σύγχρονα για την εποχή που γράφτηκαν κινήματα του φεμινισμού και της ψυχανάλυσης. Φταίει μήπως το γεγονός πως η κριτική της λογοτεχνίας ήταν προσανατολισμένη σ’ έναν καθαρά περιγραφικό τρόπο προσέγγισης των ζητημάτων ή μήπως το ότι τέτοιου είδους κινήματα δεν είχαν την απαιτούμενη τότε πρόσληψη στην Ελλάδα;

Η Αγνή Παπακώστα είναι διδάκτωρ φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Το θέμα της διδακτορικής της διατριβής είναι: Όψεις της νεωτερικότητας και της πρωτοπορίας στη μεταπολεμική πεζογραφία. (Οι περιπτώσεις του Ανδρέα Εμπειρίκου, του Σπύρου Πλασκοβίτη, του Άρη Αλεξάνδρου και του Γιώργου Χειμωνά). Η πρωτεύουσα μεταπτυχιακή της εργασία με θέμα: Η γυναίκα ως άλλος και η ιδανική γυναίκα στον Τελευταίο πειρασμό του Νίκου Καζαντζάκη. (Ένας ιδιότυπος διάλογος του Καζαντζάκη με το Freud και το κίνημα του φεμινισμού) εκδόθηκε σε βιβλίο το 2002 απ’ τις εκδόσεις Παρέμβαση. Ένα άρθρο της για τον Καζαντζάκη συμπεριλαμβάνεται στο συλλογικό τόμο για το συγγραφέα από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης. Έχει λάβει μέρος σε επιστημονικά συνέδρια με εισηγήσεις σχετικές με την κριτική και τη θεωρία της λογοτεχνίας και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά. Τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια εργάζεται ως καθηγήτρια φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Η αισθητική της ιθαγένειας
Μάκης Καραγιάννης

Τα βιώματα, και ειδικά όσα συνδέονται με τη γενέθλια γη, τροφοδοτούν με πρώτες ύλες τη λογοτεχνία. Ο βιωμένος χώρος και οι εικόνες του γίνονται η κατοικία της μνήμης και των συναισθημάτων, το καταφύγιο όπου αναζητείται ο χαμένος χρόνος.

Σε μια πρώτη μορφή η εργασία αυτή ανακοινώθηκε στην Κοζάνης τον Ιούνιο του 1998 στο πλαίσιο της συνάντησης των Δυτικομακεδόνων συγγραφέων, που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης. Στον παρόντα τόμο παρουσιάζονται, με επανεκτιμήσεις και συμπληρώσεις, μια εκτενής εισαγωγή για τη σχέση λογοτεχνίας και τόπου και ένα ανθολόγιο Κοζανιτών συγγραφέων.

Ο Μάκης Καραγιάννης είναι πεζογράφος και κριτικός.  Γεννήθηκε στις Γούλες Κοζάνης το 1958 και  σπούδασε Mαθηματικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.  Ήταν συνεκδότης του περιοδικού Παρέμβαση  και συμμετείχε στη διεύθυνσή του (1988-1993). Έχει δημοσιεύσει πεζογραφία, λογοτεχνική κριτική, δοκίμια και μελέτες. Ασκεί συστηματικά κριτική βιβλίου από τις στήλες της εφημερίδας Η Αυγή, το περιοδικό Παρέμβαση και  το ιστολόγιο Τοις Εντευξομένοις. Έχει επιμεληθεί εκτενή αφιερώματα με συνεντεύξεις και κριτικές όπως του Ντίνου Χριστιανόπουλου ( H Αυγή), Έκτορα Κακναβάτου (Παρέμβαση),  Αndrew Crumey (The Book’s Journal). Βιβλία: “Ο καθρέφτης και το πρίσμα”, Νεφέλη, 2007, διηγήματα, “Το όνειρο του Οδυσσέα”, Μεταίχμιο, 2011, μυθιστόρημα “Πόλη χωρίς θεούς”, Μεταίχμιο, 2016, μυθιστόρημα,  “Η αισθητική της ιθαγένειας”, Παρέμβαση, 2001, δοκίμιο, “Μικρό και αλαζονικό έθνος. Δοκιμές ελληνικής αυτογνωσίας”, Επίκεντρο, 2018, δοκίμιο. 

Ποιητικές εξάρσεις, Νοητικές συμπληγάδες
Εύδηλος Έλλην (Κων/νος Τσιάγκας)

Έκλειψη

Έκλειψη στιγμάτισε την καρδιά σου
και κίνησες για άλλη γη
για να βρεις κάπου τη χαρά σου
που σ’ αρνιόταν η ζωή.

Κι έφτασες σε μέρη
που σε θάμπωσαν μονομιάς λες κι ήταν
πύλες παραδείσου
κι έτριβες τα χέρια από χαρά

 

Με ύστερα από λίγο διαπίστωσες
πως οι εκλείψεις είναι κι εδώ
μες στη ζωή
και το χαμόγελο σβήστηκε
απ’ το πρόσωπό σου

Και ξαναγύρισες σε μας
για να βρεις την ησυχία
να πολεμήσουμε μαζί
για της ζωής την επιτυχία.

Ο Κων/νος Τσιάγκας γεννήθηκε το 1958. Είναι αυτοδίδακτος και αυτοδημιούργητος στην ποίηση και τη λογοτεχνία. Οι Ποιητικές εξάρσεις, Νοητικές συμπληγάδες είναι το πρώτο του βιβλίο.    

Ταξιδιωτικό στα βιβλία, μαθητεία στο ταξίδι
Εύδηλος Έλλην (Κων/νος Τσιάγκας)

Γράφοντας για τη θητεία μου στα βιβλία και τη μαθητεία στους ανθρώπους των, κι όχι απαραίτητα από την παράθεση των δραστηριοτήτων, στέκομαι στα πρόσωπα που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βοήθησαν, περισσότερο από μια ευκαιριακή τους παρουσία, συμμετείχαν σε πρώτο και δεύτερο ρόλο, περισσότερες από μία φορές. Συνέσπρωξαν κι αυτοί την νέα επιβατηγό φορτηγίδα του πολιτισμού των βιβλίων να κινηθεί κάπως μέσα στα τελματωμένα νερά της πόλης και της επαρχίας.

Ο Β.Π.Καραγιάννης γεννήθηκε στην Λευκοπηγή Κοζάνης το 1953. Σπούδασε στην Νομική του ΑΠΘ. Από το 1984 εκδίδει τη λογοτεχνική επιθεώρηση Παρέμβαση (Κρατικό βραβείο Λογοτεχνίας 2014). Από το 1996 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης και της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης. Επιμελήθηκε την έκδοση περισσότερων από 100 βιβλία και εξέδωσε 20 δικά του. Διοργάνωσε πολυάριθμες εκδηλώσεις πνευματικού κυρίως ενδιαφέροντος. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Κάποια από τα βιβλία του:
Οι χάρτες των ονείρων μας 2001),
Τα 6,6 της σκηνοπηγίας (2000),
Προλογύδρια παντός καιρού,
Αμαρτήματα κατά συρροήν στον Άθω,
Ταξιδιωτικό στα βιβλία , μαθητεία στο ταξίδι (2011).
Εκδ. Γαβριηλίδης:
Το χρώμα της νοσταλγίας (2008)
Συγκεχυμένες αγάπες (2011)
Το σκαληνό τρίγωνο της αμαρτίας (2013)
Ηδονο(α)βλεψίες (2015)
Ενωμένα μυστικά (2018)

Τα 6,6 της σκηνοπηγίας
Β.Π.Καραγιάννης

Η ζωή λέγαμε πως επιστρέφει μ’ άγριες απαιτήσεις, παρότι δε σταματούν οι στεναγμοί της γης μας. Κι ένας ένας κάθε βράδυ πλέον κάτω απ’ τον αιώνιο πλάτανο στον οποίο γύρισαν οι μόνιμοι πτερωτοί του ένοικοι στις φυλλωσιές, επιστρέφουν κι εκείνοι από τ’ αμπέλια, τα τριφύλλια, τα καραούλια, τους όχτους, τις καλύβες, όπου είχαν καταφύγει από την πρώτη βραδιά, σκορπισμένα πουλιά πάνω σε πλατφόρμες και σε μαντριά, αντάμα με τα ζωντανά και τις κοπριές τους να συναναπνέουν την όσμωση των κοινών φόβων στα τεράστια παχνιά της άνοιξης. Οι αναβολές ματαιούνται, οι αναστολές αναβάλλονται, οι φοβίες καταργούνται. Τώρα, όλα τώρα!

Ο Β.Π.Καραγιάννης γεννήθηκε στην Λευκοπηγή Κοζάνης το 1953. Σπούδασε στην Νομική του ΑΠΘ. Από το 1984 εκδίδει τη λογοτεχνική επιθεώρηση Παρέμβαση (Κρατικό βραβείο Λογοτεχνίας 2014). Από το 1996 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης και της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης. Επιμελήθηκε την έκδοση περισσότερων από 100 βιβλία και εξέδωσε 20 δικά του. Διοργάνωσε πολυάριθμες εκδηλώσεις πνευματικού κυρίως ενδιαφέροντος. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Κάποια από τα βιβλία του:
Οι χάρτες των ονείρων μας 2001),
Τα 6,6 της σκηνοπηγίας (2000),
Προλογύδρια παντός καιρού,
Αμαρτήματα κατά συρροήν στον Άθω,
Ταξιδιωτικό στα βιβλία , μαθητεία στο ταξίδι (2011).
Εκδ. Γαβριηλίδης:
Το χρώμα της νοσταλγίας (2008)
Συγκεχυμένες αγάπες (2011)
Το σκαληνό τρίγωνο της αμαρτίας (2013)
Ηδονο(α)βλεψίες (2015)
Ενωμένα μυστικά (2018)

Μες στα ψηλά τακούνια
Νίκη Κουζού

Ξυπνούν οι μνήμες
ανοίγουν οι πόρτες
στην αγρυπνία
Ματωμένο μαχαίρι
κρύβεις βαθιά
στον χαλασμό σου
Φωτιές ανάβεις
σε μήλο κόκκινο

Μες στην παλάμη
συντρίμμια τ’ αγάλματα
Στενεύει ο κόσμος
κι ο ύπνος μαραίνεται
Ανέλπιδο το παραμύθι
Τέλειωσε;
Καληνύχτα

Η Νίκη Κουζού – Γκουλέτσου είναι Φιλόλογος. Ζει στην Θεσσαλονίκη. Έχει διδάξει στο 4ο Γυμνάσιο Χαριλάου.

21 εγκλήματα και μια ντουζίνα δώρα του θανάτου
Καλογήρου Βασίλης

Όλες οι νύχτες

Όλες οι νύχτες έρχονται
σαν τρελές καμαριέρες
ανοίγουν τα συρτάρια μου
και ψάχνουν τα ρούχα μου
τις κάλτσες μου
τις σημειώσεις μου
κι αν βρουν μια κηλίδα
λίγο πιο σκούρα απ’ τις άλλες
φωνάζουν και με ξυπνάνε

 

φωνάζουν και με ξυπνάνε
με βάζουνε να πλύνω
μέσα στο σκοτάδι τη ζωή μου
κι όταν σηκώνομαι
το άλλο πρωί
τα δάχτυλά μου
έχουν σχήμα αλλόκοτο
κι η γλώσσα μου
έρχεται σαν ξένη
κατά το μεσημέρι

Επιμέλεια: Β.Π.Καραγιάννης
Σχέδιο εξωφύλλου: Δέσποινα Τσιφλίκου

Χώρα ιχθυόεσσα
Μαρία Αρχιμανδρίτου

Απ’ το πολύ ψηλότερα

Το δρόμο ανηφορίζοντας
απ’ του κορμιού τ’ αγρίμι ως την ψυχή
με χέρια που ονειρεύτηκαν φτερά
τις πράξεις απ’ το χρόνο ξεριζώνει.
κι ας αλυχτούν τη νύχτα
το φόβο να τρομάξουν τα σκυλιά
οικόσιτοι οι πόνοι

 

Τα δυνατά του νύχια
μπήγει στην απελπισία ο άνθρωπος
τη φτέρνα της ματώνει.
μέρες στο φως ρακένδυτες
λιώνουν σα χιόνι

Σώμα αλληλέγγυο
σηκώνει την ψυχή ψηλά
απ’ το λίγο της κι απ’ το πολύ
ψηλότερα
στου ήλιου τ’ αμόνι

Η Μαρία Αρχιμανδρίτου γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά και είναι Διδάκτορας του Α.Π.Θ. Διετέλεσε Επισκέπτρια Επιστήμων στο Πανεπιστήμιο του Saarland, Γερμανία και Επισκέπτρια Καθηγήτρια Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Loyola στο Σικάγο. Υπήρξε επίσης ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και στο Columbia University της Νέας Υόρκης. Σήμερα υπηρετεί ως Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Α.Π.Θ. Στην ποίηση εμφανίστηκε το 1976, ως μαθήτρια. Δημοσίευσε δεκατρείς (13) ποιητικές συλλογές, εννέα (19) βιβλία με επιστημονικές μελέτες και πέντε (5) βιβλία με μεταφράσεις.

Ποιήματά της έχουν ανθολογηθεί και έχουν μεταφρασθεί στην Αγγλική, Γερμανική, Ιταλική και τη γλώσσα της FYROM. Άλλες ποιητικές συλλογές της είναι: “Λέξεις” (1976), “Ένα γράμμα για σένα” (1979), “Χρονομηνύματα” (1984), “Μεταλλάξεις” (1986), “Της απουσίας” (1988), “Πορφυρό ασμάτιο” (1994), “Ο Γλυκασμός του μήλου” (1996), “Ευεξία χρωμάτων” (1998), “Η κατίσχυση των ρόδων “(2002), “Πόλεις του ανέμου” (2005), “Χώρα ιχθυόεσσα” (2011), “Ηλίου φάος” (2015).

Το ρήγμα που ενώνει
Κώστας Κοντοδήμος

Αχ, πώς φοβάμαι πως δε θα σε πάρει ποτέ αγκαλιά μια Κατερίνα! Πως δε θα βρεις στα τόσο μικρά χέρια της τη χαρά κάποιου που μπορείς να τον πείσεις ότι δεν είναι κανονικός άνθρωπος. Ίσως ποτέ να μη σε βρει στο Συνεταιριστικό ο Βασίλης να σου πει Συγνώμη, δεν νόμιζα πως άνθρωποι με την εμφάνισή σου θα τα κατάφερναν, αλλά αφού το έκανες, τώρα είμαστε δύο.

Αν ζούσε ο Κώστας Κοντοδήμος, ίσως θα έγραφε το βιογραφικό του με τον αυτοσαρκασμό που τον διέκρινε. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Έγραψε κείμενα για ερασιτεχνικούς θιάσους, περιοδικά και την τηλεόραση. Παρουσίασε την τηλεοπτική εκπομπή BOOK-LAB. Έχουν, επίσης, εκδοθεί τα παρακάτω βιβλία του: “Φάτε μάτια ΑΤΑ και ΕΟΚ-περίδρομο” (“Εκκλησιαστικόν μιούζικαλ”, μαζί με τον Γιάννη Ζάχο, χ.ε., 1985), “Το παιδί που φόραγε άσπρα και κάτι ψιλά ακόμη” (διηγήματα, εκδ. “Θεωρία”, 1986), “Εισαγωγή στα σπορ” (ευθυμογραφήματα, εκδ. “Θέμα”, 1987, εκδ. “Δελφίνι”, 1994), “Όταν ο κόσμος λιγόστεψε απότομα” (μυθιστόρημα, εκδ. “Θέμα”, 1989), “Ο συγγραφέας και το εξώφυλλο”, (μυθιστόρημα, εκδ. “Θέμα”, 1991), “Σιγά τον πολυέλαιο” (long play ευθυμογράφημα, εκδ. “Δελφίνι”, 1993), “Ο γιος που δεν θα θέλατε να έχετε” (μυθιστόρημα, εκδ. “Δελφίνι”, 1994, “Νεφέλη”, 2001), “Επιχείρηση… Santa Moutramas” (μυθιστόρημα, εκδ. “Δελφίνι”, 1995).

Επιμέλεια: Β.Π.Καραγιάνης
Εξώφυλλο: Κ.Τσόκλης

Το τελευταίο τσιγάρo (Μονόλογος του τρυφερού λήσταρχου Ιωάννη Παπαδημητρίου εκ Δρυανίστης)
Αντώνης Κάλφας

Ο λήσταρχος Ιωάννης Παπαδημητρίου εκ Δρυανίστης ζήτησε να καπνίσει το έσχατο τσιγάρο, από τα δικά μας τα μακεδονικά, λίγο πριν τη δημόσια εκτέλεσή του το 1924.

Γι’ αυτό σας λέω με πιάσανε
όταν δεν έπρεπε
γιατί είχα ακόμη πολύ νερό στις φλέβες της σπηλιάς
γιατί είχα όλα τα κορίτσια
που μ’ αγαπούσανε
από καιρό δικά μου

με τα ωραία φτωχά τους φορέματα
τα μαύρα μάτια κατακόρυφα
σαν τη δικαιοσύνη
κι εκείνα τα μακριά χέρια
με την καλοσύνη αρυτίδωτη στο πρόσωπο

Εικόνα εξωφύλλου: Σπύρος Τσιλιγκιρίδης

Ο Αντώνης Κάλφας γεννήθηκε το 1956 στην Κατερίνη, όπου και ζει. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα (1974-1979), Μεσαιωνική και Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων (1980-1985) και εργάζεται από το 1990 ως φιλόλογος στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Έχει γράψει τα ποιητικά βιβλία: Έκταση της αισθηματικής ηλικίας (1980), Πρωταθλητές μικρών αποστάσεων (1985), Σημειώσεις για την αθωότητα (1992), Ωδή στην ευρύχωρη απώλεια (1995), Πληγώματα και φαρμακείες, Σχόλια για την ποίηση και την ποιητική τέχνη (2002), Χρόνια της ομίχλης (δίγλωσση έκδοση, ελληνικά-γερμανικά) (2006), Με τα διασωθέντα της πίστης κειμήλια. Επτά μακεδονικές ιστορίες (2009), Εκ πείρας έρωτος (2014), Το τελευταίο τσιγάρο (2017) και τις μελέτες Ο μαθητής ως αναγνώστης, Η διδασκαλία των λογοτεχνικών κειμένων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, Ένας αναλυτικός-περιγραφικός βιβλιογραφικός οδηγός (1993, 1998), Η εκδοτική δραστηριότητα στην Πιερία (1918-1999). Συμβολή στην καταγραφή της μακεδονικής βιβλιογραφίας. Βιβλία – Φυλλάδια (2000), Ο Συνοικισμός Ευαγγελικών της Κατερίνης (1923-2000). Τοπική ιστορία και κίνηση των θρησκευτικών ιδεών (2001) [σε συνεργασία με τον Πάρη Παπαγεωργίου], Λογοτεχνικές εκδόσεις, μαρτυρίες και αφηγήσεις στην Πιερία (1918-2010) (2011). Επιμελήθηκε πολλά βιβλία καθώς και το λεύκωμα 40 χρόνια Φεστιβάλ Ολύμπου 1972-2012 (2012). Από το 1996 και για δέκα χρόνια είχε τη διεύθυνση των εκδόσεων Τα Τραμάκια. Ποιήματά του και εργασίες έχουν δημοσιευθεί σε ανθολογίες, περιοδικά και εφημερίδες. Τακτικός συνεργάτης του περιοδικού Παρέμβαση.

Με τα διασωθέντα της πίστης κειμήλια
Αντώνης Κάλφας

Τόπος και χρόνος συμπλέκονται μέσα στην ποίηση του Αντώνη κάλφα, τροφοδοτώντας με συνειδητή επίγνωση ένα βαθιά τραυματικό και συναισθηματικό λόγο.

Σε είδα στη μαύρη νύχτα
Στο κουρασμένο φως της μακρινής πατρίδας
Γεμάτη μοντέρνα χρώματα
Και δάση απαλά
Καθώς απλώνονται στο χυμένο κάμπο της ύπαρξης

Εικόνα εξωφύλλου και σχεδιαστική επιμέλεια: Σάββας & Σπύρος Τσιλιγκιρίδης

Ο Αντώνης Κάλφας γεννήθηκε το 1956 στην Κατερίνη, όπου και ζει. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα (1974-1979), Μεσαιωνική και Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων (1980-1985) και εργάζεται από το 1990 ως φιλόλογος στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Έχει γράψει τα ποιητικά βιβλία: Έκταση της αισθηματικής ηλικίας (1980), Πρωταθλητές μικρών αποστάσεων (1985), Σημειώσεις για την αθωότητα (1992), Ωδή στην ευρύχωρη απώλεια (1995), Πληγώματα και φαρμακείες, Σχόλια για την ποίηση και την ποιητική τέχνη (2002), Χρόνια της ομίχλης (δίγλωσση έκδοση, ελληνικά-γερμανικά) (2006), Με τα διασωθέντα της πίστης κειμήλια. Επτά μακεδονικές ιστορίες (2009), Εκ πείρας έρωτος (2014), Το τελευταίο τσιγάρο (2017) και τις μελέτες Ο μαθητής ως αναγνώστης, Η διδασκαλία των λογοτεχνικών κειμένων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, Ένας αναλυτικός-περιγραφικός βιβλιογραφικός οδηγός (1993, 1998), Η εκδοτική δραστηριότητα στην Πιερία (1918-1999). Συμβολή στην καταγραφή της μακεδονικής βιβλιογραφίας. Βιβλία – Φυλλάδια (2000), Ο Συνοικισμός Ευαγγελικών της Κατερίνης (1923-2000). Τοπική ιστορία και κίνηση των θρησκευτικών ιδεών (2001) [σε συνεργασία με τον Πάρη Παπαγεωργίου], Λογοτεχνικές εκδόσεις, μαρτυρίες και αφηγήσεις στην Πιερία (1918-2010) (2011). Επιμελήθηκε πολλά βιβλία καθώς και το λεύκωμα 40 χρόνια Φεστιβάλ Ολύμπου 1972-2012 (2012). Από το 1996 και για δέκα χρόνια είχε τη διεύθυνση των εκδόσεων Τα Τραμάκια. Ποιήματά του και εργασίες έχουν δημοσιευθεί σε ανθολογίες, περιοδικά και εφημερίδες. Τακτικός συνεργάτης του περιοδικού Παρέμβαση.

Ένας στρατιώτης διηγείται
Αχιλλέας Δουγαλής

Ο φίλος μου κι εγώ -μια κι ο πόλεμος μας έκανε να μένουμε στο ίδιο αντίσκηνο- προσπαθούσαμε να διατηρούμε το νοικοκυριό μας, κατά δύναμιν βέβαια, καθαρό στη διάρκεια του πολέμου. Συχνά τινάζαμε τις κουβέρτες, τις απλώναμε στον ήλιο, πλέναμε τις καραβάνες με ζεστό νερό, βάζαμε μπουγάδα στα εσώρουχα κάθε εβδομάδα, κάθε δέκα-πέντε μέρες ήταν και να παίρνουμε νερό πόσιμο από βρύση τρεχούμενη, όσες δορές αυτό δεν ήταν αδύνατο.

O Αχιλλέας Δουγαλής γεννήθηκε στη Λευκοπηγή Κοζάνης. Απόφοιτος της Δημόσιας Εμπορικής Σχολής, Έλαβε το πτυχίο της ΑΣΟΕΕ και το Πτυχίο της Νομικής Αθηνών. Υπηρέτησε για 35 χρόνια στο Υπουργείο Οικονομικών .

Λίγα παλιά λόγια
Γεωργίου Κ. Κουτρώτσιου

ποιήματα

Όλοι που γεννηθήκαμε εδώ σ’ αυτόν τον κόσμο

Καλούμεθα ο καθένας μας να πάρει κι ένα δρόμο

Ο ένας να γίνει άρχοντας για όλους να φροντίζει

Τον ένα να τον επαινεί τον άλλον να φοβερίζει.

Στ’ αλήθεια ο άνθρωπος αυτός έχει τιμή μεγάλη

Μα και ευθύνη απ’ αυτήν τρανή δεν είναι άλλη.

Από αυτόν οι άνθρωποι όλ’ είναι κρεμασμένοι

Και τότε απαλλάσσονται σαν είναι αποθαμένοι.

 

Άλλος στρατιώτης γίνεται απ’ τα παιδικά του χρόνια

Ώσπου ν’ ασπρίσ’ η κεφαλή να γίνει σαν τα χιόνια,

Σ’ αυτόν χρωστάμε τη ζωή σ’ αυτόν και την τιμή μας

Γιατί αν δεν ήτανε αυτός θα τάχαν οι εχθροί μας.

Όταν οι άλλοι άνθρωποι κοιμούνται  ξεγνοιασμένοι

Οι στρατιώται αγρυπνούν στέκονται αρματωμένοι

Κι αν τους καλέσει η Πατρίς στον πόλεμο να πάνε

Αφήνουν τέκνα και γονείς και στη γραμμή τραβάνε

σ’ αυτούς ταιριάζουν έπαινοι παράσημα μεγάλα.

Αυτοί άμα δεν ήτανε δεν θα υπήρχε Ελλάδα!

Ο Γ. Κουτρώτσιος γεννήθηκε στη Λευκοπηγή το 1925. Μετά το δημοτικό πήγε μέχρι τη δευτέρα τάξη στο νυκτερινό Γυμνάσιο Κοζάνης. Σήμερα είναι συνταξιούχο ς της ΔΕΗ και ζει στη Λευκοπηγή. Από πολλά χρόνια ψάλλει τα τραγούδια του Θεού στ’ αριστερό ψαλτήρι της εκκλησίας του Τιμίου Προδρόμου Λευκοπηγής. Παράλληλα με τις λίγες του γνώσεις. αλλά με τον πλούτο της ευαισθησίας του, παρατηρεί και καταγράφει, όχι μόνο με στίχους, τις αλλαγές του χρόνου, των ανθρώπων, της μικρής κοινωνίας του χωριού, των αξιών που σιγά σιγά φθείρονται. Οι σκέψεις του ξεκινούν από τις παλιές και αναλλοίωτες αφετηρίες της πίστης, της παράδοσης, της μικρής και μεγάλης πατρίδας. Οι στίχοι του δεν έχουν την μετρική και τεχνική αρτιότητα, έχουν, όμως, το άρωμα του αυθεντικού, τη μυρωδιά της γης του, την μυσταγωγία του ψαλτηριού και την αθωότητα της.

Βιβλιογραφία Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου 1948-1996
Θανάσης Ε. Μαρκόπουλος

Η απόπειρα αυτή διερεύνησης του εργογραφικού και κριτικογραφικού χώρου που αναφέρεται στον ποιητή της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς Νίκο-Αλέξη Ασλάνογλου, επιχειρήθηκε ,ε την ευκαιρία μιας ειδικής εργασίας με τίτλο Το ζήτημα των επεξεργασιών στα ποιήματα του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου. Στην πορεία, όσο βάθαινε η γνωριμία με το έργο του δημιουργού και μεγάλωνε το πλήθος των κειμένων και των πληροφοριών, που ορισμένες φορές μάλιστα προέρχονταν από απρόσιτες πηγές, γεννήθηκε η ιδέα της έκδοσης, με στόχο να καταγραφεί αυτό το υλικό για τους αυριανούς μελετητές και να διαφανεί πληρέστερα η δημιουργία ενός ποιητή που, ενώ πολύ ενδιαφέρθηκε για την ποιότητα του έργου του, αδιαφόρησε ολότελα για την τύχη του.

Ο Θανάσης Μαρκόπουλος γεννήθηκε το 1951. Σπούδασε Αρχαία Ελληνική και Νεοελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε τις μεταπτυχιακές και τις διδακτορικές του σπουδές στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά του εστιάζονται στην ποίηση και τη λογοτεχνική κριτική. Ποιήματα και κριτικά του κείμενα γύρω από τη μεταπολεμική ελληνική ποίηση και πεζογραφία δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά, λογοτεχνικά και φιλολογικά. Έχει εκδώσει οχτώ συλλογές ποιημάτων, πέντε συλλογές δοκιμίων, τρεις μελέτες και μία ποιητική ανθολογία.

Εσωτερική βραδυπορία
Β.Π.Καραγιάννης

Μεσάνυχτα και κάτι

Έσφιξα στο χέρι της νύχτας τις λίγες στάλες τύψεων
Κι άρχισε η καμπάνα να διαχέει τις μονοσύλλαβες εντολές
Και τους δικοτυλήδονους χαιρετισμούς.

Μια λαμπάδα έλιωσε το κερί
Στην παλάμη του Απριλίου
Σταγόνες αναστημένου έρωτα
Με γέμισαν ψύχρα

Εξώφυλλο: Κώστας Ντιός

Ο Β.Π.Καραγιάννης γεννήθηκε στην Λευκοπηγή Κοζάνης το 1953. Σπούδασε στην Νομική του ΑΠΘ. Από το 1984 εκδίδει τη λογοτεχνική επιθεώρηση Παρέμβαση (Κρατικό βραβείο Λογοτεχνίας 2014). Από το 1996 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης και της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης. Επιμελήθηκε την έκδοση περισσότερων από 100 βιβλία και εξέδωσε 20 δικά του. Διοργάνωσε πολυάριθμες εκδηλώσεις πνευματικού κυρίως ενδιαφέροντος. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Κάποια από τα βιβλία του:

Οι χάρτες των ονείρων μας 2001),
Τα 6,6 της σκηνοπηγίας (2000),
Προλογύδρια παντός καιρού,
Αμαρτήματα κατά συρροήν στον Άθω,
Ταξιδιωτικό στα βιβλία , μαθητεία στο ταξίδι (2011).
Εκδ. Γαβριηλίδης:
Το χρώμα της νοσταλγίας (2008)
Συγκεχυμένες αγάπες (2011)
Το σκαληνό τρίγωνο της αμαρτίας (2013)
Ηδονο(α)βλεψίες (2015)
Ενωμένα μυστικά (2018)

Δεκαπενθήμερα
Β.Π.Καραγιάννης

Ο Σεπτέμβριος με τις δειλές πρωινές του ψύχρες, σύντομα μηνύματα για το ερχόμενο φθινόπωρο περνάει από τις στράτες του χρόνου αφήνοντας τη διάφανη μελαγχολία του σαν απόσταγμα από ένα θυελλώδες καλοκαίρι. Ήταν γεμάτη εντάσεις η θερινή μας ατμόσφαιρα. Πυρκαγιές παντού και πάντα πλέον θα λέμε σκάνδαλα, σκανδαλολογίες, συζητήσεις στη Βουλή, επιτροπές που συνεδριάζουν συνεχώς με τ’ ανοιχτά πουκάμισα για δροσιά και τ’ ανοιχτά πρόσωπα μπροστά στην τηλεόραση κι από κάτω από το τραπέζι, σκουντιές, ατολμίες, υστεροβουλίες, να στριμώχνονται με τις βιαστικές πολιτικές σκοπιμότητες.

Ο Β.Π.Καραγιάννης γεννήθηκε στην Λευκοπηγή Κοζάνης το 1953. Σπούδασε στην Νομική του ΑΠΘ. Από το 1984 εκδίδει τη λογοτεχνική επιθεώρηση Παρέμβαση (Κρατικό βραβείο Λογοτεχνίας 2014). Από το 1996 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης και της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης. Επιμελήθηκε την έκδοση περισσότερων από 100 βιβλία και εξέδωσε 20 δικά του. Διοργάνωσε πολυάριθμες εκδηλώσεις πνευματικού κυρίως ενδιαφέροντος. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Κάποια από τα βιβλία του:

Οι χάρτες των ονείρων μας 2001),
Τα 6,6 της σκηνοπηγίας (2000),
Προλογύδρια παντός καιρού,
Αμαρτήματα κατά συρροήν στον Άθω,
Ταξιδιωτικό στα βιβλία , μαθητεία στο ταξίδι (2011).
Εκδ. Γαβριηλίδης:
Το χρώμα της νοσταλγίας (2008)
Συγκεχυμένες αγάπες (2011)
Το σκαληνό τρίγωνο της αμαρτίας (2013)
Ηδονο(α)βλεψίες (2015)
Ενωμένα μυστικά (2018)

Αγάπη στον Αλιάκμονα
Κωνσταντίνου Τσιτσελίκη

Έτσι ήταν και τότε. Μια μελαγχολική χινοπωριάτικη μέρα. Κάπου κάπου πυκνές και χονδρές σταλαγματιές χτυπούσαν τα φύλλα των πλατάνων και χοροπηδούσαν μέσα στα μισοκοιμισμένα νερά του Αλιάκμονα, κάμνοντας διάφορους συμμετρικούς κύκλους. Παραπάνω και αντίκρυ του σχισμένου βράχου ακουόταν το αδιάκοπο ρέμα, που αιώνες τώρα εξακολουθεί να γεμίζει με τον αντίλαλό του τα μεγαλόπρεπα και φοβερά στενά. Τα στενά του Αλιάκμονα, που περάσαμε μαζί με τη βαρκούλα μας, όταν εσύ χαμογελώντας κρατούσες το τιμόνι, κι εγώ με σφιγμένη την καρδιά βαστούσα στον αέρα τοι κουπί, έτοιμος να το στηρίξω στους μαρμάρινους τοίχους για να μην τσακιστούμε από το στριφογύρισμα της δύνης.

Ο Κων/νος Τσιτσελίκης υπήρξε επίλεκτο μέλος του δικηγορικού σώματος Κοζάνης και εξέχον μέλος της κοινωνίας το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Εκτός από την άσκηση της δικηγορίας, ασχολήθηκε με την επιστήμη του δικαίου. Διακρίθηκε για τα λογοτεχνικά του κείμενα δημοσιεύοντας συλλογές διηγημάτων, φιλολογικές μελέτες και ένα μυθιστόρημα. Ο θάνατός του έριξε το 1938 έριξε μια βαριά σκιά στη μνήμη και το έργο του.

Κάτω απ’ το φως της λάμπας
Στέργιος Τσακίρης

Το φεγγάρι απόψε είναι σκεπασμένο
Με μια κουβέρτα σύννεφα, με πέπλο σιγής.
Άραγε ένα βαθύ παράπονο να κρύβει;
Ποιον πόθο και ποιο πάθος;
Οι λέξεις δεν αρκούν.

Απόψε το φεγγάρι κλαίει.
Παράδοξος κοπετός.
Είναι στενάχωρο
Κι ας έχει γεμίσει.

***

Ημέρα Πέμπτη.
Ναι, ξέρω γιατί κλαίει γοερά.
Κι όμως, είναι ελπιδοφόρο
Μέσα στα τείχη της καρδιάς μου.
Χαμόγελο! Ξάφνου το ουράνιο περιβόλι
Φανερώνει τους ώριμους καρπούς
Των πράξεών μου.

Ο Στέργιος Τσακίρης γεννήθηκε το 1983 στις Σέρρες. Σπούδασε Νομική στο ΑΠΘ και παράλληλα αποφοίτησε το 2004 από τη Σ.Σ.Α.Σ. Είναι Υπολοχαγός, ενώ έχει, επίσης τελειώσει, Βαλκανικές σπουδές.

Από μακριά μια μουσική
Αφροδίτη Κοΐδου

Όταν θα ‘ρθεις

Θα ‘ναι η μέρα που θα ‘ρθεις όπως οι άλλες
με γκρίζα σύννεφα, ομίχλη και βροχή
κι όπως θα πέφτουν στην ψυχή οι πρώτες στάλες
η σκιά του ονείρου στο δρόμο θα φανεί

Θα σε κοιτώ. Τα λόγια ανείπωτα θα μένουν,
-μήπως κατέβηκαν οι άγγελοι στη γη;-
Κι όπως τα δάκρυα στα μάτια θ’ ανεβαίνουν
το ουράνιο τόξο στην καρδιά μου θ’ απλωθεί

Η Αφροδίτη Κοΐδου γεννήθηκε στην Κοζάνη και ζει στην Αθήνα, όπου εργάζεται ως οφθαλμίατρος στο Νοσοκομείο Παίδων. Έχει δημοσιεύσει ποιήματα στα περιοδικά: “Ακτίνες”, “Κασταλία”, “Παρέμβαση” και “Πανδώρα”. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: “Από μακριά μια μουσική” (εκδ. Παρέμβαση, 2000) και “Όρασις ένδον” (εκδ. Πανδώρα, 2004).